วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น

ปัญหาการออกเสียงภาษาอังกฤษของคนไทยและเทคนิคการสอนเสียงที่เป็นปัญหา

ชฎาพร โพคัยสวรรค์ — 2024-08-31

ระบบเสียงภาษาไทยและภาษาอังกฤษมีความต่างกันหลายลักษณะซึ่งความต่างของระบบเสียงทั้ง 2 ภาษามีผลทำให้คนไทยมีปัญหาในการออกเสียงภาษาอังกฤษ การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์ปัญหาการออกเสียงภาษาอังกฤษของคนไทย และ 2) เสนอแนะเทคนิคการสอนออกเสียงภาษาอังกฤษที่เป็นปัญหาของคนไทย วิธีการที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ การศึกษาเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของระบบเสียงภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ผลการศึกษา พบว่า ปัญหาการออกเสียงภาษาอังกฤษมีสาเหตุหลัก 3 ประการ ได้แก่ 1) ภาษาไทยไม่มีเสียงลักษณะนั้น ๆ 2) ภาษาไทยมีเสียงลักษณะนั้น ๆ แต่ปรากฏในตำแหน่งที่ต่างกัน และ 3) ภาษาไทยมีเสียงลักษณะที่คล้ายกับเสียงภาษาอังกฤษแต่ออกเสียงต่างกัน และคนไทยมีปัญหาในการออกเสียงภาษาอังกฤษทั้งในลักษณะเสียงสามัญและลักษณะเสียงพิเศษ ดังนี้ 1) เสียงพยัญชนะ 2) เสียงพยัญชนะควบกล้ำ 3) เสียงสระ 4) เสียงเน้นหนัก และ 5) ทำนองเสียง โดยมีเทคนิคการสอนเพื่อแก้ปัญหาการออกเสียง ดังนี้ 1) การใช้คู่เทียบเสียง 2) การฝึกออกเสียงจากแบบฝึกรูปแบบต่าง ๆ และ 3) การใช้แผนผังใบหน้า

การศึกษาครั้งนี้สรุปได้ว่าความต่างของระบบเสียงภาษาแม่และภาษาที่ 2 ทำให้เกิดความยากลำบากและปัญหาในการออกเสียงภาษาที่ 2 ให้ถูกต้อง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องแก้ไขปัญหาการออกเสียงภาษาอังกฤษของคนไทยซึ่งวิธีการแก้ปัญหาคือการสอนให้ผู้เรียนรู้ลักษณะที่ถูกต้องและฝึกออกเสียงปัญหาให้ถูกต้องด้วยเทคนิควิธีต่าง ๆ ที่ผ่านการศึกษาค้นคว้าอย่างถูกต้องตามหลักวิชาการ

การเสริมสร้างการพัฒนาศักยภาพแกนนำอาสาสมัครของภาคีเครือข่ายในการดูแลฟื้นฟูเยียวยาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุกลุ่มคนเปราะบางอันเนื่องมาจากได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิด-19 จังหวัดสระบุรี

อำนวย ปิ่นพิลา — 2024-07-29

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเสริมสร้างพัฒนาศักยภาพแกนนำอาสาสมัครของภาคีเครือข่ายในการดูแล ฟื้นฟูเยียวยาคุณภาพชีวิตของกลุ่มคนเปราะบาง อันเนื่องมาจากได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิค -19 จังหวัดสระบุรี 2) เพื่อเสริมสร้างทักษะพัฒนาแกนนำอาสาสมัครของภาคีเครือข่ายในการดูแล ฟื้นฟูเยียวยาคุณภาพชีวิตของกลุ่มคนเปราะบาง อันเนื่องมาจากได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิค -19 จังหวัดสระบุรีและ 3) เพื่อสร้างเครือข่ายและจัดเวทีสาธารณะ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างแกนนำเครือข่าย ในการแก้ไขปัญหาของกลุ่มคนเปราะบางด้านสวัสดิการสังคมของประชาชนกลุ่มต่าง ๆ ในเขตพื้นที่ จังหวัดสระบุรี อันเนื่องมาจากได้รับผลกระทบจากสถานการณ์โควิค -19 ในการวิจัยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการโดย 1) การสัมภาษณ์เชิงลึก 2) การสนทนากลุ่ม และ 3) การจัดเวทีสาธารณะ เพื่อให้มีการแสดงความคิดเห็นและข้อเสนแนะ กับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นแกนนำทั้ง 13 อำเภอ

