ปัจจัยในการสร้างหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ในภาษาไทย
Keywords:
หน่วยทางสัทสัมพันธ์, การสร้างหน่วยทางสัทสัมพันธ์, ส่วนต่อประสานระหว่างวากยสัมพันธ์และสัทสัมพันธ์, ปัจจัยด้านน้ำหนัก, ทฤษฎีโครงสร้างลำดับชั้นทางสัทสัมพันธ์, prosodic constituent, prosodic phrasing, The Syntax-Phonology Interface, Eurhythmic Effect, ProsodiAbstract
งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่ามีปัจจัยใดบ้างที่มีผลต่อการแบ่งหน่วยทาง สัทสัมพันธ์ในภาษาไทย ถ้อยคำที่ใช้ในงานวิจัยนี้มีทั้งหมด 107 ถ้อยคำที่ประกอบด้วยประโยคความเดียว ประโยคความรวม และประโยคความซ้อน โดยประโยคความซ้อนมีโครงสร้างภายในอนุประโยคประกอบด้วยอนุประโยคเติมเต็มกริยาที่ขึ้นต้นด้วย ที่ และ ว่า อนุประโยคเติมเต็มนามที่ขึ้นต้นด้วย ที่ คุณานุประโยคที่ขึ้นต้นด้วย ที่ และ ซึ่ง หน่วยสร้างการีต ประกอบด้วยคำว่า ให้ และ ทำให้ หน่วยสร้างกรรมวาจกประกอบด้วยคำ ถูก และ โดน นอกจากนี้ยังมีอนุประโยคที่ขึ้นต้นด้วยคำบ่งชี้ปริจเฉท ซึ่ง และ โดย ขอบของหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ในแต่ละถ้อยคำได้จากการทำการทดลองผ่านเว็บไซต์ โดยให้ผู้ร่วมการทดลอง 37 คนระบุว่ามีตำแหน่งระหว่างคำตำแหน่งใดบ้างที่สามารถเว้นระยะการพูดได้ ผลการวิเคราะห์พบว่ามีปัจจัย 2 ปัจจัยที่มีผลต่อการแบ่งหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ในภาษาไทย คือ ปัจจัยทางวากยสัมพันธ์และปัจจัยทางสัทสัมพันธ์ซึ่งมีผลต่อการแบ่งหน่วยในระดับที่แตกต่างกัน โดยปัจจัยทางสัทสัมพันธ์คืออนุประโยค เป็นตัวกำหนดเขตของการแบ่งหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ในระดับที่ต่ำกว่า ส่วนปัจจัยทางสัทสัมพันธ์คือขนาดหรือน้ำหนักของหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ภายในอนุประโยคมีการพยายามรักษาขนาดของหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์ให้มีขนาดแตกต่างกันมากเกินไป ประเด็นที่น่าสนใจคือน้ำหนักหรือขนาดของหน่วยทางสัทสัมพันธ์เป็นการนับจำนวนพยางค์แทนที่จะเป็นจำนวนคำทางสัทสัมพันธ์ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าในภาษาไทยน่าจะมีประเภทของหน่วยประกอบทางสัทสัมพันธ์อีกประเภทหนึ่งที่อยู่ระหว่างระดับของคำทางสัทสัมพันธ์และวลีทางสัทสัมพันธ์
The Factors of Prosodic Phrasing in Thai
This paper aims to investigate the factors which influence prosodic phrasing in Thai. The data comprise 107 utterances consist of simple, compound, and complex sentences. The complex sentences are structurally different among thîi or wâa verb-complement clause constructions, thîi noun-complement clause constructions, thîi or sɨ̂ŋ relative clause constructions, hâi or thamhâi causative constructions, and clauses preceded by sɨ̂ŋ or dooj discourse markers. To find prosodic constituent boundaries in each utterance, an online experimental test was conducted. 37 informants were asked to phrase the utterance by assigning a pause or pauses in certain positions in the utterances. The finding shows that there are syntactic and prosodic factors influencing prosodic phrasing in Thai, i.e., the right boundary of a clause, together with, the size and weight of a prosodic constituent that designate boundaries of prosodic constituents. Interestingly, instead of the number of the words, it is that of the syllables in the prosodic constituent that determines the size and weight of the prosodic constituent. This implies that there might be a level of prosodic constituents between the word and the phrase levels in the prosodic hierarchy.
References
Prasithrathsint, A. (2009). Complementizers and verb classification in Thai. Journal of the Southeast Asian Linguistics Society, 2: 145-160.
Bickmore, L. (1990). Branching nodes and prosodic categories: Evidence from Kinyambo. In S. Inkelas and D. Zec (eds), The Phonology-Syntax Connection (1 – 18), Chicaco: University of Chicago Press.
Byrd, D. & Saltzman, E. (1998). Intragestural dynamics of multiple phrasal boundaries. Journal of Phonetics, 26, 173–199.
Chen, M. (1987). The syntax of Xiamen tone sandhi. Phonology Yearbook, 4, 109-149.
Cho, T. (2002). The effects of prosody on articulation in English. New York: Routledge.
Chomsky, N. and Halle, M. (1968). The sound pattern of English. New York: Harper & Row.
Elordieta, G. (2008). An overview of theories of the syntax-phonology interface. International Journal of Basque Linguistics and Philology, 42, 209-286.
