History of Nanfu 南府 and Jingshan 景山: Two Court Music Bureaus during the Qing Dynasty

Abstract

หนานฝู่ 南府 (สำนักทักษิณ) กับ จิ่งซาน景山 (ภูเขาถ่านหิน) สองสำนักดนตรีที่มีบทบาทสำคัญในการสร้างสรรค์การแสดงละครหลวง    ในราชสำนักชิง เราสามารถย้อนประวัติของสองสำนักดนตรีนี้ได้ตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง ต่อมาในสมัยจักรพรรดิคังซี康熙 (ค.ศ.1661-1722) และจักรพรรดิเฉียนหลง 乾隆 (ค.ศ.1736-1796) สำนักดนตรีทั้งสองได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ สำนักดนตรีทั้งสองนี้ประกอบด้วยโรงเรียนต่างๆ ซึ่งแต่ละแห่งมีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบส่วนการดนตรีและการแสดงด้านต่างๆที่แตกต่างกันในราชสำนักชิงหนานฝู่กับจิ่งซานไม่เพียงแต่สะท้อนให้เห็นถึงความชอบส่วนพระองค์ในด้านการแสดงอุปรากรจีนของจักรพรรดิองค์ต่างๆ ในราชวงศ์ชิงเท่านั้น หากยังเป็นหน่วยงานที่สำคัญในการจัดพิธีเฉลิมฉลองต่างๆ ในราชสำนักชิงด้วย จุดประสงค์ของบทความนี้เพื่ออธิบายประเด็นใหม่ 5 ประเด็นที่เกี่ยวกับการกำเนิดของหนานฝู่และจิ่งซาน อันได้แก่ การก่อตั้ง การพัฒนา ตำแหน่งที่ตั้ง ช่วงเวลา และหน่วยงานต่างๆที่ประกอบกันเป็นสำนักทั้งสองนี้ กล่าวได้ว่าสำนักดนตรีทั้งสองเปรียบเสมือนเลนส์ที่ส่องให้เห็นถึงภาพแนวกว้างในราชสำนักชิง

Nanfu 南府 (Southern Bureau) and Jingshan 景山 (Coal Hill) were two music bureaus that played a vital role in the production of gala performances in the Qing court theater. The history of these two court music bureaus could be traced back to the Ming dynasty. Later they were fully developed during the Kangxi 康熙 (1661-1722) and Qianlong 乾隆 (1736-1796) reigns. These two music bureaus consisted of various schools, each in charge of different musical and performative aspects in the Qing court theater. Nanfu and Jingshan were not only a reflection of Qing emperors’ personal taste in opera performances, but were also essential for the celebration of festive occasions in the Qing court. The purpose of this article is to provide new insights on five aspects of Nanfu and Jingshan that helped shape their existence—establishments, developments, locations, timeline and organizations. Both court music bureaus functioned as the lens through which one can see a panoramic view of Qing court theater.