วารสารพุทธจิตวิทยา

การพัฒนาความสามารถในการอ่านจับใจความภาษาไทยของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ KWL Plus ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลม

2024-12-25T00:43:58+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบและหาประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้ให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 2) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านจับใจความภาษาไทยของนักศึกษาก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้ และ 3) ศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบ KWL Plus ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลมของนักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม
กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม ภาคปกติ ที่เรียนวิชา GELT1001 ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 50 คน 1 ห้องเรียน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม ด้วยวิธีการจับสลาก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดความสามารถด้านการอ่านจับใจความ และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ และการทดสอบค่าที (t) แบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test dependent)

ผลการวิจัยพบว่า 1) การออกแบบการจัดการเรียนรู้การอ่านจับใจความภาษาไทยโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ KWL Plus ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลม มี 5 ขั้นตอน ประกอบด้วย ขั้นที่ 1 ขั้น K (What you know = นักศึกษารู้อะไรมาบ้าง) ขั้นที่ 2 ขั้น W (What you want to Know = นักศึกษาต้องการเรียนรู้อะไร) ขั้นที่ 3 ขั้น L (What you have learned = นักศึกษาเรียนอะไรไปแล้ว) ขั้นที่ 4 ขั้น Plus1 (How do you summarize important ideas = นักศึกษาสรุปความคิดสำคัญว่าอย่างไร) ขั้นที่ 5 ขั้น Plus2 (How is knowledge presented and evaluated = นักศึกษานำเสนอความรู้และประเมินผลอย่างไร) ซึ่งในทุกขั้นตอนได้ใช้การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลมร่วมด้วย ส่วนแผนการจัดการเรียนรู้การอ่านจับใจความภาษาไทยโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ KWL Plus ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลมมีประสิทธิภาพ (E₁/E₂) เท่ากับ 94.67/80.07 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 2) ความสามารถในการอ่านจับใจความภาษาไทยของนักศึกษาหลังการจัดการเรียนรู้แบบ KWL Plus ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคโต๊ะกลมสูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้นโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.70 และ S.D. = 0.49)

ไสยศาสตร์กับการพัฒนาคุณภาพชีวิต

2024-11-15T16:12:58+07:00

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ วิจักษ์และวิธาน ไสยศาสตร์เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักกระบวนทัศน์ปรัชญาหลังสมัยใหม่แนวทางสายกลาง ใช้วิธีวิจัยทางปรัชญา โดยรวบรวมข้อมูลหลักประเภทเอกสารนำมาสู่การตีความเชิงปรัชญาของกาดาเมอร์ตามทฤษฎีการหลอมรวมครอบฟ้าตามผู้อ่าน และนำเสนอผ่านวิภาษวิธี ผลการวิจัยพบว่า

