กวีนิพนธ์ดิจิทัลในบริบทสังคมไทยกับโครงการห้องปฏิบัติการกวีนิพนธ์ออนไลน์ :

การสร้างและการเสพกวีนิพนธ์ดิจิทัลของไทย

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิตเรื่อง “กวีนิพนธ์ดิจิทัลในบริบทสังคมไทย (2555 – 2564) ในยุค โลกาภิวัตน์ สื่อดิจิทัลมีบทบาทสำคัญต่อวิถีชีวิตของมนุษย์ ทำให้เกิดการปรับเปลี่ยนในหลากหลายมิติ ในมิติการสร้างและการอ่านวรรณกรรม สื่อดิจิทัลเป็นทางเลือกใหม่ของทั้งผู้เขียนและผู้อ่าน ในบริบทสังคมไทย กวีและกวีนิพนธ์ไทยจะสืบสานและสร้างสรรค์ในพื้นที่ดิจิทัลอย่างไร โครงการทดลองห้องปฏิบัติการกวีนิพนธ์ที่ใช้ชื่อว่า “Poetry on the Cloud” มีจุดมุ่งหมายเพื่อเปิดพื้นที่การสร้างสรรค์และการเสพกวีนิพนธ์บนสื่อออนไลน์โดยจัดเวที 10 ครั้ง ผลสรุปของโครงการพบว่า เวทีกวีนิพนธ์ดิจิทัล การจัดกิจกรรมอ่านบทกวีออนไลน์ถือเป็นช่องทางใหม่ในการสร้างสรรค์บทกวีและกวีสามารถเผยแพร่งานสู่ผู้อ่านได้อย่างรวดเร็วด้วยการอ่านบทกวีของตนเองและเข้าถึงผู้อ่านได้เป็นจำนวนมาก ในแง่ผู้อ่าน สามารถติดตามอ่านผลงานได้ทันทีในเวลาเดียวกันและยังได้รับฟังกวีอ่านบทกวีของตนเอง นอกจากนี้ การอ่านบทกวียังได้รื้อฟื้นการอ่านออกเสียง อีกทั้งมีการอ่านบทกวีที่ประสานศิลปะแขนงต่าง ๆ ทั้งการแสดงและดนตรีในลีลาสร้างสรรค์ เพิ่มอรรถรสในการเสพบทกวี ด้านเนื้อหาของกวีนิพนธ์ที่นำมาอ่านทำให้เข้าใจทัศนะของกวีไทยต่อกวีนิพนธ์ในยุคดิจิทัล กวีนิพนธ์ยังคงเป็นรูปแบบในการแสดงอารมณ์ความรู้สึกและบันทึกวิถีชีวิตของผู้คนและสังคมไทยในยุคโลกาภิวัตน์ซึ่งก้าวเข้าสู่สังคมดิจิทัล โครงการนี้ยังได้เปิดพื้นที่ให้กวีผู้สร้างงานกับผู้อ่านหรือผู้ฟังในฐานะผู้เสพได้เข้าถึงกันมากขึ้น เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกวีอาวุโสกับกวีรุ่นใหม่ รวมทั้งสร้างบรรยากาศการวิจารณ์กวีนิพนธ์อีกด้วย