วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร

กระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุขภายใต้พลังบวร โดยพุทธสันติวิธี

2024-05-23T14:51:08+07:00

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษา วิเคราะห์ บริบท สภาพปัญหา สาเหตุ ความต้องการจำเป็นด้านครอบครัวสันติสุขในเขตพื้นที่แขวงบางขุนนนท์ กรุงเทพมหานคร และแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับกระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุขภายใต้พลังบวรโดยพุทธสันติวิธี 2) เพื่อศึกษาหลักธรรมที่เอื้อต่อกระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุขภายใต้พลังบวรโดยพุทธสันติวิธี 3) เพื่อนำเสนอกระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุขอย่างยั่งยืนโดยพุทธสันติวิธี เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ในรูปแบบอริยสัจโมเดล มีขั้นตอนวิจัยตามแนวทางบันได 9 ขั้น การสัมภาษณ์เชิงลึก 3 กลุ่ม 1. กลุ่มประชากรในชุมชนวัดใหม่ (ยายแป้น) 22 คน 2. กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ 16 รูป/คน 3. สนทนากลุ่มย่อย 6 รูป/คน

ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัญหาการดำเนินชีวิตร่วมกันของครอบครัวในชุมชนวัดใหม่ (ยายแป้น) มีปัญหาจากสถานะทางเศรษฐกิจ การขาดศีลธรรม ขาดความซื่อสัตย์และขาดความตระหนักในหน้าที่ ส่งผลกระทบทางด้านจิตใจและร่างกาย นำมาซึ่งครอบครัวแตกแยก 2) หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการพัฒนากระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุข คือ หลักฆราวาสธรรม 4 ประกอบด้วย สัจจะ ทมะ ขันติ จาคะ เพื่อให้การดำเนินชีวิตร่วมกันในครอบครัวระหว่างคู่สมรสได้รู้จักความซื่อสัตย์ อดทนก้าวข้ามปัญหาและอุปสรรค ให้อภัยฝึกตนข่มใจ รู้จักเสียสละ ใส่ใจในบริบทรอบ ๆ ตัวของทั้งสองฝ่าย 3) กระบวนการเสริมสร้างครอบครัวสันติสุข ผ่านกิจกรรมเรียนรู้ 5 กิจกรรม เกิดองค์ความรู้ใหม่ คือ ครอบครัว สุกหรรษา โมเดล โดยการพัฒนาที่เป็นประโยชน์ 5 ด้าน ประกอบด้วย 1) รู้จักใส่ใจ ยอมเสียสละ มีความรู้สึกเชิงบวก เห็นใจระหว่างกัน 2) รู้จักเปิดใจ มีความมั่นคงทางจิตใจ พูดจริงทำจริง มีความรักความอบอุ่น การดูแลด้านจิตใจกัน 3) รู้จักเข้าใจ รู้จักอดทนต่อสิ่งเย้ายวนใจ เข้าใจในตัวตนหาทางออกของปัญหาชีวิตได้ 4) รู้จักวางใจ เกิดสัมพันธภาพที่ดียิ่งขึ้น มีความเห็นอก เห็นใจกัน 5) กิจกรรมเรียนรู้สุกหรรษา เกิดพันธะสัญญาช่วยสร้างครอบครัวให้เข้มแข็ง ช่วยเหลือเกื้อกูล ในการดำเนินชีวิตครอบครัว ให้เกิดความสันติสุขอย่างยั่งยืน

รูปแบบการจัดการเสนาสนะเพื่อการเยียวยาและฟื้นฟูสุขภาพของภิกษุชราภาพในสังคมไทย

2024-11-12T15:09:42+07:00

การศึกษาเรื่อง “รูปแบบการจัดการเสนาสนะเพื่อการเยียวยาและฟื้นฟูสุขภาพของภิกษุชราภาพในสังคมไทย” เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดเสนาสนะ การหารูปแบบการจัดการเสนาสนะ และเสนอรูปแบบการจัดเสนาสนะของภิกษุชราภาพ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้เป็นพระภิกษุที่จำพรรษาในวัดเขตจังหวัดนครปฐม จำนวน 40 รูป/คน เครื่องมือที่ผู้วิจัยใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย แบบสอบถาม 2 ชุด ซึ่งในแบบสอบถามชุดที่ 1 เป็นแบบสอบถามสำหรับภิกษุชราภาพและภิกษุผู้ดูแลภิกษุ ชราภาพ ส่วนแบบสอบถามชุดที่ 2 เป็นแบบสัมภาษณ์ภิกษุชราภาพ ผู้ดูแลภิกษุชราภาพ และเชี่ยวชาญด้านการจัดเสนาสนะให้กับภิกษุชราภาพ

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพเสนาสนะของภิกษุชราภาพมีผลการประเมินตนเองด้านการจัดเสนาสนะภายในกุฏิ พบว่าส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นสองชั้น ลักษณะของโครงสร้างของห้องน้ำเป็นห้องน้ำอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนการจัดเสนาสนะภายนอกกุฏิ พบว่าลักษณะทางเดินที่เป็นคอนกรีต ไม่มีสิ่งกีดขวางบริเวณทางเดิน 2) การจัดเสนาสนะภายในกุฏิและภายนอกกุฏิต้องมีความสะอาด มีระเบียบ มีอากาศถ่ายเทสะดวก และมีความสว่าง 3) แนวทางการพัฒนาการจัดเสนาสนะที่เหมาะสมกับภิกษุชราภาพ ประกอบด้วย 1. สนับสนุนให้มีการปรับปรุงและพัฒนาเสนาสนะให้เหมาะสมสอดคล้องกับการดูแลภิกษุชราภาพมีออกแบบเสนาสนะให้มีความเหมาะสมกับภิกษุชราภาพ 2. ส่งเสริมให้มีหน่วยงานเฉพาะที่มีบทบาทหน้าที่ในการดูแลภิกษุชราภาพอย่างครบวงจร และ 3. สนับสนุนให้เกิดการมีส่วนร่วมในการสร้างเครือข่ายในการดูแลภิกษุชราภาพในวัด ด้วยการอาศัยความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องขับเคลื่อนการดูแลภิกษุชราภาพ

การประยุกต์ใช้หลักสติเพื่อการให้การบริหารนิสิตอย่างมีประสิทธิภาพ : ศึกษากรณีสาขาวิชาสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

2024-04-29T11:13:20+07:00

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์บริบท สภาพปัญหา ความต้องการจำเป็นและแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการบริการนิสิตอย่างมีประสิทธิภาพตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักสติตามแนวคิดทางพระพุทธศาสนาเถรวาท และ 3) เพื่อเสนอการประยุกต์ใช้หลักสติเพื่อการให้บริการนิสิตอย่างมีประสิทธิภาพของหลักสูตรสันติศึกษา ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ (แบบภาคสนาม) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ กลุ่มผู้รับบริการ จำนวน 13 รูป/คน กลุ่มผู้ให้บริการ จำนวน 6 รูป/คน กลุ่มผู้สำเร็จการศึกษา จำนวน 5 รูป/คน รวม จำนวน 24 รูป/คน วิเคราะห์ผลด้วยอุปนัยวิธี

ผลการวิจัยพบว่า 1) บริบทสภาพปัญหาความต้องการและแนวคิดทฤษฎีการบริการของเจ้าหน้าที่หลักสูตรสันติศึกษาในปัจจุบัน เจ้าหน้าที่การดูแลบริการนิสิตจำนวนมากทั้งบรรพชิตและคฤหัสถ์ทำให้การดูแลบริการไม่ทั่วถึงได้ การให้บริการนิสิตต้องการให้เกิดข้อผิดพลาดน้อยที่สุด เจ้าหน้าที่ควรมีสติเป็นอย่างมาก มีสติตั้งมั่นในการปฏิบัติหน้าที่ การสื่อสาร การประสานงาน รวมถึงการเตรียมเอกสารที่เกี่ยวข้องกับนิสิต ต้องการให้มีการบริการผ่านทางการสื่อสารกลุ่มไลน์ใช้เทคโนโลยี ด้วยมีสติมุ่งมั่นเพื่อให้บริการประทับใจ 2) สติ หมายถึง ความระลึกได้ การมีสตินั้นคอยกำกับไม่ให้หลงลืม ระลึกรู้ไม่เลื่อนลอย สติเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ และเป็นใหญ่ในธรรมทั้งปวงและเป็นธรรมเครื่องตื่นอยู่ สติเป็นเกราะกันภัยไม่ให้เกิดปัญหา มีศรัทธาในการบริการ ไม่ทำความเบียดเบียนพยาบาท มีความพากเพียรในการทำงานและเป็นผู้มีปัญญา และ 3) การประยุกต์หลักสติให้เอื้อต่อการบริการนิสิตอย่างมีประสิทธิภาพของหลักสูตรสันติศึกษา นั้นสามารถสรุปได้ 8 ประการ ได้แก่ (1) มีสติคอยกำกับไม่ให้หลงลืมไม่ให้เลื่อนลอยในการงานบริการนิสิตด้วยความรับผิดชอบ (2) มีสติยึดเหนี่ยวจิตใจศรัทธาแน่วแน่ในงานบริการนิสิตด้วยหัวใจ ไม่มีความคับแค้นใจบริการนิสิตด้วยใจ ที่เป็นสุข (3) มีสติตื่นตัวกับการบริการนิสิตด้วยความกระตือรือร้นเพื่อความอำนวยสะดวกรวดเร็ว (4) มีสติ การสื่อสารในการบริการนิสิตด้วยทักษะการสื่อสารเพื่อรักษาความสัมพันธ์ให้ดี ไม่กระทบกระทั้ง ไม่เห็นแก่อามิสสินจ้าง (5) มีสติตั้งมั่นทำงานบริการนิสิตตามหน้าที่รับผิดชอบโดยคำนึงถึงประโยชน์ที่จะเกิดขึ้น (6) มีสติในการแสดงออกในการให้บริการนิสิตด้วยความสำรวมยิ้มแย้มแจ่มใส (7) มีสติตั้งจิตแน่วแน่ในความดี มีศีล มีความเพียรเพื่อการบริการนิสิตด้วยความโปร่งใส และ (8) มีสติอยู่เป็นสุขเพื่อการบริการนิสิตในปัจจุบัน ด้วยความเป็นผู้มีปัญญา

กระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดีหมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนง โดยพุทธสันติวิธี

2025-01-14T14:27:18+07:00

งานวิจัยเรื่อง “กระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดี หมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนง โดยพุทธสันติวิธี” มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหา บริบท ความต้องการจำเป็น และแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้องตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธธรรมที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดีหมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนง และ 3) เพื่อเสนอกระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดีหมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนงโดยพุทธสันติวิธี เป็นวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาเอกสาร และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้เชี่ยวชาญ และผู้ทรงคุณวุฒิต่าง ๆ รวมทั้งผู้เกี่ยวข้อง จำนวนทั้งสิ้น 25 รูป/คน และการสนทนากลุ่ม จากผู้เชี่ยวชาญ และผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวนทั้งสิ้น 9 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ซึ่งสามารถสรุปผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ได้ ดังนี้