ไสยศาสตร์ตีความในเชิงอภิปรัชญาเป็นแนวคิดทวินิยมคือ มีความเป็นจริงของจิตและความเป็นจริงของสสารอยู่ร่วมกัน จิตมีพลัง สสารก็มีพลัง ต่างฝ่ายต่างมีพลังและสามารถใช้พลังเพื่อให้เกิดผลได้
การวิเคราะห์ด้วยวิภาษวิธีพบว่า 1) ฝ่ายตรงข้ามได้แก่ ผู้ถือกระบวนทัศน์สมัยใหม่ เสนอเหตุผลไว้ว่า พึงจำแนกแยกแยะไสยศาสตร์ในระบบเครือข่ายความรู้ (knowledge network) ส่วนใดที่เป็นองค์ความรู้ที่ไม่ชัดเจน หรือการได้มาซึ่งความรู้ไม่อาจตรวจสอบได้ในเชิงประจักษ์ก็ควรละเว้นไว้ไม่นำมาใช้งาน ส่วนที่กรองไว้แล้วย่อมเป็นแต่ส่วนดีฝ่ายเดียว เป็นองค์ความรู้ที่ชัดเจนและมีความน่าเชื่อถือของวิธีการและกระบวนการได้มาซึ่งความรู้ เมื่อจะต้องประยุกต์ใช้ในชีวิตหรือในด้านต่าง ๆ ย่อมที่จะตรวจสอบสอบทวนความถูกต้องได้และพิจารณาตามหลักจริยศาสตร์เชิงบรรทัดฐาน 2) วิจารณ์เหตุผลฝ่ายตรงข้ามได้ว่า ฝ่ายตรงข้ามมีความไม่เป็นกลางต่อไสยศาสตร์ เป็นอคติตามแนวคิดของฟรานซิส เบคอน ซึ่งเป็นเทวรูปแห่งตลาดนัดและเทวรูปแห่งโรงละคร อันเป็นอคติจากภาษาและอคติจากความโน้มเอียงทางวัฒนธรรม ประเพณีและศาสนา ทำให้กดข่มไสยศาสตร์ไว้ว่าเป็นความเชื่อในเรื่องเหลวไหล ไร้สาระ เป็นความงมงาย เป็นเรื่องของผู้ไร้การศึกษา และ 3) เหตุผลฝ่ายผู้วิจัยตามกระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่ได้แก่ (1) ไสยศาสตร์เป็นความจริงตามปรัชญาสัมบูรณ์นิยม (2) ไสยศาสตร์เป็นความเชื่อพื้นฐานของสังคม (3) ลัทธิปฏิบัตินิยมใหม่รับรองความดีของไสยศาสตร์ และ (4) ไสยศาสตร์รองรับพลังของการสร้างสรรค์ การปรับตัว การร่วมมือ และการแสวงหาตามหลักปรัชญากระบวนทัศน์หลังสมัยใหม่ได้
วิจักษ์คุณค่าของความหมายและภาพของความเป็นจริงยืนยันได้ว่าไสยศาสตร์สามารถประยุกต์ใช้เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตได้ด้วยกระบวนทัศน์ปรัชญาหลังสมัยใหม่แนวทางสายกลาง
วิธานผลการวิจัยได้ว่าสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในระดับปัจเจกบุคคลและในระดับสังคมเพื่อสนับสนุนการสร้างองค์รวมของความสัมพันธ์อันเกื้อกูลระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ มนุษย์กับธรรมชาติ และระหว่างมนุษย์กับสิ่งเหนือธรรมชาติ

การพัฒนานวัตกรรมบอร์ดเกมเพื่อส่งเสริมวิธีการคิดแบบโยนิโสมนสิการของกลุ่มนักเรียนสามเณรโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษาที่มีความหลากหลาย ทางชาติพันธุ์ จังหวัดเชียงใหม่

2025-02-25T11:59:31+07:00

บทความวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) สร้างนวัตกรรมบอร์ดเกม 2) ศึกษาประสิทธิ์ผลการใช้ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาในการใช้นวัตกรรมบอร์ดเกมเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดแบบโยนิโสมนสิการของกลุ่มนักเรียนสามเณรโรงเรียนพระปริยัติธรรมที่มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์ จังหวัดเชียงใหม่ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียนสามเณรจำนวน 425 รูป เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามความต้องการนวัตกรรมบอร์ดเกม แบบประเมินความพึงพอใจในการใช้นวัตกรรมใช้วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบน มาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า การสร้างนวัตกรรมบอร์ดเกมผสมผสานเรื่องราวเนื้อหา เหตุการณ์ หลักธรรทาง
พุทธสุภาษิต ศาสนพิธีที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาโดยใช้ชื่อว่า “นักแสวงบุญแห่งพุทธภูมิ” ประสบการณ์ที่ได้รับคือวิธีการคิดแบบโยนิโสมนสิการ เป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดสัมมาทิฐิ จากความรู้ในการเล่น ประสิทธิ์ผลการใช้ตัวเกมมีการตั้งจุดประสงค์ของการเล่นโดยใช้การกำหนดข้อคำถาม ผู้เล่นจะได้รับการพัฒนาจิตและปัญญาหรือเกิดความรักในความรู้ที่ได้ศึกษาพระพุทธศาสนา ฝึกสมาธิเพื่อให้จิตสงบกิจกรรมเกมช่วยสร้างศรัทธาต่อการเรียนเป็นอันมากผ่านการฝึกใช้ความคิดพิจารณา ส่งเสริมให้พัฒนาปัญญามีผลต่อการพัฒนาจิตของผู้เล่นได้อย่างสำคัญและสามารถนำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเกมมาประยุกตใช้ประกอบการเรียเพื่อสอนให้นักเรียนนำความรู้ไปใช้แก้ปัญหาในชีวิตประจำวัน กลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจการใช้นวัตกรรมบอร์ดเกมเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดแบบโยนิโสมนสิการของกลุ่มนักเรียนสามเณรโรงเรียนพระปริยัติธรรมที่มีความหลากหลายทางชาติพันธุ์จังหวัดเชียงใหม่ โดยรวมอยู่ในระดับ พึงพอใจมาก อยู่ในระดับ พึงพอใจมาก (= 4.01, S.D. = 0.40)

การพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น ตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา

2024-12-25T00:46:13+07:00

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษากรอบแนวคิดการบริหารโรงเรียนนอกระบบและแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา 2) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา 3) เพื่อพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา วิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสมวิธีพหุระยะ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ โรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น จำนวน 71 โรง ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารโรงเรียนและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม และแบบประเมินระบบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าดัชนี PNI_modified และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย พบว่า

ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 1 ผลการประเมินกรอบแนวคิดที่ใช้ในการวิจัยโดยผู้เชี่ยวชาญ มีความเหมาะสมทุกองค์ประกอบ

ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 2 สภาพปัจจุบันของการบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก ส่วนสภาพที่พึงประสงค์ โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด

ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อที่ 3 ระบบบริหารโรงเรียนที่พัฒนาขึ้น คือ ระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่นที่เน้นการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการ ตามแนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษา ด้านการกำหนดอัตลักษณ์การศึกษา ด้านการสื่อสารอัตลักษณ์การศึกษา และด้านการสร้างเครือข่ายการศึกษา องค์ประกอบที่นำมาใช้ในการพัฒนาระบบ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ (1) บริบทหรือสภาพแวดล้อม ได้แก่ นโยบายการศึกษา/แผนพัฒนาการศึกษาเอกชน และ ความต้องการของผู้เรียน ชุมชน สังคม (2) ปัจจัยนำเข้า ได้แก่ ครู/ผู้สอนและบุคลากรทางการศึกษาในโรงเรียน โครงสร้างการบริหารจัดการ สิ่งอำนวยความสะดวกในโรงเรียน และ ระบบสารสนเทศ (3) กระบวนการหรือระบบย่อย ได้แก่ การกำหนดอัตลักษณ์การศึกษา การสื่อสารอัตลักษณ์การศึกษา และการสร้างเครือข่ายการศึกษา (4) ผลผลิต ได้แก่ คุณภาพการบริหารจัดการ และ (5) ข้อมูลป้อนกลับ ได้แก่ ข้อเสนอแนะในการปรับปรุง โดยมีผลการประเมินระบบบริหารโรงเรียนฯ ที่พัฒนาขึ้น ในด้านความเป็นประโยชน์ ด้านความเป็นไปได้ ด้านความเหมาะสม และด้านความถูกต้องแม่นยำ
ทุกด้านมีค่าเฉลี่ยในระดับมากที่สุด

องค์ความรู้ที่ได้จากงานวิจัยนี้ คือ การพัฒนาระบบบริหารโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น โดยใช้แนวคิดกระบวนการเสริมสร้างอัตลักษณ์การศึกษาของโรงเรียนนอกระบบสอนภาษาญี่ปุ่น ซึ่งสามารถนำองค์ประกอบของระบบที่ได้จากงานวิจัยนี้ไปใช้ในการพัฒนาระบบบริหารโรงเรียน เพื่อช่วยยกระดับคุณภาพและความเชื่อมั่นในระบบบริหารโรงเรียน ให้ผู้เรียนพัฒนาศักยภาพและเป็นพลเมืองที่มีคุณภาพเพื่อก้าวเข้าสู่การพัฒนาอนาคตทางการศึกษาของประเทศไทย

พัฒนานวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลกรทางการศึกษาในสังคมไทย

2025-02-25T12:01:20+07:00

การครั้งนี้วิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์กระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทย 2) เพื่อพัฒนานวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทย 3) เพื่อทดลองใช้และประเมินนวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทย เป็นการวิจัยแบบการวิจัยและพัฒนา โดยแบ่งการดำเนินการวิจัยเป็น 2 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 พัฒนานวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธฯ และระยะที่ 2 การทดลองใช้และตรวจสอบคุณภาพของนวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธฯ มีกลุ่มประชากร คือ ครูแนะแนวในสถานศึกษาที่มีประสบการณ์ในการทำงานแนะแนวและนิสิตคณะครุศาสตร์ สาขาวิชาการสอนพระพุทธศาสนาและจิตวิทยาแนะแนว สาขาวิชาการสอนพระพุทธศาสนา และสาขาวิชาจิตวิทยาแนะแนว จำนวนทั้งหมด 18 รูป/คน มีการสัมภาษณ์ ทดลองใช้นวัตกรรมฯ (6 โมดูล) และประเมินนวัตกรรมฯ

ผลการวิจัย พบว่า

1. กระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทย มีองค์ประกอบที่สำคัญใน 3 ด้าน คือ 1) ด้านขอบข่ายการแนะแนววิถีพุทธ เป็นการส่งเสริมให้ครูแนะแนวหรือบุคลากรทางการศึกษาที่ทำหน้าที่ให้บริการแนะแนวให้มีความรู้ความเข้าใจหลักธรรม ได้แก่ กัลยาณมิตร ไตรสิกขา พละ 5 อิทธิบาท 4 พรมวิหารธรรม มรรคมีองค์ 8 และโยนิโสนมสิการ เพื่อนำหลักธรรมดังกล่าวมาผสมผสานในการจัดกิจกรรมหรือบริการแนะแนว 2) บริการแนะแนววิถีพุทธ บริการแนะแนว 5 บริการเป็นกระบวนการพื้นฐานของงานแนะแนวมีจุดมุ่งหมายเพื่อเป็นการส่งเสริมพัฒนาการ การป้องกันปัญหา และการแก้ไขปัญหาของผู้เรียน และเป็นกระบวนการที่ช่วยให้ผู้เรียนเจริญงอกงามและพัฒนาได้อย่างเต็มที่ 3) ครูแนะแนววิถีพุทธ ครูผู้ทำหน้าที่ให้บริการแนะแนวเป็นผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการเอื้อให้การดำเนินงานแนะแนวบรรลุเป้าประสงค์ ซึ่งมีคุณลักษณะที่สำคัญคือมีความเป็นกัลยาณมิตร

2. นวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทย เป็นนวัตกรรมที่เป็นกระบวนการพัฒนาต่อยอดงานแนะแนวที่ดำเนินการอยู่ให้มีประสิทธิภาพและมีคุณค่ามากขึ้นโดยการประยุกต์ใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาเข้ามาผสานกับการดำเนินงานแนะแนว ประกอบด้วยโมดูลการฝึกอบรม 6 โมดูล ประกอบด้วย โมดูลที่ 1 คุณค่าของงานแนะแนววิธีพุทธ โมดูลที่ 2 เสริมศรัทธาครูแนะแนววิถีพุทธ โมดูลที่ 3 ครูแนะแนวหัวใจพุทธ โมดูลที่ 4 ขอบข่ายงานแนะแนววิถีพุทธ โมดูลที่ 5 บริการแนะแนววิถีพุทธสู่การปฏิบัติ

3. นวัตกรรมกระบวนการแนะแนววิถีพุทธสำหรับบุคลากรทางการศึกษาในสังคมไทยมีองค์ความรู้ที่เกิดขึ้นใน 3 ประการ คือ ประการแรก เตรียมความพร้อมภายในจิตใจของครู ซึ่งเป็นคุณลักษณะภายในของครูผู้ทำหน้าที่แนะแนวที่มีจิตใจที่ประกอบด้วยเมตตากรุณา มีความเป็นกัลยาณมิตรกับผู้เรียน ประการที่ 2 ครูผู้ทำหน้าที่งานแนะแนวได้นวัตกรรมที่มีความน่าสนใจ ทันสมัย เข้าถึงได้ง่ายและไม่เสียค่าใช้จ่ายในการใช้นวัตกรรมฯ ก่อให้เกิดคุณค่าต่อบุคลากรทางการศึกษาสามารถนำกระบวนการแนะแนววิถีพุทธไปใช้พัฒนาการทำงานในหน้าที่ของตน เกิดความสุขในการปฏิบัติงาน และเป็นการส่งเสริมให้ประสิทธิภาพการแนะแนวในสถานศึกษาเพิ่มขึ้นมีความสุขในการปฏิบัติงาน เป็นประโยชน์ช่วยพัฒนาสังคมให้มีความยั่งยืน ส่งผลให้ประเทศชาติมีความเจริญ ประการที่ 3 ผู้เรียนได้รู้จักและเข้าใจตนเอง สามารถศึกษาเล่าเรียนและดำเนินชีวิตได้เหมาะสมกับศักยภาพของตน

การศึกษาแนวทางการพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ของครูผู้สอนเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ของผู้เรียนในจังหวัดสุพรรณบุรี

2025-02-25T11:59:56+07:00

บทความวิจัยการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาแนวทางการพัฒนาครูและสถานศึกษา โดยใช้แนวคิดชุมชนแห่งการเรียนรู้เพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ของผู้เรียนในจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมายในการวิจัยคือ ผู้ทรงคุณวุฒิด้านการพัฒนาโรงเรียน ได้แก่ ครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ จำนวน 36 คน โดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการจำแนกประเภทข้อมูล (Typological analysis) เครื่องมือวิจัย คือ ศึกษาและวิเคราะห์เอกสาร แบบสัมภาษณ์ และแบบบันทึกภาคสนาม โดยมีค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.88 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา และสถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ การวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย พบว่า แนวทางการพัฒนาครูและสถานศึกษา มีองค์ประกอบสำคัญ 7 ประการคือ 1) การสร้างวิสัยทัศน์ของโรงเรียนร่วมกัน 2) การสร้างวัฒนธรรมองค์กรแบบสร้างสรรค์มีการทำงานร่วมกันแบบร่วมมือรวมพลัง 3) การพัฒนาให้ครูมีความรู้ ความเข้าใจทักษะในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล 4) การพัฒนาผ่านการเรียนรู้ผ่านโปรแกรมทางสื่อออนไลน์ 5) การสร้างทีมชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพในสถานศึกษา (PLC) 6) การจัดสภาพแวดล้อมการทำงานที่เอื้อให้เกิดการเรียนรู้ร่วมกัน และ7) การนิเทศ ติดตาม และประเมินผล ซึ่งในการขับเคลื่อนสถานศึกษาให้เป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ได้ จะต้องการส่งเสริมและพัฒนาคือ การบูรณาการกระบวนการทำงานร่วมกับฝ่ายต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง มีการใช้กลไกการนิเทศเพื่อกำกับติดตามการดำเนินงาน และ เรียนรู้ต่อยอดและปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง

การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี สังกัดสถาบันอุดมศึกษา

2025-01-16T21:01:09+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่นิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี ปีที่ 1-4 จำนวน 5 แห่ง ปีการศึกษา 2566 ในสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 1,026 คน ที่ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถามภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษามีลักษณะเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 25 ข้อ โดยมีค่าอำนาจจำแนกรายข้ออยู่ระหว่าง 0.21 – 0.67 และมีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.82 การวิเคราะห์องค์ประกอบในครั้งนี้ใช้การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน

ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์องค์ประกอบของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษา ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบได้แก่ 1) สติสัมปชัญญะ 2) ความหวัง 3) การพึ่งพาตนเอง 4) การเผชิญปัญหา 5) ความยืดหยุ่น พบว่า มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมี ค่าไค-สแควร์ () เท่ากับ 1.29 df=2, p=.52, ค่า GFI=1.00 ค่า AGFI=1.00, ค่า RMSEA=0.00, ค่า SRMR=0.01 มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบมาตรฐานอยู่ระหว่าง 0.59-0.68 ซึ่งทุกองค์ประกอบมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 แสดงว่า โมเดลการวัดภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่สามารถวัดองค์ประกอบของภูมิคุ้มกันทางจิตในยุคชีวิตวิถีใหม่ของนิสิตนักศึกษาได้

การพัฒนานวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก

2024-12-16T20:37:16+07:00

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อพัฒนานวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก 2) เพื่อศึกษาประสิทธิผลนวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธ ย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก 3) เพื่อนำเสนอรูปแบบนวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก รูปแบบการวิจัยเชิงผสมผสานวิธี โดยใช้วิธีศึกษาวิจัยเอกสาร วิจัยเชิงสำรวจ การศึกษาภาคสนาม การวิจัยเชิงปริมาณ การวิจัยเชิงคุณภาพ โดยเก็บรวบรวมข้อมูลพื้นที่ในการวิจัยประชากรทั้ง 6 จังหวัดภาคกลาง โดยใช้วิธีการคัดเลือกแบบอาสาสมัคร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 20 รูป/คน อบรม 2 วัน กับกลุ่มผู้เข้าร่วมโปรแกรมกิจกรรมรูปแบบการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธ จำนวน 30 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาแล้วบรรยายเชิงพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. พัฒนานวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก มี 3 วิธี คือ 1) การให้โอกาสคนดีสามารถจะนำชุมชนช่วยตัดสินใจแก้ปัญหา 2) มีส่วนรู้ส่วนเห็นร่วมมือในกิจกรรมศิลปะประเพณีวิถีวัฒนธรรมพื้นบ้าน 3) วิถีประเพณีวัฒนธรรมท้องถิ่นสร้างคุณค่าเชิงเศรษฐกิจ 2. ประสิทธิผลนวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก มี 4 ด้าน คือ 1) ด้านการสืบสานชุมชนยังยึดมั่นในขนบธรรมเนียมวัฒนธรรม และประเพณีของชุมชน 2) ด้านการอนุรักษ์ ชุมชนมีการอนุรักษ์ตลาดต้าน้ำโบราณบ้านต้นตาล และหอวัฒนธรรมพื้นบ้านไทยวน 3) ด้านการพัฒนาชุมชนบ้านต้นตาล ได้จัดตั้งองค์กรชุมชน และกลุ่มอาชีพภายในชุมชน 4) ด้านการต่อยอด คือ เศรษฐกิจจากการรวมกลุ่มอาชีพทางวัฒนธรรมของคนในชุมชนมาทำธุรกิจท่องเที่ยว 3. รูปแบบนวัตกรรมการรู้คิดแบบมีส่วนร่วมของชุมชนต่อการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธย้อนรอยประวัติศาสตร์ลุ่มน้ำเจ้าพระยา-ป่าสัก มีรูปแบบ 4 คือ 1) รูปแบบการพัฒนาการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงพุทธ 2) รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ 3) รูปแบบการท่องเที่ยวงานชมวัฒนธรรมและประเพณี
4) รูปแบบการท่องเที่ยวชมวิถีชีวิตในชนบท

การพัฒนาทักษะการคิดสร้างสรรค์และสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐาน ร่วมกับบอร์ดเกม

2025-02-13T11:51:19+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของบอร์ดเกม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม โดยกำหนดเกณฑ์ประสิทธิภาพ 80/80 2.เพื่อเปรียบเทียบทักษะด้านการคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบอร์ดเกมโดยใช้การจัดการเรียนรู้สร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม 3.เพื่อพัฒนาสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนด้วยบอร์ดเกมโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม นักเรียนร้อยละ 80 ผ่านเกณฑ์ในระดับสามารถร้อยละ 75 ขึ้นไป กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย จำนวน 1 ห้อง จำนวนนักเรียนทั้งหมด 42 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Custer Random Sampling) ใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยในการสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1.แผนการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จำนวน 5 แผน 12 ชั่วโมง 2. แบบทดสอบวัดทักษะด้านการคิดสร้างสรรค์ก่อนเรียน-หลังเรียน แบบอัตนัย จำนวน 10 ข้อ 3. แบบประเมินสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีม จำนวน 15 ข้อ 4. บอร์ดเกม จำนวน 5 ชุด

