การวิเคราะห์นโยบายการส่งเสริม Soft Power เพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์หลัก 3 ประการ ได้แก่ วิเคราะห์กระบวนการก่อรูปและการขับเคลื่อนนโยบาย Soft Power ของประเทศไทย วิเคราะห์ปัญหาข้อจำกัดนโยบาย และเสนอแนวทางการปรับปรุงเชิงนโยบาย ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บและวิเคราะห์ข้อมูลจากเกอสารราชการและงานวิชาการ และสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ที่เกี่ยวข้องกับนโยบายจำนวน 15 คน คัดเลือกโดยวิธีเฉพาะเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยกระบวนการเนื้อหา content analysis และการวิเคราะห์แบบอุปนัย (Analytic Induction) เพื่อสร้างข้อสรุปจากข้อมูลที่เป็นรูปธรรม นำเสนอโดยเปรียบเทียบกับแนวคิดการกำหนดนโยบายและการนำนโยบายไปปฏิบัตินำไปสู่การระบุทางเลือกในการขับเคลื่อนนโยบาย Soft Power ของประเทศไทย
ผลการวิจัยพบว่า นโยบาย Soft Power ของไทยมีการก่อรูปมาจากปัจจัยที่สำคัญ ได้แก่ ปัญหาได้สภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ปัจจัยทางการเมือง การค้าเสรี และแข่งขันเพื่อแย่งชิงความได้เปรียบทางการค้า ปัจจัยทางนโยบาย ได้แก่ นโยบายเศรษฐกิจสร้างสรร ของพรรคเพื่อไทย และปัจจัยทางเทคโนโลยีที่ช่วยให้เกิดความสะดวกทางด้านการตลาด การบริหารธุรกิจและธุรกรรมทางการเงิน การขับเคลื่อนนโยบายผ่านหน่วยงาน Thailand Creative Content Agency หรือ THACCA เป็นหน่วยงาน ที่สนับสนุนและส่งเสริมอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ของไทย เป้าหมาย ได้แก่ Food, Festival, Flight, Film และ Fashion ปัญหาข้อจำกัด ได้แก่ นโยบายที่ยังขาดความชัดเจนในแนวปฏิบัติ ความไม่เข้าใจของส่วนราชการในระดับปฏิบัติ กลไกการประเมินผลที่ยังไม่เป็นระบบ และนโยบายขาดการให้ความสำคัญกับชุมชนและท้องถิ่น ข้อเสนอแนะสร้างความชัดเจนในเป้าหมายและวิธีปฏิบัติของนโยบาย พัฒนาความรู้ให้กับข้าราชการ สร้างระบบการประเมินผลที่ดี และให้ความสำคัญกับชุมชนท้องถิ่นมากขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
ดวงฤทธิ์ เบ็ญจาธิกุล ชัยรุ่งเรือง. (2566). การขับเคลื่อน Soft Power: อัตลักษณ์ท้องถิ่นภาคใต้ เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวจังหวัดชุมพร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5, 1922-1935. วันที่ค้นข้อมูล 20 สิงหาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/journal-peace/article/view/269605
ธัญญลักษณ์ รุ้งแสงจันทร์. (2566). อำนาจอ่อนกับการพัฒนาสังคมไทย. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 31(1), 89-117. วันที่ค้นข้อมูล 20 สิงหาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/261046
บัณฑิต รัตนไตร และคณะ. (2565). บทบาทของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในการส่งเสริม Soft Power ของประเทศไทย. วารสารเศรษฐศาสตร์และการพัฒนา, 20(1), 78-92.
พนธกร วรภมร และนณริฎ พิศลยบุตร. (2565, เมษายน). Soft power ไทย เหตุใดจึงยังไม่เวิร์ค. สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (TDRI). วันที่ค้นข้อมูล 20 สิงหาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://tdri.or.th/2022/04/soft-power-thai/
รุยาภรณ์ สุคนธทรัพย์. (2561). การส่งเสริม Soft Power ผ่านการท่องเที่ยวของประเทศไทย. วารสารการท่องเที่ยวและวัฒนธรรม, 15(2), 45-60.
มานพ แสงจำนงค์. (2566). ซอฟต์เพาเวอร์ไทยพวน: การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมไทยพวนในประเทศไทย. วารสารกองทุนพัฒนาสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์, 6(1), 6-95. วันที่ค้นข้อมูล 20 สิงหาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/tmfjournal/article/view/264318
อนุรัตน์ อนันทนาธร. (2566). ยุทธศาสตร์การพัฒนาท้องถิ่น. ตำราการสอน, คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2558). การตรวจสอบสามเส้าด้านข้อมูล (Data Triangulation). ใน รายงานการวิจัยเรื่อง แนวทางการบริหารจัดการงบประมาณขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น (หน้า 4-5). มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภาษาอังกฤษ
Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Cull, N. J. (2019). The tightrope to tomorrow: Reputational security, collective vision and the future of public diplomacy. The Hague Journal of Diplomacy, 14(1), 1-15.
Easton, D. (1953). The political system: An inquiry into the state of political science. New York: Alfred A. Knopf.
Howkins, J. (2001). The creative economy: How people make money from ideas. London: Allen Lane.
Jung, S. (2011). [Title not specified]. [Publication details not specified].
Kingdon, J. W. (1995). Agendas, alternatives, and public policies (2nd ed.). New York: HarperCollins College Publishers.
Nye, J. S. (2004). Soft power: The means to success in world politics. New York: PublicAffairs.
Shin, S. (2013). China’s rewarding power strategy: Case study of China and South Korea relations. University of London.
United Nations Conference on Trade and Development. (2010). Creative economy report 2010: Creative economy – a feasible development option. UNCTAD/UNDP.
สัมภาษณ์
ณัฐรัตน์ อนันทนาธร. (2568, 20 มกราคม). นักออกแบบสื่อสร้างสรรค์สมัยใหม่. สัมภาษณ์.
วันดี ประกอบธรรม. (2568, 20 กุมภาพันธ์). ประธานวิสาหกิจชุมชนท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมตำบลตะเคียนเตี้ย. สัมภาษณ์.
อำไพ ศักดานุกูลจิต สไลวินสกี้. (2568, 15 มกราคม). ผู้อำนวยการท่องเที่ยวและกีฬาจังหวัดชลบุรี. สัมภาษณ์.
อำนาจ เจริญศรี. (2568, 15 มกราคม). รองผู้ว่าราชการจังหวัดชลบุรี. สัมภาษณ์.
