มนุษยสังคมสาร (มสส.) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

อัตลักษณ์ร่วมของผ้าทอลุ่มน้ำโขงไทย-ลาว

Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

บทความวิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์อัตลักษณ์ร่วมของผ้าทอลุ่มน้ำโขงไทย-ลาว และ 2) เพื่อพัฒนาลวดลายผ้าทอจากอัตลักษณ์ร่วม โดยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก และอภิปรายกลุ่ม เลือกตัวอย่างแบบเจาะจงเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 30 คน นำเสนอผลการวิจัยด้วยการพรรณนาวิเคราะห์ ผลการวิจัย พบว่า 1) ชุมชนผ้าทอลุ่มน้ำโขงมีอัตลักษณ์ร่วมที่สำคัญ 3 ประการ คือ 1) อัตลักษณ์ด้านกระบวนการทอผ้าแบบเดิม ทั้งการสืบหูกและการค้นหูก การมัดหมี่ หมี่กาบและหมี่ลาย 3 ธรรมลำโขงเป็นลวดลายอัตลักษณ์ 2) อัตลักษณ์ด้านการใช้สีย้อมจากครามธรรมชาติ และ 3) อัตลักษณ์ด้านเรื่องเล่าของผ้าทอ เน้นเล่าเรื่องจากลวดลายจากความเชื่อดั้งเดิมและธรรมชาติ ได้แก่ ลายนาคขอ ลายนาคเครือ ลายกาบ ลายตุ้ม ลายหมากจับ 2) การพัฒนาลวดลายผ้าทอจากอัตลักษณ์ร่วม ได้แก่ (1) การพัฒนาองค์ความรู้ผู้ทอผ้าด้านการเตรียมเส้นใยและการย้อมสีเส้นใย (2) การพัฒนาเทคนิคการทอผ้าด้วยการใช้ฟืมขยายขนาด และ (3) การพัฒนาลวดลายผ้าทอด้วยการมัดหมี่

การออกแบบเครื่องเรือน โดยการประยุกต์ใช้อัตลักษณ์ ลวดลายผ้าพื้นเมือง จังหวัดศรีสะเกษ

ประทักษ์ คูณทอง — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

การวิจัยครั้งนี้ เป็นงานวิจัยเชิงสร้างสรรค์ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาลวดลายหัตถกรรมผ้าพื้นเมืองจังหวัดศรีสะเกษ 2) เพื่อออกแบบเครื่องเรือน จากการประยุกต์ใช้อัตลักษณ์ลวดลายผ้าพื้นเมืองจังหวัดศรีสะเกษ 3) ประเมินความพึงพอใจจากการประยุกต์ใช้อัตลักษณ์ลวดลายที่เหมาะสมในการออกแบบเครื่องเรือน ผลการวิจัยพบว่า 1) อัตลักษณ์ลวดลายผ้าพื้นเมืองจังหวัดศรีสะเกษ มีลวดลายลักษณะเฉพาะถิ่น ใช้รูปแบบสีที่มีความงามเฉพาะที่คงไว้ซึ่งภูมิปัญญาที่สั่งสมมาจากอดีต 2) ลวดลายจากหัตถกรรมผ้าทอศรีสะเกษที่เหมาะสมเพื่อนำไปประยุกต์ใช้ในการออกแบบเครื่องเรือน ได้แก่ ลายขอ (= 4.20) ลายเชิงเทียนประยุกต์ ( = 4.18) และลายเชิงเทียนคู่ ( = 4.16) ในการออกแบบเครื่องเรือนมีความสอดคล้องกับอัตลักษณ์ผ้าพื้นเมือง จังหวัดศรีสะเกษ จากการประเมินจากผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน โดยเก้าอี้ เป็นเครื่องเรือนที่คงความมีอัตลักษณ์มากที่สุด (= 4.37) และ 3) การประเมินความพึงพอใจจากกลุ่มตัวอย่าง 100 คน พบว่า มีความพึงพอใจด้านรูปทรงและโครงสร้าง ( = 4.39) ด้านลวดลายและความงาม ( = 4.36)

การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนทอผ้าย้อมครามในสถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด-19 พื้นที่อำเภอวานรนิวาสและอำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร

Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและพัฒนาการสร้างมูลค่าสินค้าตามห่วงโซ่การผลิตผ้าย้อมคราม ในสถานการณ์โรคโควิด-19 คัดเลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง คือ ผู้ผลิตผ้าย้อมครามใน อ.วานรนิวาสและ อ.บ้านม่วง จ.สกลนคร จำนวน 59 คน โดยการวิจัยแบบผสมผสาน การศึกษาบริบทชุมชนพบว่า การผลิตเน้นภูมิปัญญาดั้งเดิม สีไม่สม่ำเสมอ ผลิตภัณฑ์ไม่ตรงต่อความต้องการของตลาด และจำหน่ายได้น้อย การพัฒนาเพื่อเพิ่มมูลค่าสินค้าพบว่า ความเสถียรของน้ำย้อมคราม มีอัตราส่วนคราม น้ำด่าง น้ำมะขาม เป็น 1:2:2 การพัฒนาครามผงพร้อมย้อม โดยการลดอนุภาคในระดับนาโนด้วย pin mill ผสมสารรีดิวซ์ในรูปแบบผง สามารถเก็บรักษาได้นาน วิธีการใช้ไม่ซับซ้อน การพัฒนาฟืมทอผ้าขยายขนาด 2.50 เมตร ได้ผ้าขนาดใหญ่ขึ้นแปรรูปได้หลากหลาย การพัฒนาทักษะการตัดเย็บด้วยการเพิ่มมิติ ทำให้ผลิตภัณฑ์มีความ แปลกใหม่ สามารถจำหน่ายผ่านตลาดออนไลน์ได้ การศึกษารายได้เฉลี่ยก่อนเข้าร่วมโครงการเท่ากับ 6,533.33 บาท/คน/เดือน และหลังสิ้นสุดโครงการมีรายได้เฉลี่ยเท่ากับ 14,408.77 บาท/คน/เดือน ซึ่งเพิ่มขึ้น 7,875.44 บาท/คน/เดือน หรือเพิ่มขึ้นคิดเป็น ร้อยละ 50.92

การจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานทุนวัฒนธรรม ชุมชนเมืองโบราณเวียงลอ ตำบลลอ อำเภอจุน จังหวัดพะเยา

วรัญญา พรหมสาขา ณ สกลนคร, ดุจฤดี คงสุวรรณ์, ปทุมพร แก้วคำ — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาทุนวัฒนธรรมชุมชนเมืองโบราณเวียงลอ และ 2) จัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนฐานทุนวัฒนธรรมชุมชนเมืองโบราณเวียงลอ กลุ่มเป้าหมายหลักคือคนสามวัย ได้แก่ เด็กเยาวชน กลุ่มวัยแรงงาน และผู้สูงอายุ ผลการวิจัยพบว่า เวียงลอเป็นเมืองที่มีพัฒนาการทางประวัติศาสตร์และแหล่งโบราณคดีมากกว่า 1,000 ปี จึงอุดมไปด้วยมรดกทางศิลปวัฒนธรรม มีบุญประเพณีประจำปีที่สำคัญ คือ พิธีปูจาพญาลอ ประเพณียี่เป็งและล่องสะเปา พิธีเลี้ยงดงหมู พิธีสืบชะตาแม่น้ำอิง และประเพณีสิบสองเป็ง (เปตพลี) ฯลฯ และมีภูมิปัญญาท้องถิ่นหลากหลายซึ่งบ่งชี้อัตลักษณ์ของคนลุ่มน้ำอิง ผู้วิจัยได้นำทุนวัฒนธรรมมาใช้ในกระบวนการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ โดย (1) พัฒนาคู่มือมัคคุเทศก์สามวัย (2) พัฒนานักเล่าเรื่อง และ Ebook “ตามรอยเรื่องเล่าเมืองเก่าเวียงลอ” (3) พัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวและโปรแกรมท่องเที่ยวชุมชนเมืองโบราณเวียงลอ และ (4) พัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ผ่านกลุ่ม “เวียงลอคราฟท์”

กลยุทธ์การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในระดับเมืองรอง เพื่อรองรับนโยบายการท่องเที่ยวยุคดิจิทัล

ลดา ภารประดิษฐ, พิมพ์ลิขิต แก้วหานาม, อาริยา ป้องศิริ — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำกลยุทธ์การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในระดับเมืองรอง ที่ผ่านการวิเคราะห์ สังเคราะห์ ไปใช้ในการบริหารจัดการในพื้นที่ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ คือ วิสาหกิจชุมชนโฮมสเตย์ ในจังหวัดเมืองรองของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 18 จังหวัด จำนวน 279 คน ใช้ระเบียบวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติอนุมาน ได้แก่ค่าความถี่, ค่าสถิติร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, และค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบปกติ (Enter Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์การจัดการโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.46) เมื่อมีการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร พบว่าทุกการเพิ่มขึ้นของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (Cultural Tourism) เพิ่มขึ้น 1 หน่วย จะทำให้นโยบายการท่องเที่ยวยุคดิจิทัล (Digital Tourism) เพิ่มขึ้น 0.08 หน่วย ทุกการเพิ่มขึ้นของกลยุทธ์การจัดการ (Management strategy) เพิ่มขึ้น 1 หน่วย จะทำให้นโยบายการท่องเที่ยวยุคดิจิทัล (Digital Tourism) เพิ่มขึ้น 0.05 หน่วย ข้อเสนอแนะในการพัฒนาการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในระดับเมืองรองต้องส่งเสริมการพัฒนาองค์ประกอบของการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและกลยุทธ์การจัดการ

