ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้กาลอดีตสมบูรณ์รูปกริยาเดี่ยว และกาลอดีตไม่สมบูรณ์กับวลีเกี่ยวกับเวลา ในผู้เรียนภาษาสเปนชาวไทย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความเชื่อมโยงของวลีเกี่ยวกับเวลากับการเลือกใช้กาลอดีตสมบูรณ์กริยาเดี่ยว (pretérito perfecto simple) และกาลอดีตไม่สมบูรณ์ (pretérito imperfecto) ในภาษาสเปนในผู้เรียนชาวไทย ผู้วิจัยใช้กลุ่มตัวอย่างนิสิตในระดับปริญญาตรีที่เรียนภาษาสเปนเป็นวิชาเอกจำนวนทั้งสิ้น 51 คน แบ่งเป็นนิสิตชั้นปีที่ 2 จำนวน 23 คน และ นิสิตชั้นปีที่ 3 จำนวน 28 คนโดยให้กลุ่มตัวอย่างตอบแบบทดสอบภาษาสเปนจำนวน 50 ข้อ โดยผู้ตอบจะต้องเลือกระหว่างรูปกริยากาลอดีตทั้งสองซึ่งปรากฏร่วมกับวลีเกี่ยวกับเวลา อันได้แก่ ayer ‘เมื่อวาน’ el año (mes, semana) pasado ‘ปี (เดือน, สัปดาห์ ฯลฯ) ที่แล้ว’ dos (tres, etc.) veces ‘สอง (สาม, สี่ ฯลฯ) ครั้ง’  siempre ‘เสมอ’ และ muchas (varias, etc.) veces ‘หลายครั้ง’ ผลการศึกษาปรากฏว่า ถึงแม้ผู้สอนและตำราสอนภาษาสเปนจะระบุว่าความเชื่อมโยงระหว่างวลีเกี่ยวกับเวลาและการเลือกใช้กาลอดีตเป็นเพียงแนวโน้ม ไม่ใช่กฎตายตัว แต่ผู้เรียนจำนวนมากก็ยังคงยึดถือวลีเกี่ยวกับเวลาว่าเป็นตัวกำหนดกาลอดีตที่ใช้ ผลดังกล่าวนำไปสู่การปรับปรุงวิธีการสอนให้ผู้เรียนให้ความสำคัญกับความหมายและมุมมองในการนำเสนอเหตุการณ์มากกว่ารูปคำที่ปรากฏร่วมในการเลือกใช้กาลอดีต

The relation between the use of the Preterite/the Imperfect and temporal markers by Thai students of Spanish

Nunghatai Rangponsumrit

Lecturer, Spanish Language Section, Department of Western Languages, Faculty of Arts, Chulalongkorn University

This study aims to examine the association between temporal markers and the choice of past tense morphological forms in Spanish, namely the Preterite and the Imperfect, among Thai learners. The subjects were fifty-one undergraduate students majoring in Spanish, twenty-three of whom were sophomores and twenty-eight were juniors. The subjects were asked to take a written test consisting of 50 questions, in which they had to choose between Preterite and Imperfect forms occurring with temporal markers ayer ‘yesterday’, el año (mes, semana) pasado ‘last year (month, week etc.),’ dos (tres, etc.) veces ‘two (three, etc.) times,’ siempre ‘always,’ or muchas (varias, etc.) and veces ‘many (several, etc.) times’. The results indicate that although teachers and textbooks state that the association between temporal markers and choice of past tense forms is just a tendency, rather than an absolute or fixed rule, many learners resort to temporal markers as the indicator of past tense choice. The findings point to a teaching approach in which the learners pay more attention to the meaning and the speaker’s point of view in presenting the event rather than formal contexts when choosing between two past tense forms.