สถาบันจักรพรรดิญี่ปุ่น : ความสืบเนื่องและความเปลี่ยนแปลง
Keywords:
สถาบันจักรพรรดิญี่ปุ่น, ความสืบเนื่อง, ความเปลี่ยนแปลง, Japanese Emperor System, Continuity, TransformationAbstract
บทความเรื่องนี้มีจุดประสงค์ที่จะศึกษาความสืบเนื่องและการเปลี่ยนแปลงของสถาบันจักรพรรดิ ญี่ปุ่นตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน สถาบันจักรพรรดิเป็นสถาบันการปกครองที่สำคัญและ สูงสุดในประวัติศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่น การเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของสถาบันนี้มีผลโดยตรง การเมืองและสังคม ในอดีตตามเทพนิยายจักรพรรดิมีฐานะเป็นเทพ (Divine Emperor) สืบ เชื้อสายมาจากเทพีแห่งดวงอาทิตย์ และเป็นผู้ปกครองประเทศญี่ปุ่น จักรพรรดิทุกพระองค์สืบ เชื้อสายต่อกันมา ในสมัยเมจิ (ค.ศ 1868-1912) ความสำคัญของจักรพรรดิถูกเน้นทำให้เป็น สถาบัน และใช้ต่อมาจนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ฐานะของ จักรพรรดิได้เปลี่ยนเป็นสัญลักษณ์ของประเทศ จักรพรรดิที่ทรงมีฐานะเป็นมนุษย์ (Human Emperor) จักรพรรดิมวลชน (Monarchy of the Masses) และเป็นจักรพรรดิของปวงชน (Mass Emperor) ในที่สุด
Japanese Emperor System: The Continuity and Transformation
Surangsri Tonsiengsom
Former Associate Professor, Department of History, Chulalongkorn University
This paper aims to study the continuity and transformation of Japanese emperor system from the ancient time to nowadays. From ancient literatures Japanese emperors were inheritors of the Sun Goddess who built Japanese archipelago and sent her grandson, Emperor Jimmu to govern these islands. According to this legend, Japanese emperors are “divine emperors”. In Meiji period (1868-1912) in order to stabilize the country, the Meiji leaders established the emperor system. The power and importance of the emperor strongly emphasized in Meiji constitution, ideology, education etc. However, after the Second World War the emperor system was abolished. The emperor is only the symbol of the nation and his status has changed from “divine emperor” to “human emperor” and “mass emperor” respectively.
Downloads
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright and plagiarism
Authors are responsible for obtaining permission to use copyrighted materials from copyright owners. Authors are responsible for observing requisite copyright law when quoting or reproducing copyrighted materials. Quotations and reproductions of content from other published sources must be accompanied by a reference and all sources should be clearly listed in the references section. Quotations and reproductions of content from external sources without due attribution could be considered a severe infringement of academic conduct and may constitute a legal offence under the Copyright Act of B.E. 2537. Any legal ramifications arising from the infringement of copyright regulations would be the sole responsibility of the author(s).