ผลการวิจัยโดยสรุปพบว่า 1) เพื่อเสริมสร้างพัฒนาศักยภาพแกนนำ ด้านภาวะผู้นำต้องทำให้เป็นตัวอย่างเห็นชัดเจน ด้านจิตอาสาต้องอธิบายให้สมาชิกใหม่มีความเข้าใจถึงการ ที่จะเข้ามาร่วมกลุ่มเพื่อช่วยเหลือสังคมโดยไม่หวังผลตอบแทน ด้านสุขภาพ ส่วนใหญ่ที่มาประชุมหรือ ทำกิจกรรมร่วมกันมีสุขภาพดี ด้านความรู้ไม่จำเป็นต้องจบระดับปริญญาซึ่งแกนนำมีองค์ความรู้ อยู่ในตัวเอง โดยยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ด้านเวลา แกนนำจะต้องมีเวลาในทำกิจกรรม โดยจะต้องมีการบอกกล่าวล่วงหน้า และ 2) พบว่าการเสริมสร้างทักษะพัฒนาแกนนำผู้ปฏิบัติงาน มีความรู้เฉพาะในส่วนที่ตนเองรับผิดของเท่านั้น ยังไม่มีความเข้าใจที่ชัดเจน ขาดการบูรณการในการทำงานร่วมกันและความพร้อมในการดำเนินกิจกรรมเกี่ยวกับ งบประมาณยังไม่พอเพียงในการดำเนินกิจกรรม และขาดการสนับสนุนเชิงนโยบายด้านการส่งเสริมงานระดับท้องถิ่น สำหรับแนวทางการแก้ไข เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานควรปรับปรุงและพัฒนาบทบาทหน้าที่ความรับผิดชอบในการดำเนินงานของตนเองให้มีความพร้อมทั้งในด้านความรู้และความเข้าใจอย่างชัดเจน

ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี คณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด

เสกสรรค์ สนวา — 2024-07-29

งานวิจัยเชิงสำรวจนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรีของคณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด โดยใช้แบบสอบถาม เป็นเครื่องมือสำหรับเก็บรวบรวมข้อมูลกับนักศึกษาคณะนิติรัฐศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 จำนวน 71 คน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ( ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)

ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเรียนที่คณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด พบว่า ระดับการตัดสินใจต่อปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกเรียนที่คณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ดจัดอยู่ในระดับมาก ( = 4.07 ; S.D.=0.70) เมื่อพิจารณารายข้อโดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย 3 ลำดับแรก พบว่า ด้านคุณภาพและผลงานอาจารย์ อยู่ในระดับมาก ( = 4.34 ; S.D.=0.67) ลำดับที่สองคือ ด้านหลักสูตรการเรียนและ การสอนคณะนิติรัฐศาสตร์และด้านการบริหารจัดการ ( = 4.12 ; S.D.=0.69) และลำดับที่สามคือด้านภาพลักษณ์ของคณะนิติรัฐศาสตร์ ( = 4.11 ; S.D.=0.66) ตามลำดับ

