มุมมองของผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการฝึกอบรมทักษะแก่ผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ทางเพศที่เดินทางกลับมาประเทศไทย

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ศึกษาปัญหาในมุมมองของผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการฝึกอบรมทักษะแก่ผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ทางเพศที่เดินทางกลับมาประเทศไทย และ (2) เสนอแนะแนวทางการแก้ไขเกี่ยวกับการส่งเสริมทักษะแก่ผู้เสียหายหญิงไทยที่เดินทางกลับจากต่างประเทศ โดยใช้การศึกษาจากเอกสาร (Documentary Research) เครื่องมือที่ใช่ในการวิจัย ได้แก่ การเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-Depth Interview) กลุ่มตัวอย่างแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม จำนวน 15 คน คือ หน่วยงานภาครัฐ องค์กรเอกชนและนักวิชาการ เป็นบุคลากรระดับบริหารและบุคลากรประสานงานฝ่ายพัฒนาทักษะ รวมถึงสหวิชาชีพที่เกี่ยวข้อง และ ผู้เชี่ยวชาญ ที่ศึกษาเกี่ยวกับการฝึกทักษะผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์

           ผลการศึกษา พบว่า ผู้ปฏิบัติงานมีการดำเนินโครงการส่งเสริมทักษะและฝึกอบรมแก่กลุ่มผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ และมีขั้นตอนการดำเนินโครงการการสำรวจทักษะตั้งแต่การเตรียมความพร้อมทักษะทั้งก่อนและหลังกระบวนการส่งเสริมทักษะ โดยแต่ละหน่วยงานมีแนวทางการจัดกิจกรรมส่งเสริมทักษะที่แตกต่างกันออกไป รวมถึงทุกหน่วยงานมีการทำงานเชิงบูรณาการการทำงานร่วมกันในลักษณะของเครือข่ายเพื่อพัฒนาแนวทางการทำงานส่งเสริมทักษะแก่ผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ในประเทศไทย ทั้งนี้ยังพบว่า บางทักษะที่นำไปสู่การประกอบอาชีพที่จัดให้มีการฝึกอบรมยังไม่สามารถตอบสนองความต้องการของผู้เสียหายและไม่สามารถนำไปใช้ได้จริง โดยอาชีพที่จัดให้มีทั้งภายในหน่วยงานภาครัฐและหน่วยงานพัฒนาเอกชนนั้นมีอาชีพพื้นฐานที่คล้ายกัน ดังนั้น ข้อสรุปจากการวิจัยมีข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อนำไปปฏิบัติ คือ ควรสนับสนุนมีส่วนร่วมของอดีตผู้เสียหายและขยายขอบเขตการทำงานการส่งเสริมทักษะ และควรถอดบทเรียนจากกรณีที่ประสบความสำเร็จ เช่น การมีส่วนร่วมของผู้เสียหายและการส่งเสริมอาชีพที่มีคุณค่า