ผลการศึกษาพบว่า 1) สภาพปัญหา บริบท ความต้องการจำเป็น และแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้องตามศาสตร์สมัยใหม่ พบว่า ปัญหาการเจรจาไกล่เกลี่ยก่อนฟ้อง คือประชาชนทั่วไปยังขาดความรู้เกี่ยวกับพระราชบัญญัติไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พ.ศ. 2562 ผู้ไกล่เกลี่ยหรือผู้ประนีประนอม บางท่านยังไม่เข้าใจในหลักกฎหมายว่าเราสมควรและไม่สมควรทำอะไร จำเลย คดีหมิ่นประมาทอาจเกิดจากอารมณ์ชั่ววูบหรือการขาดสติ คู่ความมีอคติกับคู่กรณี ผู้ประนีประนอมต้องค้นหาความจริงว่าคู่กรณีมีความขัดแย้งเรื่องอะไร บางกรณีเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ การไกล่เกลี่ยก่อนฟ้อง มีความจำเป็นที่ควรจะทำ ผู้ประนีประนอมบางท่านทำเกินหน้าที่ ว่า สาเหตุแห่งคดีหมิ่นประมาท แสดงให้เห็นว่าผู้ละเมิดกระทำวจีทุจริต 4 ประการ คือการพูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ 2) หลักพุทธธรรมที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดีหมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนง ได้แก่หลักวาจาสุภาษิต ไม่เป็นวาจาทุพภาษิต เป็นวาจาไม่มีโทษ และท่านผู้รู้ไม่ติเตียน วาจาประกอบด้วย 5 ประการอะไรบ้าง คือ 1. พูดถูกกาล 2. พูดคําจริง 3. พูดคําอ่อนหวาน 4. พูดคําประกอบด้วยประโยชน์ 5. พูดด้วยเมตตาจิต และหลักสติ ขันติ และสันติเป็นหลัก 3) กระบวนการพัฒนาประสิทธิภาพการเจรจาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทก่อนฟ้อง “กรณีคดีหมิ่นประมาท” ของศาลอาญาพระโขนง โดยพุทธสันติวิธี ตามหลัก LOTUS Model ซึ่งประกอบไปด้วย L = พูดด้วยเมตตาจิต O = พูดถูกกาล T = พูดคำจริง U = คำพูดที่ประกอบด้วยประโยชน์ S = พูดคำอ่อนหวาน ทั้งนี้ โดยมีกระบวนการเจรจาไกล่เกลี่ย 5 ขั้นตอน 1. เตรียมตัว เตรียมความพร้อมโดยการศึกษาข้อมูลที่เกี่ยวข้อง 2. เริ่มประชุม การเปิดประชุมไกล่เกลี่ยนัดแรก 3. เข้าสู่การแก้ปัญหา การค้นหาประเด็นข้อพิพาทและความต้องการของคู่พิพาท 4. เสนอทางออก การแก้ปัญหาข้อขัดแย้งในประเด็นพิพาท และ 5. ปิดการเจรจาไกล่เกลี่ย การจัดทำสัญญาประนีประนอมยอมความ ซึ่งหลักการทั้งสองอย่างมีความสอดคล้องและสามารถบูรณาการเป็นแนวปฏิบัติได้เป็นอย่างดี โดยมีหลักสติ ขันติ และสันติเป็นหลักธรรมสนับสนุน

การจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลี โดยพุทธสันติวิธี

2025-01-17T10:06:10+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาวิเคราะห์บริบท สภาพปัญหาความต้องการเกี่ยวกับการจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลีและแนวคิดวิธีปฏิบัติเกี่ยวกับการจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลี 2. เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธธรรมที่เอื้อต่อจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลี และ 3. เพื่อนำเสนอการจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลีโดยพุทธสันติวิธี ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 15 คน และการสนทนากลุ่มผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 8 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษาพบว่า 1. พิธีกรรมบวงสรวงกับยุคปัจจุบันพบว่า มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบจากดั้งเดิมและมีแนวโน้มเป็นไปในลักษณะส่งเสริมความเชื่อที่ผิด หรือการนำไปผูกโยงกับเรื่องงมงาย หรือเห็นคุณค่าของวัตถุมากกว่าคุณค่าทางจิตใจ รวมถึงไม่เป็นการรักษาสิ่งแวดล้อม แนวคิดเกี่ยวกับการจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลี เป็นการแสดงออกถึงความเชื่อของมนุษย์ในสิ่งที่เหนือธรรมชาติ หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ตนเคารพนับถือ เพื่อขอพร ขอบคุณ หรือเพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับสิ่งเหล่านั้น พิธีกรรมนี้มีรากฐานมาจากความเชื่อส่วนบุคคล ประเพณี และวัฒนธรรมของแต่ละกลุ่มคน โดยมีวัตถุประสงค์ของพิธีกรรมบวงสรวงส่วนใหญ่ก็มักจะมีแนวโน้มหรือโน้มเอียงไปในด้านของการ 1) ขอพร 2) ขอบคุณ 3) แก้บน 4) ป้องกันภัย และ 5) สร้างขวัญกำลังใจ 2. หลักพุทธธรรมที่เอื้อต่อจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลี ผลการวิเคราะห์หลักพุทธธรรมที่เอื้อต่อจัดการวัฒนธรรมในพิธีกรรมการทำเทวตาพลี พบว่า 1) หลักโภคอาทิยะ หรือ โภคาทิยะ 5 ข้อว่าด้วยการทำพลี 5 อย่าง ข้อว่าด้วยเทวตาพลี ถวายเทวดา คือ สักการะบำรุงหรือทำบุญอุทิศสิ่งที่เคารพบูชาตามความเชื่อถือ 2) หลักอนุสติ 10 ข้อว่าด้วยเทวตานุสติ ระลึกถึงเทวดา คือ น้อมจิตระลึกถึงเทวดาทั้งหลาย ที่ตนเคยรู้และพิจารณาเห็นคุณธรรมอันทำบุคคลให้เป็นเทวดานั้น ๆ ตามที่มีอยู่ในตน และ3) หลักไตรสิกขา คือ ทาน ศีล ภาวนา 3. การจัดการพิธีกรรมการทำเทวตาพลีโดยพุทธสันติวิธี พบว่าควรประกอบไปด้วยหลัก 5 ประการ ดังนี้ 1) รักษาแก่นแท้ 2) ปรับเปลี่ยนให้สอดคล้อง 3) สร้างความเข้าใจและการมีส่วนร่วม 4) ใช้เทคโนโลยีและสื่อสมัยใหม่ และ 5) ผสานกับหลักไตรสิกขา

กระบวนการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลบางบุตร โดยพุทธสันติวิธี

2024-09-05T15:13:02+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหา บริบท ความจำเป็นต้องการ และแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์ หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลบางบุตร 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลบางบุตร โดยพุทธสันติวิธี เป็นการวิจัยตามกรอบของอริยสัจโมเดลตามแนวทางของบันได 9 ขั้น ของหลักสูตรสันติศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาของการสื่อสารของบุคลากร ประกอบด้วย 1) บุคลากรขาดวิธีการสื่อสารที่เหมาะสมในองค์กร 2) บุคลากรขาดทักษะการสื่อสารอย่างเป็นมืออาชีพ 3) บุคลากรขาดทักษะในการสื่อสารเมื่อเกิดความขัดแย้งในการสื่อสารระหว่างกัน 4) บุคลากรขาดเครื่องมือการทำงานเป็นทีมเพื่อการสร้างความสัมพันธ์ของบุคลากรในองค์กร 5) บุคลากรขาดการคุมควบคุมอารมณ์ในระหว่างการสื่อสารด้วยอารมณ์ในทางที่ลบ 6) บุคลากรไม่มีพื้นฐานของการสื่อสารตามแนวทางของพุทธสันติวิธี 2) หลักพุทธสันติวิธีที่จะเอื้อต่อกระบวนการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลบางบุตรโดยพุทธสันติวิธี มีหลักสังคหวัตถุธรรม 4 เป็นหลักพุทธสันติวิธีสามารถไปแก้สาเหตุของความทุกข์กลุ่มเป้าหมาย วางตนเป็นต้นแบบนักสื่อสารมืออาชีพ โดยใช้หลักอริยสัจ 4 และมีการวัดผลการสื่อสารของบุคลากรผ่านภาวนา 4 3) กระบวนการพัฒนาการสื่อสารของบุคลากรองค์การบริหารส่วนตำบลบางบุตรโดยพุทธสันติวิธี โดยมีองค์ความรู้ใหม่เป็น SM MR CF RT HD Model

ยันต์ล้านนา : ประวัติศาสตร์ คุณค่า และกระบวนการสร้างสรรค์ศิลปะในล้านนา

2025-01-22T13:29:46+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประวัติ ความเป็นมาและคุณค่าของยันต์ล้านนา 2) เพื่อพัฒนากระบวนการสร้างสรรค์ศิลปะจากภูมิปัญญายันต์ในล้านนา และ 3) ยกระดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์ศิลปะเชิงสร้างสรรค์จากภูมิปัญญายันต์ล้านนา การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ที่ได้จากการสืบค้นข้อมูลทางด้านเอกสารที่เกี่ยวข้อง ความเชื่อในทางพระพุทธศาสนา ความเชื่อภูมิปัญญาล้านนา เครื่องรางของขลัง การประกอบพิธีกรรมของชาวล้านนารวมถึงบุคคลที่สนใจในยันต์ล้านนา จำนวน 31 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และ แบบสนทนากลุ่ม และวิเคราะห์ข้อมูล ด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. จากความเชื่อของชาวล้านนาที่มีต่อยันต์ล้านนา พบว่า ความเชื่อเป็นการสืบทอดที่เกิดจากภูมิปัญญาในเรื่องของยันต์ล้านนาที่ใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนา จากการใช้อักขระรวมถึงตัวอักษรล้านนา การใช้ยันต์ล้านนาเพื่อเป็นเครื่องราง ของขลังที่มีความศักดิ์สิทธิ์ ใช้คุ้มครองและป้องกันตัวจากอันตรายตามความเชื่อของทางล้านนา โดยยันต์ล้านนาส่งผลทางด้านจิตใจให้มีพลังการดำเนินชีวิตที่มีแต่ความสุข จากยันต์ล้านนาสู่งานสร้างสรรค์ทางด้านศิลปะและวัฒนธรรมที่ผสมผสานความเชื่อในเรื่องจาก ผี พราหมณ์ พุทธ อันเป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมาจนถึงปัจจุบัน 2. กระบวนการสร้างสรรค์ศิลปะจากภูมิปัญญาล้านนา พบว่า เป็นกระบวนการที่นำเอาองค์ความรู้ทางด้านศิลปะพื้นบ้านของล้านนาที่เกี่ยวข้องของการดำเนินชีวิตของชาวล้านนา ด้วยการพัฒนาสร้างสรรค์ผลงานที่มีเอกลักษณ์ความเป็นล้านนา โดยเริ่มจาก “บุคคล” สู่ “วัด” “ชุมชน” และ “พื้นที่สาธารณะ” มีการพัฒนาศิลปะและผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับยันต์ล้านนาด้วยการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นไปใช้ เป็นการอนุรักษ์และถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นล้านนา ด้วยการพัฒนาศักยภาพและภูมิปัญญาของท้องถิ่นที่เกิดจากบุคคลจากความเชื่อ พิธีกรรม รวมถึงคำสอนที่ถูกถ่ายทอดจากบรรพบุรุษในเรื่องของยันต์ล้านนา ซึ่งงานสร้างสรรค์เป็นการเปลี่ยนแปลงด้วยการพัฒนาที่ยังใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นองค์ประกอบตามข้อจำกัดและข้อปฏิบัติ ที่ยังคงด้วยยึดถือมาตามความเชื่อและทัศนคติของความเป็นล้านนา 3. การพัฒนาผลิตภัณฑ์ศิลปะเชิงสร้างสรรค์จากภูมิปัญญายันต์ล้านนา พบว่า ยุคสมัยเกิดการเปลี่ยนแปลง จากรูปแบบเดิมของยันต์ล้านนาที่เขียนลงบน กระดาษสา ใบลาน แผ่นตอง บนผ้า เขาสัตว์ และไม้ ด้วยข้อจำกัดของขนาดที่ใหญ่รวมถึงลวดลาย จึงเกิดแนวคิดของการพัฒนารูปแบบให้มีขนาดเล็กสามารถพกพาได้ง่าย แต่ยังคงรักษาเอกลักษณ์ของความเป็นล้านนา เช่น การสร้างยันต์ล้านนาที่มีรูปแบบเดิมเปลี่ยนเป็นรูปแบบใหม่ที่มีความสวยงาม มีการเรียนรู้ที่เกิดจากภูมิปัญญายันต์ล้านนาจากครูอาจารย์ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากผู้เชี่ยวชาญและประสบการณ์ของผู้ถือยันต์ล้านนา จึงเกิดเป็นการพัฒนาผลิตภัณฑ์ศิลปะเชิงสร้างสรรค์จากภูมิปัญญายันต์ล้านนาด้วยการสร้างทัศนคติความเชื่อให้กับบุคคลรุ่นใหม่ที่สนใจในงานศิลปะของยันต์ที่ยังคงมีเอกลักษณ์เป็นทั้งงานศิลปะที่ทรงคุณค่าและควรรักษาสืบไป

การพัฒนาศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากเพื่อการดูแลภิกษุชราภาพแบบมีส่วนร่วมในสังคมไทย

2024-11-12T15:15:51+07:00

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์งานวิจัย 1) เพื่อศึกษาสภาพการดูแลภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก 2) เพื่อศึกษาระดับศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากในการดูแลภิกษุชราภาพ 3) เพื่อเสนอแนวทางการดูแลภิกษุ ชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก การดำเนินการวิจัยครั้งนี้ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ และวิเคราะห์ข้อมูลจาก บทสัมภาษณ์เพื่อวิเคราะห์เนื้อหา ของกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นพระคิลานุปัฏฐากในวัด จำนวน 10 รูป บุคลากรสาธารณสุข จำนวน 4 คน นักวิชาการทางพระพุทธศาสนา จำนวน 4 คน จำนวน 18 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นต่อการดูแลพระภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐากได้ใช้ความรู้และทักษะพื้นฐานที่ได้รับการอบรมมาในการดูแลเบื้องต้น โดยเฉพาะในด้านการให้คำแนะนำเกี่ยวกับการฉันท์ยา การป้องกันโรคติดต่อ และการเฝ้าดูอาการเบื้องต้น ส่วนระดับศักยภาพพระคิลานุปัฏฐากในการดูแลภิกษุ ชราภาพ พระคิลานุปัฏฐากมีศักยภาพในการดูแลพระภิกษุชราภาพ โดยมีความรู้ เช่น ความรู้เรื่องโรค ทักษะ เช่น การวัดความดันให้กับพระภิกษุชราภาพ และคุณลักษณะเฉพาะของแต่ละบุคคล เช่น การทบทวน องค์ความรู้ สำหรับแนวทางการดูแลภิกษุชราภาพของพระคิลานุปัฏฐาก ได้แก่ ด้านการเพิ่มเติมความรู้เกี่ยวกับโรคเรื้อรัง และฝึกทักษะทางการแพทย์ เช่น การวัดค่าความดันและน้ำตาลในเลือด รวมถึงการดูแลผู้ป่วย ติดเตียง เป็นต้น

การจัดการความรู้ทางวิทยาศาสตร์บนฐานระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธ

2025-01-22T13:27:00+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อสังเคราะห์องค์ความรู้ระบบนิเวศภูมิปัญญาของชุมชนในจังหวัดอุทัยธานี 2. เพื่อการจัดการองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์บนฐานระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธของชุมชน ในจังหวัดอุทัยธานี และ 3. เพื่อนำเสนอฐานข้อมูลและองค์ความรู้จากระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธสู่ชุมชนเชิงสร้างสรรค์ การวิจัยเป็นการวิจัยเชิงเอกสาร การวิจัยเชิงคุณภาพ และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ การวิจัยเชิงคุณภาพจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูปหรือคน และการสนทนากลุ่มเฉพาะ จำนวน 12 รูปหรือคน ด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยใช้แบบสัมภาษณ์ การปฏิบัติการด้วยการจัดเวทีเสวนาการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ กิจกรรมแหล่งเรียนรู้ การเสริมสร้างจิตสำนึกของชุมชนในการจัดการภูมิปัญญา ด้านสมุนไพรในแต่ละพื้นที่ เพื่อสรุปประเด็น รูปแบบ วิธีการ หาแนวทางการส่งเสริม การสร้างจิตสำนึก กิจกรรมในการดำเนินงานจัดการภูมิปัญญา ด้านสมุนไพร จำนวน 1 ครั้ง ผู้เข้าร่วม 61 ท่าน และนำมาวิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบายและพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. การสังเคราะห์องค์ความรู้ระบบนิเวศภูมิปัญญาของชุมชนในจังหวัดอุทัยธานี ชุมชนในจังหวัดอุทัยธานีมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาและถ่ายทอดภูมิปัญญาเชิงพุทธเพื่อการอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติ โดยใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ควบคู่กับภูมิปัญญาท้องถิ่น ชาวบ้านส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม เลี้ยงสัตว์ และหัตถกรรม ซึ่งเป็นรากฐานของเศรษฐกิจชุมชน 2. การจัดการองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์บนฐานระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธของชุมชนในจังหวัดอุทัยธานี สมุนไพรเป็นทรัพยากรสำคัญของชุมชนทั้งในด้านสุขภาพและเศรษฐกิจ ความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรถูกถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นผ่านการพูดคุยและการสอน โดยบางชุมชนมีการจดบันทึกข้อมูลสมุนไพรเพื่อการอนุรักษ์และพัฒนา นอกจากนี้ การบูรณาการความรู้ทางวิทยาศาสตร์ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้สมุนไพรอย่างยั่งยืน 3. การนำเสนอฐานข้อมูลและองค์ความรู้จากระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธสู่ชุมชนเชิงสร้างสรรค์ การนำเสนอฐานข้อมูลและองค์ความรู้จากระบบนิเวศภูมิปัญญาเชิงพุทธสู่ชุมชนเชิงสร้างสรรค์สามารถสร้างความเข้าใจและการใช้งานที่มีประสิทธิภาพ ด้วยการใช้เทคโนโลยีและการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เป็นเครื่องมือสำคัญในการเผยแพร่องค์ความรู้เชิงสร้างสรรค์เพื่อให้ชุมชนเข้าใจและนำไปใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ การสร้างเครือข่ายความร่วมมือและการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นที่บูรณาการภูมิปัญญากับการศึกษา ช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชุมชนและสนับสนุนการพัฒนาอย่างยั่งยืน

รูปแบบการบริหารการเปลี่ยนแปลงช่องว่างทางดิจิทัลในสถานศึกษาเอกชน ยุคเปลี่ยนผ่าน

2024-11-27T16:28:46+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อวิเคราะห์ช่องว่างทางดิจิทัลในสถานศึกษาเอกชนยุคเปลี่ยนผ่าน 2) เพื่อสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้างช่องว่างทางดิจิทัล 3) เพื่อสร้างและประเมินรูปแบบการบริหารการเปลี่ยนแปลงช่องว่างทางดิจิทัล โดยใช้สถิติการวิจัยการวิเคราะห์เนื้อหา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม การวิเคราะห์องค์ประกอบของช่องว่างทางดิจิทัลในสถานศึกษาเอกชนยุคเปลี่ยนผ่าน โดยใช้ค่าสถิติ ค่าเฉลี่ย () และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน

ผลการวิจัย พบว่า 1) จากการวิเคราะห์ช่องว่างทางดิจิทัลในสถานศึกษาเอกชน ผู้วิจัยได้กำหนด 6 องค์ประกอบหลัก และ 30 องค์ประกอบย่อย ประกอบด้วย การกำหนดวิสัยทัศน์ การมีภาวะผู้นำการบริหารจัดการ การพัฒนาบุคลากร การสร้างวัฒนธรรมองค์กรดิจิทัล และการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร 2) ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (CFA) แสดงว่า รูปแบบที่พัฒนามีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อย่างดี โดยค่าดัชนีต่าง ๆ ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน เช่น ค่า RMSEA=0.002 และ p-value=0.427 3) ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ ความถูกต้อง และการใช้ประโยชน์ของรูปแบบ ได้รับการประเมินในระดับมาก โดยเฉพาะการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ การมีภาวะผู้นำ และการสร้างวัฒนธรรมองค์กรดิจิทัลที่ได้คะแนนสูงสุด การวิจัยนี้จึงชี้แนวทางสำคัญในการบริหารจัดการช่องว่างทางดิจิทัลเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาในสถานศึกษาเอกชนยุคดิจิทัล

ของเล่นพื้นบ้าน : ประวัติ คุณค่า และการพัฒนาเชิงสร้างสรรค์ในล้านนา

2025-01-22T13:42:21+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาประวัติ คุณค่า การผลิตของเล่นพื้นบ้านและการสร้างมูลค่าเพิ่มในวัฒนธรรมล้านนา 2) พัฒนาของเล่นพื้นบ้านเชิงสร้างสรรค์ในวัฒนธรรมล้านนา 3) ส่งเสริมกลไกการตลาดของเล่นพื้นบ้านเชิงสร้างสรรค์ในวัฒนธรรมล้านนา โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ และระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนการการสัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง เป็นแบบสัมภาษณ์ กลุ่มชุมชน ภาครัฐ และนักปราชญ์ชุมชน แนวคำถามสำหรับการสนทนากลุ่ม เป็นแนวคำถามในการสนทนากลุ่มผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญเชิงคุณภาพ ที่สามารถให้คำแนะนำสิ่งที่สร้าง ประดิษฐ์ ของเล่นครอบคลุมตั้งแต่ประวัติ อันทรงคุณค่าทางวัฒนธรรม และสามารถสร้างการเรียนรู้นวัตกรรม มีการพัฒนาให้เกิดการพัฒนาเชิงสร้างสรรค์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยเนื้อหา

ผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1. ของเล่นพื้นบ้านล้านนาเป็นกิจกรรมนันทนาการที่สะท้อนวัฒนธรรมและความเชื่อของชุมชน มีคุณค่าในการพัฒนาทักษะทางกายและจิตใจ อีกทั้งช่วยส่งเสริมการเรียนรู้และจินตนาการ โดยเฉพาะของเล่นที่ผลิตจากวัสดุธรรมชาติภายในชุมชน 2. การพัฒนาของเล่นพื้นบ้านใน 3 จังหวัด ได้แก่ ของเล่นคนเลื่อยไม้ จังหวัดเชียงราย, ของเล่นของโหว้ จังหวัดเชียงใหม่, และของเล่นม้า ไม้ไผ่ จังหวัดลำพูน เป็นแนวทางในการสร้างนวัตกรรม เพิ่มคุณค่าทางเศรษฐกิจ และขยายโอกาสสู่ตลาด ผ่านการออกแบบที่ตอบโจทย์ความต้องการของผู้บริโภค โดยใช้วัสดุท้องถิ่นและสร้างแบรนด์ของเล่นชุมชน 3. การส่งเสริมกลไกตลาดของเล่นพื้นบ้านต้องพัฒนาเทคโนโลยีการผลิต เพิ่มมาตรฐานคุณภาพ และใช้ช่องทางออนไลน์ในการประชาสัมพันธ์ เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวและสร้างรายได้ให้กับชุมชน ของเล่นพื้นบ้านล้านนาจึงไม่เพียงเป็นมรดกวัฒนธรรม แต่ยังเป็นโอกาสทางเศรษฐกิจที่สามารถขยายตัวในระดับสากลได้