ข้อเสนอแนะ ความต้องการเกี่ยวกับการเลือกเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาตรี ของคณะนิติรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด พบว่า 1) ควรมีการแนะแนวตามโรงเรียน ที่จบมาพร้อมกับการสร้างนักศึกษาเป็นนักประชาสัมพันธ์มืออาชีพ 2) เวลาที่ออกไปแนะแนว ตามโรงเรียน ควรมีการแนะแนวทางอาชีพของแต่ละสาขาเพื่อประกอบการตัดสินใจเลือกเรียน 3) คณะควรสร้างคอนเทนต์เกี่ยวกับการเรียนของนักศึกษาแต่ละสาขาเพื่อนำเสนอผ่านสื่อออนไลน์ให้ตรงตามความต้องการของวัยรุ่น 4) คณะควรมีแนวทางในการลดค่าสมัครแรกเข้า 50% หรือ มีจุดดึงดูดที่น่าสนใจ และ 5) ควรให้รุ่นพี่ที่มีบุคลิกภาพที่ดี หรือ Smart ออกไปแนะแนว ตามโรงเรียนต่าง ๆ

ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์

จีระนันต์ เจริญรัตน์ — 2024-07-29

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ 2) พัฒนาโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ และ 3) ศึกษาอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ งานวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณ คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบโควต้า (Quota Sampling) จากผู้ติดตาม และผู้เคยซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 420 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม Mplus ผลการวิจัย พบว่า 1) องค์ประกอบเชิงยืนยันปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ พบว่า ค่าน้ำหนักองค์ประกอบของโมเดลการวัดตัวแปรสังเกตได้ ซึ่งทุกตัวมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) พัฒนาโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ พบว่า ปัจจัยเชิงสาเหตุมีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยู่ในเกณฑ์ดี โดยพิจารณาจากค่าสถิติที่ใช้ตรวจสอบความตรงของโมเดลคือ χ2=517.277, df=112, χ2/df=4.62, P-value=0.065, CFI=.927, TLI=.952, RMSEA=.039, SRMR =.045 และ 3) อิทธิพลทางตรงและทางอ้อมปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ผ้าย้อมครามสกลนคร ผ่านการถ่ายทอดสดทางเฟซบุ๊ก ไลฟ์ พบว่า ปัจจัยแฝงการรับรู้ประโยชน์และทัศนคติต่อการใช้งาน มีอิทธิพลทางตรงต่อพฤติกรรมความตั้งใจซื้อ และปัจจัยแฝงความง่ายต่อการใช้งานและการรับรู้ประโยชน์ มีอิทธิพลทางอ้อมต่อพฤติกรรมความตั้งใจซื้อ

การยกระดับมาตรฐานและพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มปลานิลลำปะทาวจังหวัดชัยภูมิ