ผลการศึกษาพบว่า

ประสิทธิภาพของบอร์ดเกม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม มีประสิทธิภาพเท่ากับ 85.70/81.4 ตามเกณฑ์เกณฑ์ที่กำหนดไว้
ผลการเปรียบเทียบทักษะด้านการคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบอร์ดเกมโดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้สร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม นักเรียนมีผลการทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ผลการศึกษาการพัฒนาสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนโดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบสร้างสรรค์เป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม นักเรียนร้อยละ 100 มีสมรรถนะการรวมพลังทำงานเป็นทีมร้อยละ 91.22 ขึ้นไปซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด

การพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาและการคิดเชิงระบบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม

2025-02-22T18:45:55+07:00

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของบอร์ดเกม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม โดยกำหนดเกณฑ์ประสิทธิภาพ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม 3) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการคิดเชิงระบบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนแก่นนครวิทยาลัย จำนวน 40 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบสมองเป็นฐานร่วมกับบอร์ดเกม 2) แบบทดสอบวัดทักษะการคิดแก้ปัญหา 3) แบบทดสอบวัดทักษะการคิดเชิงระบบ สถิติที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าประสิทธิภาพ E₁/E₂ และการทดสอบที

ผลการศึกษาพบว่า 1) บอร์ดเกมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด และมีค่าประสิทธิภาพเท่ากับ 81.75/85.50 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 2) ทักษะการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้พบว่า นักเรียนมีคะแนนทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยนักเรียนร้อยละ 80 มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับร้อยละ 80.21 3) ทักษะการคิดเชิงระบบของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ก่อนและหลังจัดการเรียนรู้พบว่า นักเรียนมีคะแนนทดสอบหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยนักเรียนร้อยละ 80 มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับร้อยละ 81.88

ความเห็นแก่ตัวทางจริยธรรมตามทัศนะของไอน์ แรนด์

2024-11-15T16:15:07+07:00

บทความนี้นำเสนอแนวคิดของ ไอน์ แรนด์เกี่ยวกับความเห็นแก่ตัวทางจริยธรรม ซึ่งมีหน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคนอยู่แล้ว หลักสำคัญของบทความนี้คือเหตุผลการที่บุคคลมีความเห็นแก่ตัวแล้วจะละเมิดสิทธิเสรีภาพของบุคคลอื่นได้หรือไม่ และมีเหตุผลอันใดที่ต้องทำอย่างนั้น นอกจากนี้แล้วยังมีเรื่องของความซื่อสัตย์และความยุติธรรมเข้ามาเกี่ยวข้องอีกด้วย ในกรณีที่มีการกระทำความเห็นแก่ตัว เจตจำนงเสรีก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งของมนุษย์ในการเป็นคนเห็นแก่ตัว เป้าหมายรวมถึงผลประโยชน์ที่จะได้รับจากการกระทำของตนเองด้วย เพื่อแสดงให้เห็นว่าความเห็นแก่ตัวของไอน์ แรนด์นี้เป็นที่ยอมรับของคนทั่วไป เพราะฉะนั้นแล้ว เธอจึงสนับสนุนให้คนมีความเห็นแก่ตัว เพราะความเห็นแก่ตัวส่งเสริมให้ผู้คนรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเองและรับผิดชอบต่อตนเองมากกว่าการพึ่งพาคำแนะนำหรือการสนับสนุนจากบุคคลอื่น ส่วนการเห็นแก่ส่วนรวมนั้นไอน์ แรนด์ไม่สนับสนุน

ซึ่งจากการศึกษาแนวคิดของไอน์ แรนด์แล้ว ได้เห็นว่าการที่บุคคลจะเห็นแก่ตัวได้นั้นต้องมีเหตุผล และเหตุผลนั้นต้องประกอบด้วยศีลธรรมเพื่อให้มองเห็นว่าความเห็นแก่ตัวนั้นเป็นไปในทางบวก และไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่น

