กัมมัฏฐานสายพุทโธในสังคมไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
กัมมัฏฐานสายพุทโธ คือ การฝึกสติเพื่อให้เกิดสมาธิและปัญญาตามสายพุทโธ โดยเริ่มต้นกำหนดคำบริกรรมพุทโธจนเกิดสมาธิ แล้วใช้สมาธิเป็นฐานเจริญวิปัสสนาโดยพิจารณาโครงกระดูก เมื่อสงเคราะห์ตามวิธีการของสติปัฏฐาน จัดเข้าได้กับ กายานุปัสสี คือ ตามดูกาย ดูการเกิดดับของกาย ในส่วนของกระดูก ซึ่งเป็นอาการหนึ่งในอาการ 32 อันจะทำให้เกิดความรู้เชื่อมโยงไปถึงการรู้อาการส่วนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับร่างกายได้หมดจนกระทั่งปล่อยวางได้
นอกจากนั้น ความเป็นวิปัสสนากัมมัฏฐานอยู่ที่การเห็นนามรูปว่าไม่เที่ยง คือ มีเกิดแล้วดับ เป็นทุกข์คือถูกความเกิดและความดับบีบคั้นให้อยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ และเป็นอนัตตาคือนามรูป ไม่มีตัวตนไม่สามารถบังคับให้เป็นไปตามใจปรารถนาได้
Article Details
How to Cite
สุพัฒนกาญจนกิจ พ. (2016). กัมมัฏฐานสายพุทโธในสังคมไทย. วารสารพุทธจิตวิทยา, 1(2), 39–54. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jbp/article/view/242943
บท
บทความวิชาการ