ฉัตรณรงค์ศักดิ์ สุธรรมดี — 2024-07-29

การยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์และพัฒนาผลิตภัณฑ์มูลค่าเพิ่มจากปลานิลเนื่องจากตลาดปลานิลส่วนใหญ่จะขายปลีกและขายส่งปลานิลมีชีวิต หากมีการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ก็จะสามารถช่วยเหลือเกษตรกรให้มีผลผลิตจำหน่ายได้หลากหลายมากขึ้น และจะช่วยสร้างงาน สร้างรายได้แก่เกษตรกร ดังนั้นการวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสถานการณ์การเพาะเลี้ยงปลานิลกระชังลำปะทาวตำบลซับสีทอง อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ 2) เพื่อยกระดับมาตรฐานและพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มปลานิลลำปะทาวจังหวัดชัยภูมิ เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม และวิจัยเชิงปริมาณเพื่อประเมินความพึงพอใจกลุ่มเกษตรกรที่เข้าร่วมโครงการ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประธานกลุ่มผู้เลี้ยงปลานิลกระชัง และสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผู้เลี้ยงปลานิล จำนวน 50 คน ใช้วิธีการตัดเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ โดยใช้สถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัย พบว่า 1) สถานการณ์การเพาะเลี้ยงปลานิลกระชังลำปะทาว ส่วนใหญ่เลี้ยงปลาเป็นรายได้หลักของครัวเรือน การบริหารจัดการฟาร์มปลานิล พบปัญหาหลัก คือด้านต้นทุนการผลิตที่อาหารมีราคาแพง การจัดจำหน่ายขายให้กับพ่อค้าคนกลางที่เข้าไปรับซื้อเพียงช่องทางเดียว รวมถึงเกษตรกรยังไม่มีการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเข้ามาช่วย บริหารจัดการทั้งด้านการผลิตและการจำหน่าย ปัญหาปลาน็อกน้ำ และปลานิลตกเกรด เป็นต้น 2) การยกระดับมาตรฐานและพัฒนาผลิตภัณฑ์เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มปลานิลลำปะทาวจังหวัดชัยภูมิ ได้ดำเนินการโดยจัดกิจกรรมฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ สถานที่ดำเนินการ : วิสาหกิจชุมชนผู้เลี้ยงปลานิลกระชังบ้านหัวเขื่อน ตำบลซับสีทอง อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ กลุ่มเป้าหมาย : จำนวน 50 คน ประกอบด้วย เกษตรกรผู้เลี้ยงปลานิลกระชังบ้านหัวเขื่อน 50 คน ผลการดำเนินงาน พบว่า สามารถส่งเสริมการแปรรูปผลิตภัณฑ์ปลานิลจากปลานิลที่ตกเกรด และปลานิลน็อคน้ำ ตรงกับความต้องการของตลาดผู้บริโภค สามรถสร้างองค์ความรู้ด้านการแปรรูปผลิตภัณฑ์ปลานิลแดดเดียว ซึ่งผลผลิตจากการดำเนินโครงการครั้งนี้ ได้เกิดผลิตภัณฑ์แปรรูปจากปลานิล ดังนี้ ผลิตภัณฑ์ปลานิลแดดเดียว ปลาร้าปลานิล และข้าวเกรียบปลานิล

การขับเคลื่อนชุมชนผ่านศูนย์ดิจิทัลชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ

อลงกต แผนสนิท — 2024-08-26

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพปัญหาการขับเคลื่อนชุมชนผ่านศูนย์ดิจิทัลชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ 2. เสนอแนะกระบวนการขับเคลื่อนชุมชนผ่านศูนย์ดิจิทัลชุมชนจังหวัดศรีสะเกษ ในการเก็บข้อมูลใช้การวิจัยเชิงคุณภาพโดยเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง โดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกจำนวน 7 คน ซึ่งเป็นผู้บริหารหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายของศูนย์ดิจิทัลชุมชนจังหวัดศรีสะเกษทั้ง 7 แห่ง โดยใช้โปรแกรม Atlas.ti ในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษาเชิงคุณภาพพบว่า ศูนย์ดิจิทัลชุมชนยังขาดการประชาสัมพันธ์ในกิจกรรมต่าง ๆ บุคลากรที่ดูแลศูนย์ยังไม่เพียงพอทำให้ต้องใช้บุคลกรในหน่วยงานทดแทน สถานที่ตั้งศูนย์ดิจิทัลยังตั้งอยู่ในสถานที่ซึ่งปะปนกับสถานที่ทำงานของหน่วยงานราชการทำให้ไม่สะดวกในการเข้าใช้บริการ ขาดภาคีเครือข่ายในการทำงานร่วมกัน อย่างไรก็ดีผู้บริหารยังเห็นว่าศูนย์ดิจิทัลชุมชนควรปรับกระบวนการบริหารงานเพื่อที่จะเป็นศูนย์กลางที่จะพัฒนาทักษะทางดิจิทัลให้แก่ชุมชนเพื่อนำไปใช้ในชีวิตประจำวันและสามารถนำไปใช้ในการประกอบอาชีพเพื่อสร้างรายได้ให้แก่ครอบครัวและชุมชนได้ในอนาคต โดยมุ่งเน้นการเสริมสร้างทักษะดิจิทัลขั้นพื้นฐานให้กับชุมชนอย่างเร่งด่วน สร้างแรงจูงใจกับผู้ที่ยังไม่เห็นความความสำคัญของเทคโนโลยี โดยชี้ให้เห็นถึงประโยชน์ในการใช้ดิจิทัลสำหรับชีวิตประจำวันและนำไปใช้ในการประกอบอาชีพ โดยมีศูนย์ดิจิทัลชุมชนต้องเป็นศูนย์กลางในการถ่ายทอดความรู้