Communication for Participation of Worship Dancers for Thao Suranaree, Nakhon Ratchasima Province

Wachirarat Nirantechaphat — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

The Thao Suranari worship dance is an important activity of Nakhon Ratchasima Province to honor Thao Suranari's heroic deeds. This article is part of the research on “Studying the communication network of worship dancers for Thao Suranaree, Nakhon Ratchasima Province”. This is qualitative research, that aims to study communication for the participation of worship dancers. The results showed that the model of communication is as follows: The messenger (Sender) is the dancing lady of Thao Suranaree. Content (Message) is lyrics, dance moves, melodies, and music. Media (Channel/Media) is a dance to worship Thao Suranaree. And receivers are members who attend the ceremony. The communication process consists of three steps as follows: 1) The planning stage with all relevant parties to prepare for worship dances held annually on Victory Day celebrations from March 23 to April 3. 2) The dance practice stage may be practiced in one's own community or practiced in a centralized location and time by planning a trip with a group of friends or separately to rehearse as convenient. And 3) in the inspection and evaluation stage, each year's dance rehearsal has been adjusted to dance moves, lyrics, locations, and dance schedules as appropriate for the situation.

Comparative Analysis of Narratives and Characterization in Jane Eyre and Madame Bovary

Chalermkwan Jogthong — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

This study examined the narrative structures and characterization in Charlotte Brontë's Jane Eyre and Gustave Flaubert's Madame Bovary. The objectives were to analyze the narrative technique, to analyze the characterization, and to compare the narrative techniques and characterization in the literature of Jane Eyre by Charlotte Brontë and Madame Bovary by Gustave Flaubert. Gérard Genette’s theories on narrative time and perspective formed the framework, which was then expanded upon. An examination was carried out on how the narrative perspectives in Jane Eyre and Madame Bovary impacted reader engagement with characters. Additionally, it explored how the settings influenced characters, referencing Tahir Woods' concepts along with Mark Currie’s insights on narrative's effects on readers' perception of time. The research concluded with a discussion on how these novels depict character growth and human behavior complexities, underscoring the role of narrative techniques in reader immersion.

ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือนที่มีผลต่อสัดส่วนภาระหนี้ต่อรายได้ของครัวเรือนไทย

อธิพันธ์ วรรณสุริยะ — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

การศึกษาในครั้งนี้เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยด้านเศรษฐกิจและสังคมที่มีผลต่อสัดส่วนภาระหนี้ต่อรายได้ของครัวเรือนไทย และศึกษาผลกระทบของปัจจัยกำหนดสัดส่วนภาระหนี้ต่อรายได้ของครัวเรือนที่มีสัดส่วนภาระหนี้ต่อรายได้ของครัวเรือนต่ำกว่าและสูงกว่าระดับเฉลี่ยตามลำดับ โดยใช้ข้อมูลจากการสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน พ.ศ. 2564 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สมการถดถอยแบบค่าเฉลี่ยและควอนไทส์รีเกรสชั่น ณ ระดับ 0.25 และ 0.75 ผลการศึกษาพบว่า ระดับการศึกษาสูงสุดของหัวหน้าครัวเรือน สถานภาพการทำงานของหัวหน้าครัวเรือน จำนวนสมาชิกในครัวเรือน รายจ่ายเฉลี่ยต่อเดือนของครัวเรือน และเงินออมเฉลี่ยต่อเดือนของครัวเรือน เป็นปัจจัยที่มีบทบาทสำคัญต่อการกำหนดสัดส่วนภาระหนี้ต่อรายได้ของครัวเรือนในทุกระดับ ดังนั้น การให้ความสำคัญกับการบริหารจัดการเงินเพื่อเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันทางการเงินให้กับครัวเรือน รวมถึงการนำสัดส่วนการผ่อนชำระต่อรายได้มาใช้เป็นเกณฑ์ในการก่อหนี้ใหม่ จะช่วยลดการก่อหนี้เกินตัว และช่วยให้ลูกหนี้มีรายได้หลังชำระหนี้เพียงพอต่อการดำรงชีพ

การนำนโยบายรัฐบาลดิจิทัลไปปฏิบัติ: การพัฒนากระบวนการสอบบัญชี เพื่อรองรับการก้าวเข้าสู่การเป็นผู้สอบบัญชีดิจิทัล