การพัฒนารูปแบบการจัดการมลพิษและสิ่งแวดล้อมทางทะเลแบบครบวงจร ในจังหวัดสมุทรปราการ

2025-01-30T16:09:27+07:00

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์คือ 1. ศึกษาปัญหาและผลกระทบทรัพยากรชายฝั่ง 2. พัฒนารูปแบบการจัดการมลพิษและสิ่งแวดล้อมทางทะเลแบบครบวงจรอย่างสร้างสรรค์ ในตำบลทรงคนอง อำเภอ พระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ และ 3. เสริมสร้างเครือข่ายด้านการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลแก่หน่วยงานภาค รัฐ ภาคเอกชน และประชาชน ในจังหวัดสมุทรปราการ การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัย แบบผสมผสาน โดยใช้กลุ่มตัวอย่างจากเจ้าหน้าที่รัฐ เอกชน และประชาชนในจังหวัดสมุทรปราการ จำนวน 39 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ การสัมภาษณ์เชิงลึกแบบกึ่งโครงสร้าง การสนทนากลุ่ม การสังเกตแบบมีส่วนร่วม เพื่อบันทึกข้อมูลการสัมภาษณ์ ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์จากเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัญหาและผลกระทบทรัพยากรชายฝั่งใน ตำบล ทรงคนอง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ พบว่า 1. มลพิษทางน้ำ: น้ำน้ำเสียจากโรงงาน อุตสาหกรรม และชุมชนถูกปล่อยโดยไม่มีการบำบัดที่เหมาะสม ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศทางทะเล 2. มลพิษทางอากาศ: มีค่า PM 2.5 อยู่ในระดับสูงจากกิจกรรมอุตสาหกรรมและการขนส่ง ส่งผลต่อสุขภาพของประชาชน 3. มลพิษขยะ พบการจัดการขยะ ไม่เป็นระบบ ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสิ่งมีชีวิต โดยเฉพาะไมโครพลาสติกในห่วงโซ่อาหาร 2. การพัฒนารูปแบบการจัดการมลพิษและสิ่งแวดล้อมทางทะเลแบบครบวงจรอย่างสร้างสรรค์ ใน ตำบล ทรงคนอง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชนผ่านกิจกรรมรณรงค์ เช่น Big Cleaning Day และการประกวดสื่อสร้างสรรค์ ควบคู่ไปกับการส่งเสริมความร่วมมือทั้งในประเทศและต่างประเทศ โดยทุกภาคส่วนร่วมกันวางแผนพัฒนาระดับชุมชน อำเภอ และจังหวัด รวมถึงสนับสนุนการแลกเปลี่ยนนวัตกรรมและแนวทางการบริหารจัดการขยะผ่านโครงการหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ และวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม อีกทั้งยังพัฒนานวัตกรรมด้านสิ่งแวดล้อม เช่น สถานีวัดระดับน้ำออนไลน์ ระบบแจ้งเตือนมลพิษ และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของนักเรียนในการออกแบบนวัตกรรมด้านสิ่งแวดล้อมผ่านเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ 3. การเสริมสร้างเครือข่ายด้านการบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลแก่หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชน ในจังหวัดสมุทรปราการ พบว่า การบริหารจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนต้องอาศัยเครือข่ายความร่วมมือระหว่างภาครัฐ เอกชน และประชาชน โดยเน้นการส่งเสริมเศรษฐกิจหมุนเวียน เศรษฐกิจชีวภาพ และเศรษฐกิจสีเขียว เพื่อสร้างอาชีพและรายได้ให้แก่ชุมชน พร้อมทั้งพัฒนากิจกรรมอบรมและสัมมนาให้เหมาะสมกับทุกช่วงวัย ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ทั้งในประเทศและต่างประเทศ นอกจากนี้ยังมีการใช้สื่อประชาสัมพันธ์ เช่น ละคร ภาพยนตร์ และโฆษณา โดยร่วมมือกับบุคคลที่มีชื่อเสียงเพื่อกระตุ้นให้ประชาชนตระหนักถึงความสำคัญของการจัดการสิ่งแวดล้อมทางทะเลอย่างครบวงจร สุดท้ายคือการปรับปรุงกฎหมายและมาตรการทางภาษีให้สอดคล้องกับความต้องการของทุกภาคส่วน โดยมีการจัดทำแผนแม่บทด้านสิ่งแวดล้อมในระดับชุมชน อำเภอ และจังหวัดให้เกิดผลในระยะสั้นและระยะยาว

กระบวนการพัฒนาผู้สูงวัยเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยพุทธสันติวิธี

2024-11-11T14:27:07+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหา ความจำเป็นต้องการ และแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาผู้สูงวัยเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาผู้สูงวัยเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการพัฒนาผู้สูงวัยเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยพุทธสันติวิธี เป็นการวิจัยตามกรอบของอริยสัจโมเดลตามแนวทางของบันได 9 ขั้น ของหลักสูตรสันติศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาของผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พบว่า (1) ผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยข้อพิพาทยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการไกล่เกลี่ยภายใน (สันติภายใน) เนื่องจากมุ่งเน้นแต่การไกล่เกลี่ยภายนอก (2) ผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยที่เพิ่งขึ้นทะเบียน ยังขาดทักษะในการไกล่เกลี่ย เนื่องจากมีชั่วโมงในภาคปฏิบัติน้อย ทำให้ขาดความมั่นใจในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท (3) ผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยยังขาดความรู้เรื่องขั้นตอนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทที่ถูกต้องเป็นระบบ (4) ผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยยังขาดเทคนิควิธีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทที่เป็นมืออาชีพ (5) ผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยยังเขียนบันทึกข้อตกลงไม่ถูกต้อง 2) หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาผู้สูงวัยไกล่เกลี่ย ข้อพิพาท พบว่าหลักไตรสิกขามุ่งพัฒนาคุณลักษณะของผู้สูงวัยเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มุ่งพัฒนาผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยให้สามารถไกล่เกลี่ยเป็นมืออาชีพ โดยใช้หลักพุทธสันติวิธีในการวิเคราะห์ความขัดแย้งอย่างเป็นระบบ และมีผลลัพธ์ของการพัฒนาผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยข้อพิพาทผ่านภาวนา 4 ประกอบด้วย ผลลัพธ์ด้านกายภาพ ผลลัพธ์ด้านพฤติภาพ ผลลัพธ์ด้านจิตตภาพ และผลลัพธ์ด้านปัญญาภาพของผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 3) กระบวนการพัฒนาผู้สูงวัยไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยพุทธสันติวิธี พบว่า องค์ความรู้ใหม่ของกระบวนการพัฒนา เป็น MEDR Model โดยมีขั้นตอนในการพัฒนาด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของผู้สูงวัย โดยพุทธสันติวิธี 6 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นที่ 1 คือการสร้างพื้นที่ปลอดภัย ขั้นที่ 2 มองหาจุดยืนแต่ละฝ่าย ขั้นที่ 3 สร้างทางเลือกผ่าทางตัน ขั้นที่ 4 ค้นหาความต้องการที่แท้จริง การฟังอย่างลึกซึ้ง ขั้นที่ 5 หาจุดร่วมอย่างพอใจ ขั้นที่ 6 รักษาความสัมพันธ์

อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่มีผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันผ่านความสามารถเชิงนวัตกรรมของธุรกิจการค้าทองคำ

2025-01-23T21:44:19+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การจัดการเชิงกลยุทธ์ ความสามารถเชิงนวัตกรรม และความได้เปรียบทางการแข่งขัน 2) อิทธิพลทางตรงและทางอ้อมของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การจัดการเชิงกลยุทธ์ ความสามารถเชิงนวัตกรรม และความได้เปรียบทางการแข่งขัน และ 3) อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและการจัดการเชิงกลยุทธ์ที่มีผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันผ่านความสามารถเชิงนวัตกรรมของธุรกิจการค้าทองคำ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณมีกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประกอบการธุรกิจการค้าทองคำ จำนวน 300 ตัวอย่าง กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างใช้หลักเกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกตได้ การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสมการโครงสร้าง สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 9 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1) การภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การจัดการเชิงกลยุทธ์ ความสามารถเชิงนวัตกรรม และความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจการค้าทองคำ มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก 2) ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การจัดการเชิงกลยุทธ์ ผ่านความสามารถเชิงนวัตกรรมมีอิทธิพลทางบวกต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจการค้าทองคำ อย่างมีนัยสำคัญ 3) อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงและการจัดการเชิงกลยุทธ์มีผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขัน ผ่านความสามารถเชิงนวัตกรรมของธุรกิจการค้าทองคำ มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์อย่างมีนัยสำคัญ ค่าไคสแควร์ มีค่าเท่ากับ 1.129 แสดงว่ามีความสอดคล้องกับค่าดัชนีอื่น ๆ เช่น GFI, AGFI, CFI, และ RMSEA เป็นสมการโครงสร้างที่มุ่งเน้นให้เกิดความได้เปรียบทางการแข่งขันของธุรกิจการค้าทองคำ

การพัฒนาหลักสูตรเสริมวิชาภาษาไทย เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

2024-05-28T14:04:48+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการในการสร้างหลักสูตรเสริมวิชาภาษาไทย เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 2) พัฒนาหลักสูตรเสริมวิชาภาษาไทย เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 3) ศึกษาประสิทธิผลของหลักสูตรเสริมจาก 3.1) การศึกษาทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียน 3.2) การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยของหลักสูตรเสริม กับนักเรียนที่เรียนตามหลักสูตรปกติ 3.3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนตามหลักสูตรเสริม ตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย การศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการ คือ ครู 24 คน และนักเรียน 316 คน ซึ่งได้มาด้วยการสุ่มแบบแบ่งชั้น และการศึกษาประสิทธิผลของหลักสูตรเสริม คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 88 คน ที่ศึกษาในโรงเรียนเบ็ญจะมะมหาราช สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุบลราชธานี อำนาจเจริญ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 ได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม แล้วสุ่มอย่างง่ายให้ 1 ห้องเรียนเป็นกลุ่มทดลอง และอีก 1 ห้องเรียนเป็นกลุ่มควบคุม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม หลักสูตรเสริม แบบทดสอบ และแบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนเห็นว่าสภาพปัญหาอยู่ในระดับมาก ( = 4.18, S.D. = 0.70) ส่วนความต้องการอยู่ในระดับมาก ( = 4.13, S.D. = 0.69) ครูเห็นว่าสภาพปัญหาอยู่ในระดับมาก ( = 3.99, S.D. = 0.90) และความต้องการอยู่ในระดับมาก ( = 3.88, S.D. = 1.06) 2. หลักสูตรเสริมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นประกอบด้วยหลักการ จุดหมาย ผลการเรียนรู้ โครงสร้างเนื้อหา การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ สื่อการเรียนรู้การวัดและประเมินผล และเกณฑ์การจบหลักสูตร ทั้งนี้ผู้เชี่ยวชาญเห็นว่าหลักสูตรมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ( = 4.01, S.D. = 0.52) 3. หลักสูตรเสริมมีประสิทธิผล โดยพบว่า 3.1) นักเรียนมีทักษะการคิดวิเคราะห์โดยรวมร้อยละ 83.65 ซึ่งอยู่ในระดับดี ทั้งนี้พบว่าหลักสูตรเสริมมีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 83.65/81.07 ตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 3.2) นักเรียนกลุ่มทดลองที่เรียนด้วยหลักสูตรเสริม มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่เรียนตามหลักสูตรปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3.3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนการสอนตามหลักสูตรเสริมในระดับมาก ( = 3.75, S.D. = 0.49)

กระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจังหวัดสุรินทร์ โดยพุทธสันติวิธี

