ปัจจัยที่มีผลต่อภาวะหมดไฟในการทำงานของบุคลากรวิทยาลัยศิลปะ สื่อ และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
คำสำคัญ:
ภาวะหมดไฟ, ความอ่อนล้าทางอารมณ์, การลดความเป็นบุคคลบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับภาวะหมดไฟในการทำงาน ศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อภาวะหมดไฟในการทำงาน ศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะหมดไฟในการทำงานของบุคลากรวิทยาลัยศิลปะ สื่อและเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือบุคลากรในสังกัดวิทยาลัยศิลปะ สื่อ และเทคโนโลยี ที่ตอบแบบสอบถาม จำนวนทั้งหมด 117 คน วิเคราะห์ผลโดยการคำนวณหาค่าร้อยละ (Percentage) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) ทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติการวิเคราะห์ (Independent Samples T-Test) สถิติวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) ที่ค่านัยสำคัญทางสถิติ sig < 0.05
ผลการศึกษาพบว่า บุคลากรส่วนใหญ่มีภาวะหมดไฟในการทำงานระดับต่ำ จำนวน 61 คน คิดเป็นร้อยละ 52.14 ระดับกลาง จำนวน 11 คน คิดเป็นร้อยละ 9.40 และระดับสูง จำนวน 45 คน คิดเป็นร้อยละ 38.46 ปัจจัยที่มีผลต่อภาวะหมดไฟในการทำงานของบุคลากร
มีทั้งหมด 5 ปัจจัย คือ 1) ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตในการทำงาน 2) ปัจจัยด้านความมั่นคงก้าวหน้าในการทำงาน 3) ปัจจัยด้านสัมพันธภาพระหว่างบุคคล 4) ปัจจัยด้านขวัญและกำลังใจ 5) ปัจจัยด้านระบบบริหาร/ผู้นำองค์กร ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะหมดไฟในการทำงาน มี 3 ปัจจัย คือ ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตในการทำงาน และปัจจัยด้านขวัญและกำลังใจมีนัยสำคัญทางสถิติกับความอ่อนล้าทางอารมณ์ ที่มีค่านัยสำคัญทางสถิติ 0.001 และ 0.021 ตามลำดับ ปัจจัยด้านคุณภาพชีวิตในการทำงานมีนัยสำคัญทางสถิติกับการเมินเฉยต่องาน ที่มีค่านัยสำคัญทางสถิติ 0.001 ปัจจัยด้านความมั่นคงก้าวหน้าในการทำงานมีนัยสำคัญทางสถิติกับความสามารถในการทำงาน มีค่านัยสำคัญทางสถิติ 0.031
