มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองดูแลสุขภาพและการจัดสวัสดิการสำหรับผู้สูงอายุ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) มาตรการทางกฎหมายในการดูแลผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา และ (2) ปัญหาการบังคับใช้กฎหมายในการดูแลผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ  ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้บริหาร เจ้าหน้าที่ปฏิบัติการในการดูแลผู้สูงอายุ และกลุ่มผู้สูงอายุ จำนวน 72 คน เครื่องมือที่ใช้การวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบ และการวิจัยเอกสาร เป็นการเก็บรวบรวมข้อมูลเอกสารทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับประเด็นที่ศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา

           ผลการวิจัยพบว่า

1. การดูแลผู้สูงอายุมีการรับรองสิทธิไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 27 วรรคสาม และมาตรา 48 วรรคสอง สำหรับแนวนโยบายแห่งรัฐเกี่ยวกับผู้สูงอายุ มาตรา 71 วรรคสาม องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอำนาจและหน้าที่ในการดูแลและจัดทำบริการสาธารณะให้กับผู้สูงอายุในท้องถิ่นตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 มาตรา 250 วรรคแรก การกำหนดสิทธิให้แก่ผู้สูงอายุตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2553 และ ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2560 มาตรา 11
2. กฎหมายที่เกี่ยวข้อง พบปัญหาในการคุ้มครองดูแลผู้สูงอายุ ได้แก่ การจัดการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุที่ยังมีข้อจำกัดและไม่สอดคล้องกับการคุ้มครองดูแลผู้สูงอายุ ปัญหาการมีส่วนร่วมระหว่างผู้สูงอายุกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการดูแลผู้สูงอายุที่ยังไม่มีความเหมาะสม
3. หากมีการแก้ไขกฎหมายให้มีความสอดคล้องกับบริบทในการดำเนินงานที่เกี่ยวกับผู้สูงอายุโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นก็จะสามารถส่งเสริมการดูแลคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุได้อย่างเหมาะสมและยั่งยืน