การเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่น เพื่อพัฒนาการเรียนรู้แบบตื่นตัวและไตร่ตรอง

ผู้แต่ง

  • กนกวรรณ เลาหบูรณะกิจ คะตะกิริ ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การเรียนรู้แบบตื่นตัว, การเรียนรู้แบบตื่นตัวอย่างแท้จริง, การเรียนรู้แบบไตร่ตรอง, ข้อความแสดงความสามารถ (CDs), บันทึกการเรียนรู้ (blog)

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้นำเสนอการออกแบบการเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่อพัฒนาการเรียนรู้แบบตื่นตัวและไตร่ตรอง โดยให้ความสำคัญกับ "กระบวนการเรียนรู้ (learning process)" และ "กระบวนการทางปัญญา (cognitive process)" เพื่อนำไปสู่ active deep learning งานวิจัยนี้ใช้ can-do statements 15 ข้อความตามระดับของกรอบ CEFR (Common European Framework of Reference for Languages) ในการออกแบบการเรียนการสอน และใช้ข้อความที่ผู้เรียนเขียนสะท้อนความคิดของตนใน blog เป็นเครื่องมือและข้อมูลในการวิเคราะห์ ผลการวิจัยสรุปได้ว่าระดับที่มีความเหมาะสมในการตั้งเป้าหมายของวิชานี้อยู่ในระดับ B1-B2 ตามกรอบ CEFR และผู้เรียนทุกคนใช้ทักษะด้านปัญญา (cognitive skills) เช่น ทักษะการสรุปและการเปรียบเทียบได้ดี แต่มีผู้เรียนบางส่วนเท่านั้นที่ใช้ทักษะอภิปัญญา (meta-cognitive skills) เช่น ทักษะการวิเคราะห์ การประเมินตนเอง และการวางแผนได้ ทั้งนี้ สามารถนำผลวิจัยไปใช้ปรับปรุงการเรียนการสอนเพื่อกำหนดระดับความสามารถที่เป็นเป้าหมายได้เหมาะสม และการกระตุ้นให้ผู้เรียนใช้ทักษะอภิปัญญา (meta-cognitive skills) ในการเรียนรู้มากขึ้น

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2018-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

คะตะกิริ ก. เ. (2018). การเรียนการสอนภาษาญี่ปุ่น เพื่อพัฒนาการเรียนรู้แบบตื่นตัวและไตร่ตรอง. วารสารอักษรศาสตร์, 47(2), 331–391. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jletters/article/view/163842

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความ