สำเนียงพราหมณ์พิธี?: การวิเคราะห์ค่าทางกลสัทศาสตร์ของช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องของผู้พูดภาษาฮินดี ที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นการศึกษาช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องของพยัญชนะกักที่ออกเสียงโดยผู้พูดภาษาฮินดีที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร ภาษาฮินดีมีการเปรียบต่างพยัญชนะกัก 4 กลุ่มคือ พยัญชนะกักไม่ก้องไม่พ่นลม พยัญชนะกักไม่ก้องพ่นลม พยัญชนะกักก้องไม่พ่นลม และพยัญชนะกักก้องพ่นลม งานวิจัยนี้เก็บข้อมูลเสียงพยัญชนะกักดังกล่าวในคำพยางค์เดียวที่เป็นพยางค์ปิด (CVC) จากผู้พูดภาษาฮินดีจำนวน 6 คน มีอายุระหว่าง 27-62 ปี ซึ่งเข้าร่วมสมาคมคีตาอาศรม ผลการศึกษาพบว่าพยัญชนะกักไม่ก้องมีช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องเป็นค่าบวกหรือการสั่นตาม โดยพยัญชนะกักไม่ก้องไม่พ่นลมเป็นการสั่นตามทันที พยัญชนะกักไม่ก้องพ่นลมเป็นการสั่นตามล่าช้า ส่วนพยัญชนะกักก้องมีช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องเป็นค่าลบหรือการสั่นนำ พบว่าการสั่นนำของพยัญชนะกักก้องมีการแปร 2 รูปแบบซึ่งไม่ได้เป็นผลมาจากตัวแปรอายุ ผู้บอกภาษาบางคนออกเสียงพยัญชนะกักก้องไม่พ่นลมและพยัญชนะกักก้องพ่นลมด้วยช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องใกล้เคียงกันซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยในอดีต อย่างไรก็ตาม งานวิจัยนี้ยังพบว่า ผู้บอกภาษาบางคนออกเสียงพยัญชนะกักก้องไม่พ่นลมด้วยช่วงเวลาเริ่มเสียงก้องที่เป็นการสั่นนำยาว และพยัญชนะกักก้องพ่นลมด้วยการสั่นนำยาวกว่าปกติซึ่งเป็นผลมาจากช่วงพ่นลมที่ยาว การออกเสียงพยัญชนะกักก้องพ่นลมที่มีการสั่นนำยาวกว่าปกติดังกล่าวพบในการออกเสียงของผู้บอกภาษาวรรณะพราหมณ์ที่ทำอาชีพประกอบศาสนพิธี จึงอาจกล่าวได้ว่าพราหมณ์พิธีมีแนวโน้มที่จะออกเสียงที่มีการพ่นลมชัดเจนกว่าการออกเสียงทั่วไป