Protection of Rights and Freedoms of Defendants in Criminal Cases: A Case of Provisional Release.

Main Article Content

ทินกรณ์ ทองบุราณ
กรันต์ ธนธูเทพ
มนไท ประมูลจักโก

Abstract

This research intended (1)to study concepts and principles of protection of rights freedom of defense in criminal cases according to the concept of good criminal procedure, (2) to study the right to a temporary release of a defendant in a criminal case, cases of provisional release, (3) to gather the states of the problems of rights protection freedom of defense in criminal cases, cases of provisional release, and (4) to recommend guidelines for amending the laws relating to the right to a temporary release of the defendant according to the constitution of The Kingdom of Thailand B.E. 2550 and constitution of The Kingdom of Thailand (temporary) B.E. 2557.


           The study revealed that concepts and principles of protection of the criminal rights of defendants in criminal cases, crime control and the conduct of criminal cases was justified. It was up to the society to live together peacefully and safe from crime for the defendant's right according to constitution of The Kingdom of Thailand B.E. 2550.  It guarantees the defendant's right to be sued in criminal cases. It must have been assumed that the defendant was not guilty and before the final judgment any person had committed an offense.  It treated the person as a perpetrator to protect the criminal rights of the defendant in criminal cases. It was found that as practical temporary release often, the securities or property of the defendant or insurer more than the rights and freedoms of the defendants contrary to the purpose of the constitution. The law should be fixed in a way to amend the criminal procedure code section 107 when the petition was released to the officer or the court quick order and all the accused or defendants must be allowed to release temporarily.

Article Details

Section
Research Article

References

กรกาญจน์ อรุณปลอด. (2543). การคุ้มครองสิทธิ์ของผู้ต้องหาตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย, ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแนวความคิดทางกฎหมายและกระบวนการบังคับใช้.
ข้อบังคับของประธานศาลฎีกาว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขเกี่ยวกับการเรียกประกันหรือหลักประกันในการปล่อยชั่วคราว พ.ศ. 2548.

คณิต ณ นคร. (2549). กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร โรงพิมพ์วิญญูชน.

จิตติมา กำธรวิวรรธน์. (2549). การปล่อยชั่วคราวโดยมีกำหนดเงื่อนไข, ศึกษาเปรียบเทียบกับประเทศสหรัฐอเมริกา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นันท์นภัส สุปิยะพันธ์, ประทีป อับอัตตานนท์ , สะอาด หอมมณี. (2557). การปล่อยชั่วคราวโดยการนำมาตรการคุมขังแบบไม่ควบคุมตัวโดยใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์, วารสารวิชาการศรีปทุมชลบุรี.

ปราโมทย์ ประจนปัจจนึก .(2549). การปล่อยชั่วคราว. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ปีที่ 32.

พชรมณฑ์ ภูมสถิต. (2557). ปล่อยตัวชั่วคราว, ศึกษาเปรียบเทียบระบบกฎหมายลายลักษณ์อักษรและกฎหมายจารีตประเพณีกับกฎหมายไทย , มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

พนัส ทัศนียานนท์. (2522). สิทธิในการประกันตัวของผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญา, วารสารอัยการ 2.

พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (ฉบับที่ 30) พ.ศ. 2558.

เพชร สระทองอุ่น. (2530). ดุลพินิจพนักงานสอบสวนในการปล่อยชั่วคราว , จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มารศรี เพ็ญโรจน์. (2542). สิทธิของผู้ต้องหาและจำเลยตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 ศึกษาเฉพาะกรณีสิทธิที่จะได้รับการปล่อยชั่วคราว, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ระเบียบราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม ว่าด้วยการปล่อยชั่วคราว พ.ศ. 2548.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พุทธศักราช 2557.

สุทธิณัฐ ไชยเจริญ. (2549). การปล่อยชั่วคราวโดยศาล, ศึกษาความเสมอภาคที่จะได้รับการปล่อยชั่วคราว. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

อภิรดี โพธิ์พร้อม. (2550).โครงการวิจัยเรื่องปัญหาความไม่เสมอภาคในกระบวนการยุติธรรมที่ประชาชนได้รับ. กรุงเทพมหานคร , สำนักงานศาลยุติธรรม,พิมพ์ครั้งที่ 1