ศึกษาความพึงพอใจในการใช้บริการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนคร เมืองอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจในการใช้บริการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี และเพื่อเปรียบเทียบความพึงพอใจในการใช้บริการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ตัวแทนประชากรในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี จำนวน 389 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบด้วยค่า t-test และการทดสอบ F-test ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจของผู้ใช้บริการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี ทั้ง 2 ด้านคือ 1) ด้านสถานที่ 2) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวกและกิจกรรม ในภาพรวม ผู้ที่ใช้บริการสวนสาธารณะมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ความพึงพอใจด้านสถานที่ มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด โดยผู้ใช้บริการสวนสาธารณะมีความพึงพอใจในระดับมาก ( =4.30) รองลงมาคือ ด้านสถานที่มีอากาศปลอดโปร่ง ผู้ใช้บริการสวนสาธารณะมีความพึงพอใจในระดับมาก ( =4.13) และที่จอดรถปลอดภัย มีค่าเฉลี่ยความพึงพอใจน้อยที่สุด ตามลำดับ ส่วนความพึงพอใจด้านสิ่งอำนวยความสะดวกและกิจกรรม เช่น สนามกีฬา พื้นที่วิ่ง ที่เต้นแอโรบิก ฯลฯ มีค่าเฉลี่ยความพึงพอใจมากที่สุด ( =4.05) รองลงมาคือ กิจกรรมกีฬาต่างๆ เช่น วิ่ง ตะกร้อ บาสเกตบอล มีอุปกรณ์สนับสนุน ฯลฯ ผู้ใช้บริการสวนสาธารณะมีความพึงพอใจในระดับมาก ( =3.98) และ ห้องน้ำมีความเพียงพอต่อการให้บริการ มีค่าเฉลี่ยความพึงพอใจน้อยที่สุด ตามลำดับ ผลการเปรียบเทียบความพึงพอใจของผู้ใช้บริการการสวนสาธารณะในเขตเทศบาลนครเมืองอุบลราชธานี ที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ และระดับรายได้ โดยการการทดสอบค่า t-test และการทดสอบค่า F-test พบว่าภาพรวมไม่แตกต่างกัน
Article Details
ความคิดเห็นและข้อเสนอแนะใด ๆ ที่นำเสนอในบทความเป็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียวโดยบรรณาธิการ กองบรรณาธิการ และคณะกรรมการวารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องแต่อย่างใด มหาวิทยาลัย บรรณาธิการ และกองบรรณาธิการจะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือผลที่เกิด จากการใช้ข้อมูลที่ปรากฏในวารสารฉบับนี้
เอกสารอ้างอิง
เมธา หริมเทพาธิป. (2560). ทฤษฎีลำดับขั้นความต้องการของมาสโลว์ (Maslow’s Hierarchy of need) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2560. สืบค้น https://www.gotoknow.org/posts/629839
ชาญชลักษณ์ เยี่ยมมิตร. (2556). การศึกษาพฤติกรรมการออกกำลังกายของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณีปีการศึกษา 2554. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการพลศึกษามหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณรงค์ ซองทุมมินทร์. (2553). ความคิดเห็นต่อการพัฒนาสวนสาธารณะทุ่งศรีเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลนครอุดรธานี, สักทอง : วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์. 16(1), 103-117.
บุศรินทร์ ชลานุภาพ. (2552). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติในการดูแลสุขภาพกับพฤติกรรมการออกกำลังกายของบุคคลวัยทำงานในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, คณะบริหารธุรกิจ.
ภควดี ศรีอ่อน. (2555). พฤติกรรมการใช้สวนสาธารณะและสภาพแวดล้อมทางภูมิทัศน์ กรณีศึกษาสวนรมณีนาถ. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร, สาขาวิชาภูมิสถาปัตยกรรม.
วิมาน ภูนาสูง. (2557) ความพึงพอใจต่อการบริหารจัดการสนามกีฬาจังหวัดยโสธรสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, สาขาวิชาการบริหารศึกษา.
สมภพ มูฮัมหมัด. (2559). ศึกษาพฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้ใช้บริการการออกกำลังกาย การเล่นกีฬาของสถาบันบัณทิตพัฒนบริหารศาสตร์. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สิทธิชัย ชุมแวงวาปี. (2551). ความพึงพอใจของของผู้ใช้บริการที่มีต่อศูนย์ออกกำลังกายมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, คณะวิทยาศาสตร์, สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา.
อาชัญญา รัตนอุบล. (2548). รายงานการวิจัยการจัดการเรียนรู้ของแหล่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต: สวนสาธารณะ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.
