รูปแบบการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวจังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวของเทศบาลเมืองปากพูน เทศบาลเมืองทุ่งสง และเทศบาลเมืองปากพนังจังหวัดนครศรีธรรมราช (2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวของเทศบาลเมืองปากพูน เทศบาลเมืองทุ่งสง และเทศบาลเมืองปากพนังจังหวัดนครศรีธรรมราช (3) เพื่อเสนอแนะรูปแบบการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวจังหวัดนครศรีธรรมราช การวิจัยครั้งนี้นี้เป็นการวิจัยการวิจัยผสานวิธี (Mixed Method Research) ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ และวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม โดยเก็บข้อมูลจากประชนชนในเทศบาลกลุ่มตัวอย่างเทศบาลละ 400 คนทั้งหมด 1,200 คน วิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวโดยใช้สถิติ Multiple Regression Analysis (MRA) ปละนำผลการวิจัยเชองปริมาณมาทำการ Focus group กลุ่มผู้นำชุมชนท้องถิ่น โดยจะมีการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง คือ เทศบาลเมืองปากพูน จำนวน 12 คน เทศบาลเมืองทุ่งสง จำนวน 20 คน และเทศบาลเมืองปากพนัง จำนวน 22 คน และสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มผู้บริหาร จำนวน 12 คน

          ผลการวิจัยพบว่าเมื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวของทั้ง 3 เทศบาล พบว่าเทศบาลเมืองปากพนังมีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดที่ (= 4.42) ขณะที่เทศบาลเมืองทุ่งสงมีคะแนนต่ำสุดที่ (= 4.25) ส่วนเทศบาลเมืองปากพูนมีคะแนนเฉลี่ยใกล้เคียงกันที่(= 4.28) และ (1) ด้านการเปรียบเทียบประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียว พบว่า แตกต่างกันโดยเทศบาลเมืองปากพูน เทศบาลเมืองทุ่งสง แตกต่างกับเทศบาลเมืองปากพนังด้านการบริหารการจัดการสิ่งแวดล้อมที่ดี และด้านการประหยัดพลังงาน (2) ด้านปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียว พบว่า มี 6 ด้าน ได้แก่ (ก) ด้านผู้นำ (ข) ด้านการมีส่วนร่วม (ค) ด้านงบประมาณ (ง) ด้านบุคลากร (จ) ด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ และ (ฉ) ด้านการสนับสนุนจากหน่วยงาน และ (3) ด้านรูปแบบการจัดการชุมชนท้องถิ่นเมืองสีเขียวจังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า มี 3 องค์ประกอบได้แก่ (ก) การบริหารการจัดการสิ่งแวดล้อมที่ดี (ข) การประหยัดพลังงาน และ (ค) การเพิ่มพื้นที่สีเขียวให้มากขึ้น