การสร้างพลังปัญญาทางอารมณ์ตามวิถีพุทธจิตวิทยา

2024-08-19T14:05:13+07:00

พลังปัญญาทางอารมณ์ในพระพุทธศาสนานั้นปรากฎมานานแล้ว ซึ่งจะเห็นจากหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับการใช้ปัญญามากำกับอารมณ์ โดยวิธีการที่สามารถสร้างพลังทางปัญญาได้นั้นเกิดขึ้นจากการปฏิบัติโดยการฝึกจิต ซึ่งพุทธวิธีที่พระพุทธเจ้าทรงสอนในการทำจิตให้มั่นคงเพื่อเป็นการสร้างฐานพลังงานเพื่อส่งผ่านออกไปยังพฤติกรรมภายนอก โดยการฝึกปฏิบัติให้ครอบคลุมทั้งการรักษาศีล การฝึกสมาธิ และการฝึกฝนให้เกิดปัญญาโดยพุทธวิธีคือ หลักภาวนา, หลักสติปัฏฐาน 4, หลักโยนิโสมนัสสิการ และหลักพรหมวิหาร ซึ่งหลักธรรมทั้งสี่ข้างต้นสอดคล้องกับแนวคิดทางจิตวิทยาตะวันตกที่นำเสนอการสร้าง 5 ทักษะ ได้แก่ การตระหนักรู้ในตนเอง, การมีแรงจูงใจ, การรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นและทักษะสังคม โดยพื้นฐานของการฝึกจิตและปฏิบัติเพื่อสร้างสมดุลในจิตใจ ระหว่างความคิดและความรู้สึก จะนำพาไปสู่การแสดงออกทางพฤติกรรม บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาเรื่องพลังปัญญาทางอารมณ์โดยมุ่งเน้นตามพุทธวิธี เพราะพระพุทธศาสนามีธรรมมะที่ลึกซึ้งในการสอนเรื่องของการสร้างพลังงานทางจิต ด้วยการสร้างพลังงานทางจิตเป็นประโยชน์ต่อการกำกับและควบคุมอารมณ์ ซึ่งส่งผลต่อการพัฒนาอย่างลึกซึ้งในตัวบุคคลและครอบครัว สำหรับบุคคลที่สามารถจัดการกับอารมณ์ตนเองได้ดีนั้น จะกลายเป็นคนที่มีความสุขและประสบความสำเร็จในชีวิตและนำพาความสุขมาสู่ครอบครัวให้สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างปกติสุข ดังนั้นแล้วมนุษย์ทั่วไปสามารถสร้างพลังปัญญาทางอารมณ์ด้วยตนเองได้ด้วยการฝึกฝนตนเองและบ่มเพาะความคิดเพื่อสร้างพลังงานบวกให้เกิดขึ้นในชีวิต

คุณค่าของการเจริญสติ

2024-12-16T20:51:10+07:00

บทความนี้นำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับสติและการเจริญสติ ซึ่งมีรากฐานจากพุทธศาสนาและได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางในวงการจิตวิทยาและการแพทย์ตะวันตก สติหมายถึงการระลึกรู้ตัว การมีความตื่นตัวและตระหนักรู้ในปัจจุบันขณะ โดยไม่ตัดสินหรือประเมินค่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ส่วนการเจริญสติคือกระบวนการฝึกฝนให้จิตใจมีสติอย่างต่อเนื่อง องค์ประกอบของสติมีหลากหลายมุมมอง ทั้งในแง่ของสติปัฏฐาน 4 ในพุทธศาสนา และแนวคิดของนักวิชาการตะวันตกที่กล่าวถึงเจตนา ความใส่ใจ และท่าทีของจิตใจ บทความนี้ยังอภิปรายถึงบทบาทสำคัญของสติในการควบคุมจิตใจ การจัดการอารมณ์ และการเพิ่มความตระหนักรู้ รวมถึงประโยชน์ของการเจริญสติในการลดความเครียด พัฒนาสมาธิ ส่งเสริมสุขภาพกายและใจ เพิ่มประสิทธิภาพการทำงานและการเรียนรู้ ตลอดจนการพัฒนาทักษะการตัดสินใจและแก้ปัญหา นอกจากนี้ ยังกล่าวถึงอานิสงส์ของสติในทางพุทธศาสนา ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาจิตใจขั้นสูงและการบรรลุธรรม บทความสรุปว่าการเจริญสติเป็นเครื่องมือสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิตในทุกมิติ ช่วยให้เผชิญความท้าทายได้อย่างมีประสิทธิภาพ และนำไปสู่ชีวิตที่มีความสุขและสมดุลมากขึ้น