2024-10-09T13:47:37+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหา บริบท ความจำเป็นต้องการ และแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจังหวัดสุรินทร์โดยพุทธสันติวิธี เป็นการวิจัยตามกรอบของอริยสัจโมเดลตามแนวทางของบันได 9 ขั้น ของหลักสูตรสันติศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาของผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจังหวัดสุรินทร์ พบว่า 1) ผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชนขาดทักษะในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท 2) ผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชนไม่สามารถวิเคราะห์ประเด็นความขัดแย้งที่เกิดขึ้นได้ 3) ผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชนไม่เข้าใจขั้นตอนกระบวนการไกล่เกลี่ยภาคประชาชน 4) ผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชนขาดเทคนิควิธีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทที่เป็นมืออาชีพ 5) ผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชนเข้าใจเพียงทฤษฎีแต่ขาดการลงมือปฏิบัติการเพื่อการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทอย่างแท้จริง 2) หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน หลักอริยสัจ 4 เป็นหลักของการวิเคราะห์คู่ขัดแย้ง โดยมุ่งการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนตามแนวทางของไตรสิกขาซึ่งเป็นคุณสมบัติของผู้ไกล่เกลี่ยภาคประชาชน และหลักภาวนา 4 ในแสดงผลลัพธ์ด้านกายภาพของผู้ไกล่เกลี่ยพฤติภาพของผู้ไกล่เกลี่ย จิตตภาพของผู้ไกล่เกลี่ย และปัญญาภาพของผู้ไกล่เกลี่ย 3) กระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจังหวัดสุรินทร์โดยพุทธสันติวิธี พบว่า องค์ความรู้ใหม่เป็นสันตินวัตกรรม เป็นขั้นตอนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนจังหวัดสุรินทร์โดยพุทธสันติวิธี มี 6 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นที่ 1 สมัครใจ ขั้นที่ 2 ไว้วางใจ ขั้นที่ 3 เข้าใจ ขั้นที่ 4 เห็นใจ ขั้นที่ 5 พึงพอใจ ขั้นที่ 6 ประทับใจ

การพัฒนาความผูกพันในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี : ศึกษาเฉพาะกรณี วิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

2024-08-26T16:27:27+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหา บริบท ความจำเป็น และแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาความผูกพันในองค์กรตามแนวทางศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลัก พุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการพัฒนาความผูกพันในองค์กร ศึกษาเฉพาะกรณี วิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอการพัฒนาความผูกพันในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี ศึกษาเฉพาะกรณี วิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นการวิจัยตามกรอบของอริยสัจโมเดลตามแนวทางของบันได 9 ขั้น ของหลักสูตรสันติศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาภาพรวมของวิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ และสภาพปัญหาภาพรวมของบุคลากรวิทยาลัยพุทธศาสตร์นานานชาติ ประกอบด้วย 1) การจัดการงานยังซับซ้อนคลุมครือ 2) ขาดความรู้เรื่องกำหนดแนวทางให้บุคลากรพัฒนาตัวเองด้านต่าง ๆ 3) ขาดความรู้การพัฒนาบทบาทกระบวนการสร้างความผูกพัน 4) ขาดเทคนิคการสร้างแนวความคิดในการปฏิบัติตัวตามค่านิยม 2) หลักพุทธสันติวิธีที่จะเอื้อต่อการพัฒนาความผูกพันในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี ศึกษาเฉพาะกรณี วิทยาลัยพุทธศาสตร์นานาชาติ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ใช้ของหลักไตรสิกขา 3 มุ่งพัฒนาความผูกพันของบุคลากรในองค์กรผ่านเครื่องมือของศีล สมาธิและปัญญา โดยมีการวิเคราะห์ความต้องการที่แท้จริงของบุคลากรในองค์กรด้วยหลักอริยสัจ และมีการวัดผลความผูกพันในองค์กรผ่านภาวนา 4 3) ขั้นตอนในการพัฒนาความผูกพันในองค์กรโดยพุทธสันติวิธี ประกอบด้วย ขั้นตอนที่ 1 คือ ขั้นตอนการตระหนักรู้ ขั้นตอนที่ 2 สิ่งแวดล้อม ขั้นตอนที่ 3 สร้างแรงบันดาลใจ ขั้นตอนที่ 4 ระบบองค์กร ขั้นตอนที่ 5 ความเข้าใจ โดยมุ่งการพัฒนา 3 ด้าน ประกอบด้วย 1) พัฒนาให้บุคลากรเกิดความตระหนักในเรื่องต่าง ๆ โดยแต่ละขั้นตอนมีรายละเอียดในการดำเนินการ 2) กระตุ้นให้บุคลากรมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้งานที่ตนเองรับผิดชอบประสบความสำเร็จ และองค์กรมีความก้าวหน้า 3) มุ่งการลงมือทำเน้นให้ลงมือทำ อิสระริเริ่มความคิดและลงมือทำตามความคิด ใช้กระบวนการแก้ปัญหาด้วยตนเองผ่านการทดลองทดสอบ เพื่อสร้างพื้นที่ปลอดภัยในการเรียนรู้และเป็นแรงขับเคลื่อนเพื่อให้ทุก ๆ กิจกรรมสำเร็จ

พุทธบูรณาการกับการฝึกภาคปฏิบัติทางสังคมสงเคราะห์

2024-11-27T15:52:48+07:00

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักพุทธธรรมที่นำไปใช้ในการฝึกภาคปฏิบัติสังคมสงเคราะห์ 2) ศึกษาวิธีบูรณาการหลักพุทธธรรมกับงานสังคมสงเคราะห์ 3) เพื่อเสนอแนวทางการบูรณาการการฝึกภาคปฏิบัติของหลักสูตรสังคมสงเคราะห์ศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ประชากรที่ใช้ศึกษา คือ นักศึกษาสาขาวิชาสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัยส่วนกลางและวิทยาเขตอีสานที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาการฝึกภาคปฏิบัติ 1 การฝึกภาคปฏิบัติ 2 และการฝึกภาคปฏิบัติ 3 โดยเก็บข้อมูลทุกรูป/คน อาจารย์ประจำหลักสูตรสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และอาจารย์ที่ปรึกษาภาคสนาม รวมทั้งสิ้น 77 รูป/คน

ผลการวิจัยพบว่า 1. มีการใช้หลักพุทธธรรม (สัปปุริสธรรม 7) ทุกด้านในระดับมากที่สุดในการฝึกภาคปฏิบัติของนักศึกษา โดยด้านที่มากที่สุดได้แก่ ด้านกาลัญญุตา (ผู้รู้จักกาล) ด้านมัตตัญญุตา (ผู้รู้จักประมาณ) ด้านธัมมัญญุตา (ผู้รู้จักเหตุ) ด้านอัตตัญญุตา (ผู้รู้จักตน) ด้านปุคลัญญุตา (ผู้รู้จักบุคคล) ด้านอัตถัญญุตา (ผู้รู้จักผล/รู้จุดมุ่งหมาย) และ ด้านปริสัญญุตา (ผู้รู้จักชุมชน) ตามลำดับ 2. การบูรณาการ หลักพุทธธรรมกับสังคมสงเคราะห์ นักศึกษามีการบูรณาการหลักพุทธธรรมกับสังคมสงเคราะห์ในระดับมากที่สุด ในเรื่องการบูรณาการด้านความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติงานพื้นฐาน ด้านเทคนิค ด้านทัศนคติ ด้านทักษะ และด้านหลักการให้บริการของนักสังคมสงเคราะห์ 3. ด้านความคิดเห็นต่อแนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมสำหรับการฝึกภาคปฏิบัติทางสังคมสงเคราะห์ นักศึกษามีความคิดเห็นต่อแนวทางการบูรณาการหลักพุทธธรรมสำหรับการฝึกภาคปฏิบัติทางสังคมสงเคราะห์ด้านอาจารย์ มากที่สุด รองลงมาด้านนักศึกษา ด้านหลักสูตร และด้านหน่วยงานฝึกภาคปฏิบัติ ตามลำดับ

กระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบโดยพุทธสันติวิธี

2024-11-11T14:25:42+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อศึกษาวิเคราะห์สภาพปัญหา ความจำเป็นต้องการ และแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์หลัก พุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบ 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบโดยพุทธสันติวิธี เป็นการวิจัยตามกรอบของอริยสัจโมเดลตามแนวทางของบันได 9 ขั้น ของหลักสูตรสันติศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัญหาของผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท พบว่า (1) ผู้ไกล่เกลี่ยขาดทักษะในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทไม่สามารถไกล่เกลี่ยได้ (2) ผู้ไกล่เกลี่ยขาดสติไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเองได้ เมื่อเผชิญกับคู่กรณี (3) ผู้ไกล่เกลี่ยไม่สามารถวิเคราะห์ประเด็นความขัดแย้งที่เกิดขึ้นได้ (4) ผู้ไกล่เกลี่ยขาดเทคนิควิธีการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทที่เป็นมืออาชีพ (5) ผู้ไกล่เกลี่ยขาดกระบวนการฝึกปฏิบัติด้านการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเรียนเพียงทฤษฎีจึงไม่สามารถไกล่เกลี่ยข้อพิพาทได้ 2) หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อกระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบ พบว่า หลักไตรสิกขา 3 มุ่งพัฒนาเป็นผู้ไกล่เกลี่ยต้นแบบตามกรอบของ “CAP” ภายใต้การบูรณาการเนื้อหาหลักสูตรที่พัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทให้เป็นมืออาชีพ โดยผู้ไกล่เกลี่ยสามารถไกล่เกลี่ยได้อย่างเป็นมืออาชีพ สามารถวิเคราะห์ความขัดแย้งผ่านอริยสัจโมเดล พัฒนาคุณลักษณะของผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทด้วยไตรสิกขา และวัดผลประเมินผลผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทผ่านภาวนา 4 ประกอบด้วย วัดผลด้านกายภาพ วัดผลด้านพฤติภาพ วัดผลด้านจิตตภาพ วัดผลด้านปัญญาภาพของผู้ไกล่เกลี่ยต้นแบบ 3) กระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบโดยพุทธสันติวิธี พบว่า องค์ความรู้ใหม่ของกระบวนการพัฒนาผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทต้นแบบโดยพุทธสันติวิธี เป็น MMKS Model

การพัฒนารูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุ เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี

2024-12-21T16:10:04+07:00

การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสม มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. พัฒนารูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุ เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี และ 2. ศึกษาผลการใช้รูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ดังนี้ 1) การพัฒนารูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุ เมืองพัทยาจังหวัดชลบุรี และ 2) ผลการใช้รูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุ เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม โดยตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา ค่า IOC เท่ากับ 0.87 สำหรับสถิติที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t ประชากรเป้าหมายประกอบด้วยผู้สูงอายุ อายุ 60 ปี ขึ้นไป ในโรงเรียนผู้สูงอายุของเมืองพัทยา ซึ่งเป็นผู้มีภาวะเสี่ยงและผู้ป่วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง 5 ชนิด ประกอบด้วย โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง หัวใจและหลอดเลือด และมะเร็ง จำนวน 33 คน ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบไม่อาศัยความน่าจะเป็นด้วยวิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง

ผลการวิจัยพบว่า 1. รูปแบบส่งเสริมสุขภาพด้วยการท่องเที่ยววิถีใหม่ของผู้สูงอายุ เมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) สภาพปัญหาและความต้องการ 2) หลักการของรูปแบบ 3) จุดมุ่งหมายของรูปแบบ 4) องค์ประกอบของรูปแบบ 5) กิจกรรมฝึกประสบการณ์เรียนรู้ 6) เงื่อนไขการนำรูปแบบไปใช้ ซึ่งผู้เชี่ยวชาญได้ประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ พบว่า เป็นรูปแบบที่มีคุณภาพที่ดี สามารถนำไปใช้ในการดำเนินการด้านการส่งเสริมสุขภาพ เพื่อสร้างความรู้ เจตคติและทักษะในการดูแลตนเองของผู้สูงอายุเพื่อการมีสุขภาพที่ดีต่อไป 2. ผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยน้ำหนัก รอบเอว ดัชนีมวลกาย ความดันโลหิต ลดลงจากก่อนการทดลอง ส่วนพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุหลังการใช้รูปแบบอยู่ในระดับดี ความรู้ของการปฏิบัติตามรูปแบบ หลังการทดลองมีคะแนนสูงขึ้น ซึ่งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และความพึงพอใจของผู้สูงอายุที่มีต่อรูปแบบส่งเสริมสุขภาพ ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด รวมถึงพฤติกรรมการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันตามรูปแบบส่งเสริมสุขภาพ หลังการใช้รูปแบบเป็นเวลา 8 สัปดาห์ พบว่า ผู้สูงอายุมีคะแนนพฤติกรรมเฉลี่ยอยู่ในระดับดี

การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน

2025-01-26T16:57:38+07:00

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อการพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษาโดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมให้เป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน 3) เพื่อเปรียบเทียบการคิดเชิงนวัตกรรม ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนด้วยชุดกิจกรรมการเรียนรู้การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษาโดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 มีนักเรียนจำนวน 46 คน จัดการเรียนการสอนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ และกลุ่มควบคุม เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/2 มีนักเรียนจำนวน 46 คน จัดการเรียนการสอนแบบปกติในห้องเรียน โรงเรียนราษฎร์บำรุงศิลป์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 4 เล่ม แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ จำนวน 24 แผน มีค่า IOC เท่ากับ 0.5-1.00 แบบประเมินการคิดเชิงนวัตกรรม แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลและตรวจสอบสมมติฐานโดยใช้การหาค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที

ผลการวิจัยพบว่า 1) ค่าประสิทธิภาพของชุดกิจกรรมการเรียนรู้ การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน เป็นไปตามเกณฑ์ที่ กำหนด 80/80 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หลังเรียน โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) การคิดเชิงนวัตกรรม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หลังเรียน โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4) ความพึงพอใจในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ การคิดเชิงนวัตกรรมตามแนวคิดสะเต็มศึกษา โดยใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน อยู่ในระดับมากขึ้นไป มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ = 3.61 และ S.D. = 0.51

การพัฒนาหลักสูตรเสริมตามแนวคิดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง จำนวนและพีชคณิตวิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

2024-07-09T19:55:15+07:00

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานสำหรับการพัฒนาหลักสูตรเสริมตามแนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานเรื่องจำนวนและพีชคณิตวิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 2) พัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของหลักสูตรเสริม 3) ทดลองและศึกษาผลการใช้หลักสูตรตามแนวคิดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง จำนวนและพีชคณิตวิชาคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยระยะที่ 1 มีสองกลุ่มคือครูผู้สอน จำนวน 40 คน และนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 จำนวน 400 คน สหวิทยาเขตเดชนาอุดม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา อุบลราชธานี อำนาจเจริญ กลุ่มตัวอย่างในการทดลองใช้หลักสูตรเสริม คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 35 คน โรงเรียนนากระแซงศึกษา ปีการศึกษา 2566 เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลพื้นฐาน แบบวัดทักษะการแก้ปัญหา แบบวัดพฤติกรรมอันพึงประสงค์ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ และแบบวัดเจตคติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนีความสอดคล้อง ค่าความยากง่ายและอำนาจจำแนก ค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบ และการทดสอบที

ผลการวิจัย พบว่า 1) ครูมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานอยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.77, S.D. = 1.03) และนักเรียนมีความคิดเห็นอยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.80, S.D. = 1.32) 2) หลักสูตรเสริมที่สร้างขึ้นประกอบด้วย หลักการ จุดหมาย โครงสร้าง และแนวดำเนินการที่มุ่งพัฒนาผู้เรียนให้มีความรู้และทักษะการแก้ปัญหา และคุณลักษณะที่พึงประสงค์ที่ส่งเสริมกระบวนการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน หลักสูตรมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.57, S.D. = 0.10) 3) ผลการใช้หลักสูตรเสริมทดสอบหลังเรียนนักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 34.09 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 85.21 พบว่าหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ นักเรียนมีทักษะการแก้ปัญหาอยู่ในระดับมาก ( = 4.24, S.D. = 0.08) นักเรียนมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์อยู่ในระดับมาก ( = 4.21, S.D. = 0.07) นักเรียนมีเจตคติต่อการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.61, S.D. = 0.11) หลักสูตรเสริมได้รับการปรับปรุงแก้ไขหลักการ จุดหมาย โครงสร้างเนื้อหาและแนวดำเนินการให้สอดคล้องกัน

สันตินวัตกรรมการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม

2024-06-14T13:51:03+07:00

งานวิจัยนี้มี มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบท และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม 2) เพื่อวิเคราะห์แนวคิด ศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอสันตินวัตกรรมการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม ใช้วิธีการวิจัยเชิงผสมผสาน ใช้สัมภาษณ์เชิงลึก จำนวน 25 รูป/คน สนทนากลุ่มเฉพาะผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 6 รูป/ คน ทดลองนำร่องกับกลุ่มภาคเครือข่ายชุมชนรอบวัดสารอดจำนวน 19 รูป/คน วัดผลด้วยเครื่องมือแบบสอบถามคุณลักษณะและสมรรถนะพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรมทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยแบบสังเกตการณ์ การสะท้อนคิด การเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการทำบันทึกรายงานตนเอง การทำกิจกรรมกลุ่ม การถอดบทเรียน การวิเคราะห์และประเมินผลเชิงคุณภาพด้วยอุปนัยวิธี เชิงปริมาณด้วยสถิติวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยก่อนและหลังการทดลองด้วยสถิติ t-test

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพบริบท ปัญหา ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม พบว่า ชุมชนมีปัญหาที่สำคัญคือยาเสพติด ซึ่งขาดผู้นำในการแก้ไขปัญหาอย่างเป็นรูปธรรม ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม พบว่า ชุมชนขาดการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนในการเป็นพี่เลี้ยงให้กับชุมชนเพื่อช่วยกันสอดส่องดูแลป้องกันอาชญากรรมในชุมชน ขาดทักษะความรู้ทฤษฎีการป้องกันอาชญากรรม และ ขาดทักษะในการเป็นพี่เลี้ยงชุมชนและทำงานร่วมกับเครือข่าย 2) แนวคิดทฤษฎีศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธีที่ที่เอื้อต่อการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนได้แก่ (1) แนวคิด เกี่ยวกับอาชญากรรมและปัญหาอาชญากรรม (2) แนวคิด เกี่ยวกับพี่เลี้ยงชุมชนและการพัฒนา และ (3) แนวคิด เกี่ยวกับสันตินวัตกรรมจากแนวคิด ทฤษฎีตามศาสตร์สมัยใหม่นั้นคือการป้องกันอาชญากรรม โดยการมีส่วนร่วมของประชาชน เมื่อนำมาบูรณาการกับหลักพุทธสันติวิธีคือ เบญจศีล เบญจธรรม และสังคหวัตถุ 4 ซึ่งช่วยสร้างเสริมความเข้มแข็งให้กลับชุมชน สร้างชุมชนให้ปลอดภัยจากอาชญากรรม และยังช่วยสร้างความสามัคคีปรองดองให้กับชุมชน 3) การสร้างสันตินวัตกรรมการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชนเพื่อป้องกันอาชญากรรม ด้วยการออกแบบหลักสูตรอบรมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมที่มีกรอบเนื้อหาที่บูรณาการจากการวิเคราะห์ความต้องการจำเป็น ร่วมกับแนวคิดศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธี โดยใช้กลุ่มกลุ่มตัวอย่าง 19 คน โดยการอบรม 2 วัน จำนวน 5 โมดูล และติดตามผล 21 วัน ผลการทดลองพบว่า คะแนนค่าเฉลี่ยการอบรม หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ค่า t-test = 3.54 ที่ระดับ .05 เชิงคุณภาพผู้เข้าอบรมพึงพอใจในการอบรมและนำความรู้ไปใช้ในการทำงานได้เป็นอย่างดี

องค์ความรู้จากงานวิจัย คือ โมเดล C L A M P 5 องค์ประกอบที่ใช้ในการพัฒนาพี่เลี้ยงชุมชน คือ พี่เลี้ยงต้องมีจิตสาธารณะสำนึกคุณธรรม จิตจดจำกฎหมายใกล้ตัว จิตแจ่มใส่สื่อสารเชิงบวกมุ่งการมีส่วนร่วม จิตวิเคราะห์การแก้ไขปัญหาอย่างสร้างสรรค์ จิตจดจ่อปฏิบัติอย่างมีระบบในการป้องกันปัญหาอาชญากรรมให้ได้ผลอย่างยั่งยืน

สันตินวัตกรรมการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความ

2024-08-14T09:07:08+07:00

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบท และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสันตินวัตกรรมการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์แนวคิดศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการพัฒนาสันตินวัตกรรมการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความและ 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการสันตินวัตกรรมการพัฒนาการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความ ใช้รูปแบบวิจัยเชิงผสมผสาน โดยการทดลองนำร่อง เก็บข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก 13 รูป/คน สนทนากลุ่มเฉพาะผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 รูป/คน ทดลองกลุ่มทนายความ จำนวน 11 คน วัดผลด้วยแบบประเมินสังเกตการณ์แบบมีส่วนร่วม การสะท้อนความรู้สึกด้วยเทคนิค AAR ใช้สถิติวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยด้วยค่า t-test สรุปผล แบบพรรณนาโวหาร

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพบริบท ปัญหา ความต้องการจำเป็นพบว่า ในปัจจุบัน การสื่อสารสาธารณะของทนายความผ่านสื่อต่างๆ โดยเฉพาะสื่อสังคมออนไลน์ที่ประชาชนเข้าถึงได้อย่างรวดเร็ว เผชิญปัญหา หลายประการ เช่น การให้ข่าวและสัมภาษณ์ที่ไม่เหมาะสม การใช้คำหยาบคาย การโจมตีทนายฝั่งตรงข้าม และการให้ข้อมูลทางกฎหมายในลักษณะอวดอ้างตนเอง ซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้ขัดต่อมรรยาททนายความและสร้างภาพลักษณ์ที่ไม่ดีให้กับวิชาชีพ 2) แนวคิด ทฤษฎีศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธี ที่เอื้อต่อการพัฒนาการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความ ได้แก่ (1) แนวคิด ทฤษฎีจริยธรรมการสื่อสาร (2) แนวคิดทฤษฎีการสื่อสารที่มีสติ จากแนวคิด ทฤษฎีตามศาสตร์สมัยใหม่ทางด้านการสื่อสาร เมื่อนำมาบูรณาการกับหลักพุทธสันติวิธี คือ สัปปุริสธรรม 7 สัมมาวาจา วาจาสุภาษิต จะช่วยพัฒนาการสื่อสารสาธารณะของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความให้สื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ได้ 3) การสร้างสันตินวัตกรรมการสื่อสารสาธารณะอย่างสร้างสรรค์ของผู้ประกอบวิชาชีพทนายความ ด้วยการออกแบบหลักสูตรอบรมเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม โดยมีเนื้อหาการอบรมประกอบด้วย (1) รู้สติ (2) รู้จักตน (3) รู้ต่อยอด สื่อสารสร้างสรรค์ไม่ขัดมรรยาททนายความ (4) รู้รับผิดชอบต่อยอดสู่สังคม (5) รู้ปัญญา ใช้สื่อออนไลน์สร้างประโยชน์และคุณค่า (6) รู้การพัฒนา

สันตินวัตกรรมชุดความคิดแบบเติบโตเพื่อพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่

