การตั้งชื่อภาษาไทยของนักศึกษาชาวจีนในหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารภาษาไทยเป็นภาษาที่สอง มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ ปีการศึกษา 2565-2566

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการตั้งชื่อภาษาไทยของนักศึกษาจีน มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ ระดับปริญญาตรี ปีการศึกษา 2565-2566 การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยใช้วิธีวิเคราะห์ชื่อภาษาไทยของนักศึกษาจีน โดยเลือกชื่อภาษาไทยจากนักศึกษาจีนที่ลงทะเบียนเรียนในปีการศึกษา 2565-2566 และใช้แบบสัมภาษณ์การตั้งชื่อภาษาไทยแจกให้นักศึกษาจีนเพื่อนำมาใช้ในการวิจัย

           ผลการศึกษาพบว่า 1) วิธีการตั้งชื่อภาษาไทยของนักศึกษาจีนมี 2 วิธี ได้แก่ การตั้งชื่อโดยให้อาจารย์เป็นผู้ตั้งชื่อให้และการตั้งชื่อด้วยตัวนักศึกษาเองซึ่งวิธีนี้พบมากที่สุดและ 2) ลักษณะภาษาของชื่อภาษาไทย ด้านพยางค์พบชื่อคำสองพยางค์มากที่สุด รองลงมาคือคำพยางค์เดียว และพบน้อยที่สุดคือคำหลายพยางค์ ชื่อที่เป็นคำพบว่า ชื่อของนักศึกษาจีนเป็นคำประสมมากที่สุด รองลงมาคือคำเดี่ยว คำสมาส คำซ้ำและพบน้อยที่สุดคือ คำสนธิ  เป็นคำภาษาไทยมากที่สุดและมีชื่อที่เป็นคำทับศัพท์จากภาษาต่างประเทศ ชื่อที่มีแบบวลีมี 2 ลักษณะคือวลีแบบนามวลีและกริยาวลี  ด้านประโยคชื่อภาษาไทยจะเป็นชื่อ 2 พยางค์ และเป็นคำภาษาไทย ชื่อที่เป็นประโยคพบว่า มีลักษณะเป็นประโยคเอกรรถประโยคและมีส่วนประกอบของประโยคแบบ บทประธาน+บทกริยา ในด้านของความหมายมี 3 ลักษณะ คือ ชื่อที่มีความหมายเกี่ยวกับธรรมชาติ  ชื่อที่มีความหมายที่ดีเป็นมงคลนามและชื่อที่ไม่มีความหมาย