Feldhausen, I. (2010). Sentential form and prosodic structure of Catalan. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
Fougeron, C. & Keating, P. (1997). Articulatory strengthening at edges of prosodic domains. Journal of the Acoustical Society of America, 101, 3728–3740.
Frota, S. (2000). Prosody and focus in European Portuguese: Phonological Phrasing and Intonation. London: Taylor & Francis.
Ghini, M. (1993b). Phi-formation in Italian: A new proposal. Toronto Working Papers in Linguistics, 12: 41–78.
Gussenhoven, C. (2004). The Phonology of Tone and Intonation. New York: Cambridge University Press.
Inkelas, S. & Zec, D. (1995). Syntax-phonology Interface. In J. Goldsmith (ed)., The Handbook of Phonological Theory (535 – 549). Cambridge: Blackwell.
Jun, S. (1993). The phonetics and phonology of Korean prosody. Unpublished doctoral dissertation. The Ohio State University.
Kaisse, E. (1985). Connected speech: The interaction of syntax and phonology, Orlando: Academic Press.
Keating, P., Cho, T., Fougeron, C. & Hsu, C. (2003). Domain-initial articulatory strengthening in four languages. Laboratory Phonology 6 (143 - 161). Cambridge: Cambridge University Press.
Klatt, D. (1975). Vowel lengthening is syntactically determined in a connected discourse. Journal ofPhonetics, 3:129–140.
Lavoie, L. (2001). Consonant strength: Phonological patterns and phonetic manifestations. New York: Garland.
Martin, J. G. (1970). On judging pauses in spontaneous speech. Journal of Verbal Learning and Verbal Behavior, 9, 75–78.
Nespor, M. & Vogel, I. (2007). Prosodic Phonology: With a new forward. Berlin: Mouton de Gruyter.
O’Malley, M., Kloker, D. & Dara-Abrams, B. (1973). Recovering parentheses from spoken algebraic expressions. IEEE Transactions on Audio and Electroacoustics, 21(3), 217–220.
Pittayaporn, P. & Chulanon, P. (2012). Syntactically naughty?: Prosody of final particles in Thai. Typological Studies on Languages in Thailand and Japan (13 – 28), Tokyo : Hituzi Syobo Publishing.
Price, P., Ostendorf, S., Shattuck-Hufnagel, S. & Fong, C. (1991). The use of prosody in syntactic disambiguation. Journal of the Acoustical Society of America, 9, 2956–2970.
Prieto, P. (2005). Syntactic and eurhythmic constraints on phrasing decisions in Catalan,Studia Linguistica, 59, 194-222.
Revithiadou, A. & Spyropoulos, V. (2010). The Syntax-Phonology Interface. In N. Kula, B. Botma & K. Nasukawa (eds.), The Continuum Companion to Phonology (225-253), London & New York: Continuum Publications.
Sandalo, F. & Tuckenbrodt, H. (2002). Some notes on phonological phrasing in Brazilian Portuguese, MIT Working Papers in Linguistics, 42, 285-310.
Selkirk, E. (1972). The phrasal phonology of English and French, PhD thesis, MIT.
Selkirk, E. (1978). On prosodic structure and its relation to syntactic structure, In T. Fretheim (ed.), Nordic Prosody II, Tapir, Trondheim, 111-140.
Selkirk, E. (1986). On derived domains in sentence phonology. Phonology yearbook, 3, 371- 405.
Shattuck-Hufnagel, S. & Turk A. E. A prosody tutorial for investigators of auditory sentence processing. Journal of Psycholinguistic Research. 1996; 25(2):193–247.
Luksaneeyanawin, S. (1983). Intonation in Thai. PhD thesis, University of Edinburgh.
Luksaneeyanawin, S. (1998). Intonation in Thai. In D. HIRST and A. DI CRISTO (EDS) Intonation Systems: A Survey of Twenty Languages. Cambridge: Cambridge University Press.
Truckenbrodt, H. (1995). Phonological phrases: Their relation to syntax, focus, and prominence. PhD thesis, MIT.
Truckenbrodt, H. (2007). The syntax-phonology interface. In P. de Lacy (ed.) The Cambridge Handbook of Phonology (435 – 456). Cambridge University Press, 435-456.
Wightman, C. W., Shattuck-Hufnagel, S., Ostendorf, M. & Price, P. J. (1992). Segmental durations in the vicinity of prosodic phrase boundaries. Journal of the Acoustical Society of America, 92, 1707–1717.
Zec, D. & Inkelas, S. (1990). Prosodically-constrained syntax, In S. Inkelas & D. Zec (eds.), The Phonology-Syntax Connection (365-378), Chicaco: University of Chicago Press.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright and plagiarism
Authors are responsible for obtaining permission to use copyrighted materials from copyright owners. Authors are responsible for observing requisite copyright law when quoting or reproducing copyrighted materials. Quotations and reproductions of content from other published sources must be accompanied by a reference and all sources should be clearly listed in the references section. Quotations and reproductions of content from external sources without due attribution could be considered a severe infringement of academic conduct and may constitute a legal offence under the Copyright Act of B.E. 2537. Any legal ramifications arising from the infringement of copyright regulations would be the sole responsibility of the author(s).