2024-06-10T07:56:50+07:00

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบท และความต้องการจำเป็นในพัฒนาในการพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่ 2) เพื่อวิเคราะห์แนวคิด ศาสตร์สมัยใหม่และหลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อสันตินวัตกรรมชุดความคิดแบบเติบโตเพื่อพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่และ 3) เพื่อสร้างและนำเสนอสันตินวัตกรรมชุดความคิดแบบเติบโตเพื่อพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่ ดำเนินการวิจัยใช้วิธีการวิจัยเชิงผสมผสานแบบแผนเชิงทดลอง เครื่องมือวิจัย คือการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณร่วมกับข้อมูลเชิงคุณภาพ ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการทดลองกับกลุ่มตัวอย่างมนุษย์เงินเดือนองค์กรเอกชนแห่งหนึ่ง จำนวน 20 คน ด้วยเครื่องมือแบบสอบถามพลังความคิดและพฤติกรรมการทำงาน ทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยแบบสังเกตการณ์ การสะท้อนคิด การวิเคราะห์และประเมินผลเชิงคุณภาพด้วยอุปนัยวิธี เชิงปริมาณด้วยสถิติวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยก่อนและหลังการทดลองด้วยสถิติ t-test สรุปผลแบบพรรณนาโวหาร

ผลการวิจัยพบว่า 1) ภายใต้สภาพเศรษฐกิจที่ถดถอยและสถานการณ์โลกที่ผันผวน ทำให้มนุษย์เงินเดือนกำลังเผชิญกับสภาวะความรู้สึกไม่มั่นคงในการทำงานจนเกิดความเครียดและขาดพลังทุ่มเทในการทำงาน สภาพปัญหาที่พบคือปัญหาจากการปรับตัวไม่ทันสำหรับการเปลี่ยนแปลง ปัญหาด้านการสื่อสารในองค์กร การขาดสมดุลชีวิตและวินัยทางการเงินของมนุษย์เงินเดือนเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวจึงจำเป็นต้องพัฒนาให้รับมือกับสภาพการณ์เหล่านั้นทั้งนี้ความต้องการจำเป็นในการพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่ ได้แก่ การเปลี่ยนชุดความคิดการเรียนรู้สิ่งใหม่อย่างต่อเนื่อง พัฒนาทักษะการสื่อสารเชิงบวก สร้างสมดุลระหว่างการทำงานและชีวิตส่วนตัว รวมถึงการพัฒนาวินัยทางการเงินและการสร้างระบบนิเวศในการทำงานร่วมกัน เพื่อให้พนักงานมีความสุขในการทำงานและสามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน 2) แนวคิดทฤษฎีศาสตร์สมัยใหม่คือการเรียนรู้เกี่ยวกับชุดความคิดแบบเติบโต การสื่อสารสร้างพลังบวกและการเรียนรู้แบบผู้ใหญ่ การบูรณาการแนวคิดเหล่านี้กับหลักพุทธสันติวิธี ได้แก่ สัมมาทิฏฐิ 3) การสร้างสันตินวัตกรรมชุดความคิดแบบเติบโตเพื่อพัฒนามนุษย์เงินเดือนพันธุ์ใหม่ด้วยหลักสูตรอบรมเชิงปฏิบัติการ ผลการทดลองพบว่า คะแนนค่าเฉลี่ยการอบรมหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

การพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์การจัดการเรียนการสอนรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา

2025-02-21T20:09:21+07:00

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์การจัดการเรียนการสอนรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา 2) พัฒนาและประเมินความเหมาะสมการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์การจัดการเรียนการสอนรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการในสถานประกอบการตามหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษา 1) สถานศึกษาภาครัฐ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา 2) สถานประกอบการ และ 3) นักศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ 1) แบบสอบถามเกี่ยวกับสภาพปัญหาและความต้องการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์ฯ และ 2) แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการบริหารศูนย์ฯ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการจัดประชุมกลุ่มย่อย

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันและความต้องการการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์ฯ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.05, S.D. = 1.03) จัดลำดับความสำคัญของสภาพปัญหาและความต้องการจำเป็น 6 ด้าน จากมากไปน้อย คือ ด้านการวัดและประเมินผลการฝึกอาชีพรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการ ด้านการจัดการเรียนการสอนระบบทวิภาคี ด้านการฝึกอาชีพในสถานประกอบการด้านการพัฒนาหลักสูตรรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการกลุ่มสมรรถนะวิชาชีพเลือก ด้านการจัดทำแผนการฝึกอาชีพรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการ และด้านศูนย์การเรียนการสอนรายวิชาที่สถานศึกษาพัฒนาเพิ่มเติมตามความต้องการของสถานประกอบการตามหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ระบบทวิภาคี จัดตั้งภายในสถานศึกษา พบว่าผลการจัดอันดับความต้องการจำเป็นทุกข้อมีความสำคัญระดับมาก 2) พัฒนาและประเมินความเหมาะสมการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์ฯ นำผลที่ได้จากการศึกษาสภาพปัจจุบันและความต้องการการพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์ฯ ในวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 มาใช้เป็นแนวทาง ในการพัฒนารูปแบบ ภายใต้รูปแบบวงจรเดมมิ่ง (PDCA) และจากการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการพัฒนาหลักสูตรฯ โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 11 ท่าน พบว่า รูปแบบการบริหารศูนย์การจัดการเรียนการสอน รายวิชาฯ ที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ 13 ขั้นตอน คือ 1) การวางแผน (P: Plan) ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน 2) การดำเนินการ (D: Do) ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน 3) การปฏิบัติในสถานประกอบการ (C: Check) ประกอบด้วย 5 ขั้นตอน และ 4) การประเมินผล (A: Action) ประกอบด้วย 1 ขั้นตอน โดยผลการประเมินความเหมาะสมของรูปแบบภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.76, S.D. = 0.39) ดังนั้น จึงมีความเหมาะสมที่จะไปใช้เป็นแนวทางในการบริหารศูนย์ฯ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

การปฏิบัติกัมมัฏฐานในคัมภีร์สฬายตนะตามแนวสติปัฏฐาน 4 เพื่อความเป็นอิสระแห่งจิต

2025-02-17T09:01:55+07:00

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อวิเคราะห์และสังเคราะห์คัมภีร์สฬายตนะตามแนวสติปัฏฐาน 4 2) เพื่อสังเคราะห์องค์ความรู้ในคัมภีร์สฬายตนะสู่การปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน 4 3) เพื่อพัฒนารูปแบบการปฏิบัติกัมมัฏฐานในคัมภีร์สฬายตนะตามแนวสติปัฏฐาน 4 เพื่อความเป็นอิสระแห่งจิต เป็นการวิจัย เชิงคุณภาพ พื้นที่การวิจัย คือ สวนทัมมอิสโรและวัดป่านันทบุรีญาณสังวราราม มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 24 ราย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาจากแบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบประเมินองค์ความรู้ และวัดระดับความพึงพอใจจากแบบประเมินตนเอง แบบสัมภาษณ์กลุ่มแบบกึ่งมีโครงสร้าง

ผลการวิจัยพบว่า 1. การวิเคราะห์และสังเคราะห์คัมภีร์สฬายตนะตามแนวสติปัฏฐาน ในคัมภีร์สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค เล่มที่ 18 จัดองค์ความรู้ได้ 2 หมวด คือ 1) สฬายตนะ ที่เป็นไปเพื่อการเกิดทุกข์ในภพภูมิ เรียกว่า สมุทยวาระ 2) สฬายตนะ ที่เป็นไปเพื่อการดับทุกข์และภพภูมิ เรียกว่า นิโรธวาระ 2. องค์ความรู้ในคัมภีร์สฬายตนะสู่การปฏิบัติตามแนวสติปัฏฐาน 4 คือ การมีสติไปกำกับอายตนะภายในทั้ง 6 คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่ถูกอายตนะภายนอก คือ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ มากระทบแล้ว มีสติรู้ปัจจุบันขณะใน 4 ฐาน คือ กาย เวทนา จิต และธรรม ซึ่งความเข้าใจเรื่องอายตนะภายในกับภายนอกของผู้ให้ข้อมูล มีผลไม่แตกต่างกันมากนัก 3. การพัฒนารูปแบบการปฏิบัติกัมมัฏฐานในคัมภีร์สฬายตนะตามแนวสติปัฏฐาน 4 เพื่อความเป็นอิสระแห่งจิต ประกอบด้วยสัทธรรม 3 คือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เป็นแนวทางการฝึกปฏิบัติ ซึ่งไม่มีคำบริกรรมในอารมณ์กัมมัฏฐาน บูรณาการร่วมกับปาริสุทธิศีล 4 ได้แก่ 1) ปาติโมกขสังวรศีล การมีศรัทธารักษาศีล 2) อินทรียสังวรศีล การมีสติรักษาอายตนะภายใน 6 3) อาชีวปริสุทธิศีล การมีความเพียรในสัมมาชีพ 4) ปัจจยสันนิสิตศีล การมีปัญญาเสพบริโภคปัจจัยภายนอก

กระบวนการพัฒนาโค้ชสู่การเป็นมืออาชีพโดยพุทธสันติวิธี

2024-09-14T18:58:05+07:00

การวิจัยนี้วัตถุประสงค์ของการวิจัยประกอบด้วย 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหา ความต้องการจำเป็นในการปฏิบัติหน้าที่ของโค้ช และแนวคิด ทฤษฎีการพัฒนาโค้ชสู่ความเป็นมืออาชีพตามศาสตร์สมัยใหม่ 2) วิเคราะห์หลักพุทธสันติวิธีที่เอื้อต่อการพัฒนาโค้ชสู่การเป็นมืออาชีพ และ 3) เพื่อพัฒนาและนำเสนอกระบวนการพัฒนาโค้ชสู่การเป็นมืออาชีพโดยหลักพุทธสันติวิธี การวิจัยดำเนินการในรูปแบบการวิจัยและพัฒนา ร่วมกับการวิจัยเพื่อนำผลสู่การปฏิบัติ โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิและทุติยภูมิ การสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้เชี่ยวชาญด้านพระพุทธศาสนา ผู้เชี่ยวชาญด้านการโค้ช ผู้ที่มีประสบการณ์การโค้ช ผู้นำทางความคิด และผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบหลักสูตร รวมทั้งการสนทนากลุ่มกับผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการวิจัยถูกนำไปสังเคราะห์เพื่อพัฒนากระบวนการ โมเดล และหลักสูตร ซึ่งได้รับการทดลองและประเมินผลในเชิงปฏิบัติ

ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจุบันยังคงมีความคลาดเคลื่อนในความเข้าใจเกี่ยวกับการโค้ชแบบมืออาชีพในสังคม อีกทั้งผู้ประกอบอาชีพโค้ชมีทักษะและมาตรฐานการปฏิบัติที่หลากหลาย และบางส่วนยังขาดความมั่นใจในการปฏิบัติหน้าที่ 2) การพัฒนาโค้ชสู่ความเป็นมืออาชีพเป็นความจำเป็นทางสังคม เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของบริบทสังคมและความสัมพันธ์ที่รวดเร็ว โค้ชจึงต้องมีศักยภาพในการปรับตัวและทำหน้าที่เป็นที่พึ่งทางสังคม 3) มาตรฐานของสหพันธ์การโค้ชนานาชาติ เป็นกรอบการพัฒนาที่เหมาะสม เนื่องจากได้รับการยอมรับในระดับสากล 4) หลักธรรมในพุทธศาสนา เช่น อริยสัจ 4 กัลยาณมิตรธรรม ฆราวาสธรรม พรหมวิหาร และโยนิโสมนสิการ สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการพัฒนาความสามารถของโค้ช โดยเฉพาะการฝึกสติที่มีความสำคัญยิ่ง และ 5) กระบวนการพัฒนาที่ใช้แนวทางการเรียนรู้แบบ 70:20:10 ของ Center for Creative Leadership (CCL) มีความเหมาะสมในบริบทของการพัฒนาโค้ช

องค์ความรู้ใหม่จากการวิจัย ได้แก่ 1) กระบวนการพัฒนาโค้ชตามหลักพุทธสันติวิธีเชิงบูรณาการ 2) โมเดล “รู้จริง อิงหลัก เจริญมรรค เจริญธรรม” (J.I.M.I. Model) และ 3) หลักสูตรการพัฒนาที่ผสมผสานระหว่างหลักการโค้ชสากลและหลักพุทธธรรม

ผลการวิจัยนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนามาตรฐานวิชาชีพของโค้ช และส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้คนในสังคม อันจะนำไปสู่การสร้างความมั่นคงทางจิตใจและความเป็นอยู่ร่วมกันอย่างสันติในระดับบุคคลและระดับสังคม

การพัฒนาสื่อการสอนมัลติมีเดีย เรื่อง พัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนวัดมหาวงษ์

2025-02-14T13:42:49+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของสื่อการสอนมัลติมีเดีย เรื่อง พัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อสื่อการสอนมัลติมีเดีย เรื่อง พัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดมหาวงษ์ ซึ่งได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม จํานวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ สื่อการสอนมัลติมีเดียพัด จักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย แบบทดสอบภาคปฏิบัติ แบบประเมินความเหมาะสมของสื่อการสอน และแบบประเมินความพึงพอใจที่มีต่อสื่อพัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพของสื่อการเรียนรู้เรื่องพัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 จากการวิเคราะห์ผลประสิทธิภาพของสื่อการเรียนรู้เรื่องพัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ คะแนนจากการฝึกทักษะระหว่างเรียน (E₁) และคะแนนจากการทดสอบทักษะปฏิบัติชิ้นงานหลังเรียน (E₂) ของกลุ่มตัวอย่างมีค่าเท่ากับ 81.75/89.87 2) นักเรียนมีความพึงพอใจในระดับมากที่สุด ต่อสื่อการเรียนรู้เรื่องพัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ จากการวิเคราะห์ผลความพึงพอใจต่อสื่อการเรียนรู้เรื่องพัดจักสานไม้ไผ่ลายขิดไทย วิชาการงานอาชีพ โดยภาพรวมนักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.72

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแดน ศึกษากรณีวัดปากน้ำอเมริกา

2025-02-03T11:44:52+07:00

การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างแดนนั้น พระธรรมทูตสายต่างประเทศจะต้องได้รับการอบรมให้มีความรู้ความสามารถ จริยาวัตรอันงดงาม พระธรรมทูตต้องมีความเข้าใจภาษาและวัฒนธรรมของประเทศที่ตนไปเผยแผ่ให้ดีพอ ทำให้การการเผยแผ่พระพุทธศาสนา และสื่อสารกับคนในประเทศนั้นได้ดี และมีความมั่นใจในการปฏิบัติศาสนกิจในต่างประเทศได้ดียิ่งขึ้น มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะไปปฏิบัติหน้าที่เผยแผ่ในต่างประเทศ เพื่อสนองงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศของคณะสงฆ์ไทย ทำหน้าที่ในการส่งสารซึ่งก็คือธรรมะอันเป็นแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา นำไปให้ถึงประชาชนเพื่อให้เข้าใจในหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา เป็นผู้นำในการสั่งสอนให้คำแนะนำประชาชนให้เกิดศรัทธา และน้อมนำเอาหลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาสู่การปฏิบัติในวิถีชีวิต

พระธรรมทูตผู้ทำหน้าที่เผยแผ่หลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนาและทำหน้าที่เสมือนเป็นตัวแทนของคณะสงฆ์ไทยเดินทางไปปฏิบัติศาสนกิจ เดินทางไปเพื่อฉลองศรัทธา พุทธศาสนิกชนไทยที่มีถิ่นฐานอยู่ที่นั้นเป็นชุมชนและปรารถนาที่จะให้มีวัดไทยขึ้น พระสงฆ์ทำหน้าที่หลักในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา อบรมสั่งสอนประชาชนให้เข้าถึงหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา การสร้างวัดจึงเป็นส่วนหนึ่งในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาเช่นกัน เพราะวัดเป็นศูนย์กลางการพบปะของชุมชนคนไทยที่อยู่ต่างแดนในเมืองนั้น ๆ และเป็นสถานที่ที่ผู้สนใจพระพุทธศาสนาจะได้ศึกษาพระพุทธศาสนาสืบต่อไป

กระบวนการไกล่เกลี่ยก่อนฟ้องโดยพุทธสันติวิธี

2025-01-19T17:05:03+07:00

ในปัจจุบันเกิดมีความขัดแย้งในสังคมกันมากขึ้นทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นระหว่างบุคคล ระหว่างองค์กร และต่อมาได้เกิดความขัดแย้งระหว่างกลุ่มบุคคล ชุมชน และท้ายที่สุดจะนำไปสู่ความขัดแย้งในสังคม และประเทศชาติ รวมทั้งนานาชาติต่อไป เช่น การเกิดความขัดแย้งระหว่างประเทศ แล้วใช้กำลังทหารเข้าสู้รบกัน ย่อมทำให้ประเทศต้องใช้งบประมาณในการต่อสู้กัน ทำให้เกิดการสูญเสียทั้งด้านชีวิต ทรัพย์สิน และทางเศรษฐกิจของประเทศ ทำให้เกิดความติดขัด ล่าช้าในการพัฒนาประเทศ อันเนื่องมาจากผลเสียจากความขัดแย้งกัน ตามกระบวนการยุติธรรมหลัก ในด้านกฎหมายนั้น เมื่อผู้กระทำความเสียหายแก่บุคคลอื่น ศาลจะมีกระบวนการพิจารณาความผิดตามกฎหมายและต้องได้รับโทษ ย่อมทำให้มีบุคคลที่เกี่ยวข้องหลายส่วน เช่น รัฐ ต้องมีเจ้าพนักงานตำรวจ พนักงานอัยการ จำเลยหรือผู้เสียหายต้องมีทนายความ และผู้พิพากษาเป็นผู้วินิจฉัยคดี เมื่อผู้กระทำความผิดได้กระทำความผิดทางอาญา ต้องได้รับโทษจำคุก พร้อมทั้งชดใช้ค่าสินไหมทดแทนแก่ผู้เสียหาย แต่ผู้เสียหายกลับไม่ได้รับค่าสินไหมทดแทนดังกล่าวจากจำเลย เพราะจำเลยถูกจำคุกเสียแล้ว นอกจากนั้น หากจำเลยมีครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อนหรือผู้ใกล้ชิด ก็จะรู้สึกทุกข์ใจไปกับจำเลยด้วย รวมทั้งผู้เสียหายที่ไม่ได้รับการเยียวยาความเสียหายจากจำเลยและจากรัฐ ผู้เสียหายก็จะรู้สึกว่าตนเองไม่ได้รับความยุติธรรมด้วย

การแก้ไขความขัดแย้งต่าง ๆ ดังกล่าวมีหลายวิธีแต่ในบทความนี้ จะเสนอกระบวนการยุติธรรมทางเลือก ซึ่งเป็นแนวทางการแก้ไขความขัดแย้งโดยพุทธสันติวิธี คือ การนำกระบวนการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทและหลักพุทธสันติวิธีเข้ามาประยุกต์ใช้ในการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมของบุคคล และองค์กรในปัจจุบัน เพื่อช่วยในการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทของคู่ความให้เกิดประสิทธิภาพ โดยยังมิต้องนำข้อขัดแย้งขึ้นสู่กระบวนการของศาล

แนวทางการพัฒนากระบวนการไกล่เกลี่ยคดีอาญา

2025-01-26T14:41:16+07:00

กระบวนการไกล่เกลี่ยคดีอาญา มีเป้าหมายสร้างสันติภาพใน 6 ด้านหลัก ได้แก่ 1) เปิดโอกาสให้จำเลยและผู้เสียหายบอกเล่าความจริง 2) ให้จำเลยสำนึกถึงผลกระทบจากการกระทำผิด 3) ส่งเสริมการเยียวยาผู้เสียหาย 4) เปิดโอกาสให้จำเลยรับผิดชอบและปรับปรุงพฤติกรรม 5) สร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างจำเลยและผู้เสียหาย และ 6) ให้ผู้เสียหายให้อภัยและยุติคดี

กระบวนการดังกล่าวมุ่งแก้ไขข้อจำกัดของกระบวนการยุติธรรมทางอาญาแบบดั้งเดิม ที่เน้นการลงโทษจำเลยผ่านกระบวนการพิจารณาคดีโดยศาล แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับการเยียวยาผู้เสียหายและชุมชนที่ได้รับผลกระทบจากอาชญากรรม กระบวนการไกล่เกลี่ยจึงเน้นความร่วมมือจากทุกฝ่าย ได้แก่ ผู้เสียหาย ชุมชน และจำเลย เพื่อให้เกิดการเยียวยาความเสียหายทางอารมณ์ ความรู้สึก และสถานะทางสังคม เมื่อศาลนำกระบวนการไกล่เกลี่ยมาใช้ก่อนตัดสินคดี ผู้เสียหายและจำเลยจะได้รับโอกาสแก้ไขความขัดแย้ง โดยจำเลยแสดงความรับผิดชอบ เยียวยาผู้เสียหาย และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีใหม่ ผู้เสียหายที่ได้รับการเยียวยาและให้อภัย สามารถถอนฟ้องหรือยุติการดำเนินคดีได้ ศาลจึงสามารถใช้ดุลพินิจรอลงอาญาหรือกำหนดโทษเบาลง เพื่อลดการคุมขังที่ไม่จำเป็น ซึ่งช่วยลดงบประมาณรัฐและส่งเสริมการกลับตัวของจำเลย กระบวนการนี้ยังต้องการผู้ประนีประนอมที่มีความเป็นกลาง ช่วยค้นหาข้อเท็จจริง ทั้งนี้กระบวนการไกล่เกลี่ยช่วยเติมเต็มช่องว่างของระบบยุติธรรมในแง่ของการเยียวยาและการสร้างสันติภาพอย่างแท้จริง

ผู้นำพันธุ์ใหม่สร้างสุขในองค์กร

2024-08-10T20:49:26+07:00

ในยุคที่โลกอยู่ในสภาวะการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จากโลกยุค VUCA ที่ผันผวน ไม่แน่นอน ซับซ้อน และคลุมเครือ สู่โลกยุค BANI ที่มีความเปราะบาง วิตกกังวล ความสัมพันธ์ไม่เป็นเส้นตรง และมีความซับซ้อนเข้าใจได้ยาก ส่งผลให้องค์กรในโลกธุรกิจสามารถประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวได้อย่างรวดเร็ว ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการปรับตัวของผู้นำองค์กร ผู้นำในศตวรรษที่ 21 จึงต้องการ “ผู้นำพันธุ์ใหม่” ที่มีทักษะของผู้นำการเปลี่ยนแปลงเพื่อนำพาองค์กรให้สามารถเผชิญกับการแข่งขันที่สูง พร้อมกับความสามารถในการผูกใจคนให้เกิดความรักความผูกพันในองค์กรจึงจะนำพาให้องค์กรเกิดสันติสุขและมีพลังนำพาความสำเร็จมาสู่องค์กร บทความนี้ผู้เขียนได้เสนอ “ผู้นำพันธุ์ใหม่” ซึ่งเป็นการบูรณาการแนวคิดทฤษฎีผู้นำการเปลี่ยนแปลงร่วมกับหลักพรหมวิหาร 4 โดยมีองค์ประกอบสำคัญของผู้นำเรียกว่า “MEKMU” ที่สามารถสร้างคุณลักษณะของผู้นำพันธุ์ใหม่ 16 ประการ เพื่อใช้บริหารตน บริหารคน บริหารงาน ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่งเสริมให้พนักงาน เกิดความผูกพันกับองค์กร ผูกพันกับงานที่ทำ ทำงานร่วมกันได้อย่างมีพลังและเกิดสันติสุขในองค์กร ทำให้องค์กรประสบความสำเร็จและสามารถรับมือกับโลกในยุคใหม่ที่นับวันจะคาดเดาได้ยากและพร้อมจะเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา