ปัจจัยความสำเร็จในกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยความสำเร็จในกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ศึกษาปัญหา อุปสรรค ในกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน และจัดทำข้อเสนอแนะแนวทางการส่งเสริมกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน โดยเป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง และสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลที่สำคัญ ประกอบด้วย ผู้กำหนดนโยบายด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้ที่เกี่ยวข้องในระดับการปฏิบัติ จำนวน 16 คน และนำข้อมูลมาจัดหมวดหมู่ เชื่อมโยงหาความสัมพันธ์และความต่างของข้อมูล และใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา

           ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยความสำเร็จในกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคล คือ ผู้ไกล่เกลี่ย และผู้เข้าร่วมกระบวนการไกล่เกลี่ย (ผู้ร้อง/คู่กรณี) ปัจจัยแวดล้อม ได้แก่ บุคลากร การบริหารจัดการ สถานที่ตั้ง และการสื่อสารประชาสัมพันธ์ และปัจจัยด้านกระบวนการ ประกอบด้วย กระบวนการขั้นตอนหลัก และกระบวนการสนับสนุน ซึ่งเป็นส่วนสำคัญที่ทำให้การไกล่เกลี่ยประสบผลสำเร็จ 2) ปัญหาอุปสรรคในกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ได้แก่ บุคลากร วัสดุอุปกรณ์ การบริหารจัดการและการประสานงาน และการประชาสัมพันธ์ และ 3) ข้อเสนอแนะแนวทางการส่งเสริมกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท ซึ่งควรมีการติดตามและประเมินผลการดำเนินงานของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน เพื่อนำไปสู่การกำหนดแนวทางสนับสนุนให้เหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบัน การพัฒนาบุคลากรโดยคำนึงถึงความหลากหลายของระดับความสามารถและศักยภาพ และการมีรางวัลเชิดชูเกียรติเพื่อสร้างขวัญกำลังใจ และกระตุ้นให้เกิดการพัฒนางานของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทมากยิ่งขึ้น