นัยนา โคตรสมบัติ, พิมพ์ลิขิต แก้วหานาม, จริยา อินทนิล — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

ปัจจุบันหน่วยรับตรวจใช้เทคโนโลยีในการบริหารจัดการองค์กร ผู้สอบบัญชีใช้วิธีการตรวจสอบโดยเน้นที่การตรวจสอบจากเอกสารหลักฐานเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่ได้เน้นที่การตรวจสอบฐานข้อมูลของระบบสารสนเทศที่หน่วยรับตรวจใช้ ส่งผลให้หลักฐานที่ผู้สอบบัญชีได้รับอาจไม่เพียงพออย่างเหมาะสม ซึ่งส่งผลต่อการ แสดงความเห็นของผู้สอบบัญชี การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนากระบวนการสอบบัญชีรองรับการเป็นผู้สอบบัญชีดิจิทัล ประชากรในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้สอบบัญชีสหกรณ์ที่ปฏิบัติงานสอบบัญชีของสหกรณ์และกลุ่มเกษตรกรในประเทศไทย จำนวน 380 คน กลุ่มตัวอย่างจำนวน 190 คน สุ่มตัวอย่างแบบอาศัยความน่าจะเป็น ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูลดำเนินการด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ โดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติอนุมาน ประกอบด้วย ค่าความถี่, ค่าสถิติร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, และค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบปกติ ผลการวิเคราะห์พบว่ากระบวนการตรวจสอบบัญชี ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( x̄ = 4.73 , S.D. = 0.55) เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร พบว่าทุกการเพิ่มขึ้นขององค์ประกอบของรัฐบาลดิจิทัล 1 หน่วย จะทำให้การพัฒนากระบวนการสอบบัญชี เพื่อรองรับการก้าวเข้าสู่การเป็นผู้สอบบัญชีดิจิทัล (Cyber Auditor) เพิ่มขึ้น 0.35 หน่วย ทุกการเพิ่มขึ้นของตัวแบบด้านการจัดการ 1 หน่วย จะทำให้การพัฒนากระบวนการสอบบัญชี เพื่อรองรับการก้าวเข้าสู่การเป็นผู้สอบบัญชีดิจิทัล (Cyber Auditor) เพิ่มขึ้น 0.24 หน่วย

การสื่อสารผลการดำเนินงานของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลท่าข้าม อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา

กานต์ บุญศิริ — Tue, 27 Aug 2024 00:00:00 +0700

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับ 1) กระบวนการสื่อสารผลการดำเนินงาน และ 2) กลยุทธ์การสื่อสารผลการดำเนินงานของนายกองค์การบริหารส่วนตำบลท่าข้าม อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลหลักซึ่งเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรง รวมจำนวน 22 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการสร้างข้อสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1) กระบวนการสื่อสาร ประกอบด้วย (1) ผู้ส่งสาร คือ ตัวนายก ผู้ช่วยนักประชาสัมพันธ์ ผู้อำนวยการกอง ประชาสัมพันธ์ประจำกอง และประชาสัมพันธ์หมู่บ้าน (2) สาร คือ ผลการดำเนินงานตามนโยบายที่ประกาศไว้ ประเด็นปัญหาและความต้องการของประชาชนที่ได้รับการแก้ไข และประเด็นภารกิจที่แต่ละกองดำเนินการ (3) ช่องทางการสื่อสาร คือ หอกระจายข่าวประจำหมู่บ้าน ที่ประชุมภายในตำบล เฟซบุ๊กนายกและขององค์กร เวทีเสวนาต่างๆ เว็บไซต์ขององค์กร และแอปพลิเคชันไลน์กลุ่ม (4) ผู้รับสาร คือ กลุ่มบุคคลากรภายใน กลุ่มผู้นำชุมชน กลุ่มประชาชนในท้องถิ่น และกลุ่มผู้สนใจทั่วไป และ (5) ผลการสื่อสารที่คาดหวัง คือ ด้านความรู้ ทัศนคติ และการกระทำ 2) กลยุทธ์การสื่อสาร ประกอบด้วย (1) กลยุทธ์การสื่อสารอย่างต่อเนื่อง (2) กลยุทธ์การสื่อสารด้วยสื่อบุคคล (3) กลยุทธ์การสื่อสารด้วยสื่อสังคมออนไลน์ (4) กลยุทธ์การสื่อสารผ่านนิทรรศการ (5) กลยุทธ์การสื่อสารผ่านเครือข่าย และ (6) กลยุทธ์การสื่อสารผ่านผลิตภัณฑ์ชุมชน