ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินนโยบายการจัดเก็บภาษีของผู้มีรายได้จากการจำหน่าย พระเครื่อง และวัตถุมงคล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นด้านการดำเนินนโยบายการจัดเก็บภาษี 2) วิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการดำเนินนโยบายการจัดเก็บภาษี และ 3) เสนอแนะแนวคิดการดำเนินนโยบายการจัดเก็บภาษีของผู้มีรายได้จากการจำหน่ายพระเครื่อง และวัตถุมงคล ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ ทำการเก็บข้อมูลทั้งสิ้น 400 ตัวอย่าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการประมาณค่าด้วยภาวะสืบเนื่องสูงสุด ซึ่งเป็นวิธีมาตรฐานในการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วยการค้นหาชุดพารามิเตอร์ของโมเดล ได้แก่ ค่าอิทธิพล และค่าความแปรปรวน ที่มีโอกาสมากที่สุด ผลการวิจัยพบว่า 1) การดำเนินนโยบายส่งผลกระทบเชิงบวกต่อการจัดเก็บภาษี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ β = 0.60, (p = .001)** หมายความว่า การจะจัดการภาษีให้เกิดขึ้นได้จริงต้องมีการผลักดันนโยบายที่ชัดเจนและเป็นรูปธรรม และ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อ "การดำเนินนโยบาย" มี 2 ปัจจัยหลัก คือ "ความศรัทธา" β = 0.49, (p = .001)** และ "การทำธุรกิจ"
β = 0.12, (p = .014)* ดังนั้น กรมสรรพากร ควรจัดทำนโยบายและออกกฎหมายที่ระบุถึงการจัดเก็บภาษีจากรายได้ในการจำหน่ายพระเครื่องและวัตถุมงคลให้เป็นรูปธรรม และสร้างมาตรฐานกลางในการประเมินมูลค่า เนื่องจาก “การประเมินมูลค่า” เป็นปัจจัยที่ผู้เกี่ยวข้องให้ความสำคัญสูงสุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กรมสรรพากร. (2566). คู่มือการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://www.rd.go.th
ชลิดา พันธ์กระวี. (2565). หลักนิติธรรมกับพันธะทางศีลธรรมในการเสียภาษีของประชาชน. วิทยาลัยศาลรัฐธรรมนูญ สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
ชาคริต ไวปรีชี และจีรศักดิ์ รอดจันทร์. (2559). ปัญหาการจัดเก็บภาษีการทำธุรกรรมพระเครื่องและวัตถุมงคล: ศึกษากรณี การแจ้งเงินได้พึงประเมินและการหักค่าใช้จ่ายที่ก่อให้เกิดรายได้ วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 27, 305-316.
ชายะ มัณฑนาจารุ. (2562). พระเครื่อง: พระธรรม. วารสารพุทธจิตวิทยา, 4(2), 51-60.
เดอะ สแตนดาร์ด เวล์ท. (2564). พระเครื่อง กับมูลค่าพลังศรัทธาที่น่าตะลึง. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://thestandard.co/thai-buddhist-amulets-of-high-value/?utm_source =chatgpt.com
ไทยนิวส์ออนไลน์. (2567). พ.ต.ท. อดีตตำรวจเก่าแจ้งความกองปราบ โดนเซียนพระชื่อดัง หลอกลงทุนพระเครื่องสมเด็จวัดระฆัง สูญเงินนับ 10 ล้านบาท. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://www.tnews.co.th/social/social-news/611798
ไทยรัฐออนไลน์. (2566). จับเซียนพระดัง ปลอมเพจวัดบวรฯ หลอกขายสมเด็จเก๊ ซื้อมาจากย่านท่าพระจันทร์. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://www.thairath.co.th/news/crime/2706138
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
พงศธร วราศรัย, นิติภูมิ นวรัตน์ และศักดิ์ ตรีนัย. (2563). ช่องว่างทางกฎหมายในการใช้สินทรัพย์มูลค่าสูงเพื่อการฟอกเงินและข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย. วารสารกระบวนการยุติธรรม, 13(2), 88-105.
