การขับเคลื่อนนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวชุมชน จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา 1) ประสิทธิผลของการนำนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากไปปฏิบัติ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการนำนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากไปปฏิบัติ  และ 3) แนวทางการขับเคลื่อนตามนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวชุมชน จังหวัดพิษณุโลก โดยกลุ่มตัวอย่างในการใช้แบบสอบถาม คือ สมาชิกชุมชนท่องเที่ยว 3 ชุมชน จำนวน 335 คน และกลุ่มที่ใช้ในการสัมภาษณ์ ได้แก่ ผู้นำชุมชนหรือผู้แทนชุมชน คณะกรรมการชุมชน และสมาชิกในชุมชน จำนวน 30 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้รูปแบบการวิเคราะห์เนื้อหา

           ผลการวิจัยพบว่า

1. ประสิทธิผลของการนำนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากไปปฏิบัติอยู่ในระดับมาก (=91) ได้แก่ คุณภาพชีวิตคนในชุมชน (=3.95) ความเข้มแข็งของชุมชนและการบริหารจัดการ (=3.93) ความสัมพันธ์ของชุมชนกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง (=3.89) แนวคิดและความสามารถของคน (=3.86)
2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการนำนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากไปปฏิบัติทางสถิติที่ระดับ 0.05 มีทั้งหมด 5 ด้าน และส่งผลร้อยละ 92.60 คือ ความชัดเจนของนโยบาย ศักยภาพขององค์กรที่นำนโยบายไปปฏิบัติ ทรัพยากร ทักษะและสิ่งจูงใจของผู้ปฏิบัตินโยบาย การกำกับ ตรวจสอบ และประเมินผล
3. แนวทางการขับเคลื่อนตามนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก ที่มีความเหมาะสมโดยเรียงลำดับความสำคัญคือ ความชัดเจนของนโยบาย ผู้บริหารหรือผู้นำคนสำคัญ การสนับสนุนจากทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้อง ศักยภาพขององค์กรที่นำนโยบายไปปฏิบัติ การกำกับ ตรวจสอบ และประเมินผล ทักษะและสิ่งจูงใจของผู้ปฏิบัตินโยบาย และทรัพยากร