พระมหาบุญเลิศ อินฺทปญฺโญ. (2561). พุทธรัฐศาสตร์: การบูรณาการเพื่อการบรรลุความสมบูรณ์แห่งรัฐ.พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระสุวรรณ สุเมธปุญฺโญ. (2566). การศึกษาความนิยมของพระเครื่องในปัจจุบัน. วารสารสังคมศึกษาศาสนา และวัฒนธรรม, 1(2), 40-48.
พิพัฒน์ เหลืองนฤมิตชัย. (2566). ปัญหาและอุปสรรคในการประเมินราคาทรัพย์สินเพื่อการจัดเก็บภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างในประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์การคลัง, 5(1), 45-62.
โพสต์ทูเดย์. (2562). เซียนพระชี้นักการเมืองยื่นบัญชีทรัพย์สินเป็นพระเครื่องตีราคากันเองหวั่นเป็นช่องทางฟอกเงิน. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://www.posttoday.com/politics/601319
สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์, วิโรจน์ ณ ระนอง และ ศุภณัฏฐ์ ศศิวุฒิวัฒน์. (2565). ความท้าทายและยุทธศาสตร์การนำเศรษฐกิจนอกระบบเข้าสู่ฐานภาษีของประเทศไทย. วารสารสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย, 28(3), 1-24.
สิรินทร์ทิพย์ ยีรามัน. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการนำนโยบายส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนไปปฏิบัติ: ศึกษาเปรียบเทียบ 4 จังหวัด. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 8(1), 112-130.
สำนักข่าวอิสรา. (2562). เปิด 3 กรณีศึกษา ‘พระเครื่อง’ ฟอกเงินคดีรวยผิดปกติ – ติดสินบน. วันที่ค้นข้อมูล 1 เมษายน 2568, เข้าถึงได้จาก https://www.isranews.org/content-page/item/80793-report01-80793.html
อภินันท์ จันตะนี. (2559). เศรษฐกิจพระเครื่องเมืองไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(1), 95-105.
อารีรัตน์ สิริเสถียร. (2564). เจตคติ ความเชื่อมั่น และบรรทัดฐานทางสังคม: ปัจจัยเชิงจิตวิทยาที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา. วารสารจิตวิทยาสังคม, 15(2), 201-218.
ภาษาอังกฤษ
Ajanapanya, N. (2024). Faith, fortune, and fate: Thailand's booming 'Mutelu' economy. Retrieved March 12, 2025, from https://www.nationthailand.com/news/policy/40041073
Burke, A. S. (2019). The Stages of Policy Development. Retrieved March 12, 2025, from https://openoregon.pressbooks.pub/ccj230/chapter/3-3-the-stages-of-policy-development/
Eduardo, C. J. (2009). "Amulets and Talismans". Encyclopedia of Islam. Encyclopedia of World Religions: Facts on File Library of Religion and Mythology. Infobase Publishing. pp. 40.
Julsawad, T. (2025). The Mutelu Wave: How Gen Z is Reshaping Thailand’s Spiritual Marketplace. Retrieved March 12, 2025, from https://www.thailandnow.in.th/arts-culture/the-mutelu-wave-how-gen-z-is-reshaping-thailands-spiritual-marketplace/
Junpitakchai, J. (2023). Substance of amulets and cultural duty. PEOPLE International Journal of Social Sciences, 9(3), 36-52.
Mayusoh, C., Suwannatat, P., Inkuer, A., & Supawadee Juysukha. (2025). Developing Jewelry Design from the Arts of Phetchaburi Craftsman: A Contemporary Accessory Exploration. Herança, 8(1), 156-163.
Littlewood, S. (2016). The Book of Thai Lanna Sorcery. Buddha Magic Multimedia & Publications, TH.
Sanpinit, P., & Tansrisook, S. (2020). Beliefsand businesses: existence and value of current religiousmagazines. Humanities, Arts and Social Sciences Studies, 20(3), 676-697.
Srichampa, S. (2014). Thai Amulets: Symbol of the Practice of Multi-faiths and Cultures. In book: Contemporary Socio-Cultural and Political Perspectives in Thailand. pp.49-64.
Tantayotai, N. (2022). Millennial consumers' behavior on purchasing amulet jewelry.Theses and Dissertations (Chula ETD), Chulalongkorn University.