การพัฒนาระบบฟาร์มอัจฉริยะในโรงเรือนเลี้ยงนกฟอพัสเพื่อความสะดวกสบายโดยใช้สมาร์ทโฟนในการควบคุมสำหรับผู้เพาะเลี้ยงมือใหม่

อานนท์ เพ็ชรอาภรณ์ — 2024-08-26

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบฟาร์มอัจฉริยะให้สะดวกสบายสำหรับผู้เพาะเลี้ยงมือใหม่ เพื่อออกแบบระบบควบคุมอุณหภูมิและความชื้นในโรงเรือน ด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง และเพื่อทดสอบสมรรถนะการควบคุมอุณหภูมิและความชื้นในโรงเรือน ผ่านโทรศัพท์มือถือ โดยสร้างโรงเรือนเพาะพันธุ์แบบปิดเพื่อการออกแบบระบบควบคุมอุณหภูมิและความชื้นผ่านแอปพลิเคชันการทำฟาร์มอัจฉริยะ สามารถปรับค่าอุณหภูมิและความชื้นผ่านทางโทรศัพท์มือถือ ด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง เพื่อรักษาระดับอุณหภูมิและความชื้นตามค่าที่ตั้งไว้ 30–33 องศาเซลเซียส และ 55–65 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นอุณหภูมิและความชื้นที่เหมาะสมกับโรงเรือนเพาะพันธุ์นกฟอพัส ผลการวิจัยพบว่า จากการเก็บรวบรวมข้อมูลอุณหภูมิและความชื้นภายในโรงเรือน และภายนอกโรงเรือน ตั้งแต่วันที่ 18 พฤศจิกายน 2565 ถึง 23 กุมภาพันธ์ 2566 ด้วยเซนเซอร์ SHT30 ส่งค่าอุณหภูมิและความชื้นมากเก็บบันทึกที่ Google Sheet ทุกๆ 5 นาที อุณหภูมิและความชื้นภายนอกโรงเรือนจะมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับสภาพอากาศของแต่ละฤดู ทำให้ผู้เพาะเลี้ยงมือใหม่ที่ไม่มีความชำนาญหรือดูอาการป่วยของนกไม่เป็นอาจทำให้เกิดการสูญเสียได้ โดยระบบควบคุมอุณหภูมิและความชื้นภายในโรงเรือน สามารถควบคุมอุณหภูมิและความชื้น ด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง (IoT) ผ่านโทรศัพท์มือถือได้อย่างถูกต้องแม่นยำ และสามารถทำงานได้อย่างถูกต้องในระดับที่ยอมรับได้

แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านค่ายหมื่นแผ้ว อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ

ปณิตา ปัดทุม — 2024-08-26

การวิจัยครั้งนี้วัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านค่ายหมื่นแผ้ว อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ 2) เปรียบเทียบคุณภาพชีวิตเด็ก และเยาวชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านค่ายหมื่นแผ้ว อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ จำแนกตาม เพศ อายุ และสถานภาพสมรสของผู้ปกครอง และ 3) ศึกษาแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านค่ายหมื่นแผ้ว อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ

กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ เด็กที่มีอายุ 12-15 ปี และเยาวชนที่มีอายุ 16-17 ปี จำนวน 181 คน วิจัยโดยใช้แบบสอบถามนำผลมาวิเคราะห์ด้วยสถิติแบบเชิงพรรณนา และนำผลจากแบบสอบถามด้านที่ค่าเฉลี่ยต่ำสุด ด้านละ 1 ข้อ มาสร้างแบบสอบถาม สัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 9 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง

ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชนภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทั้ง 3 ด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการศึกษา รองลงมา คือ ด้านสังคม และด้านสุขภาพอนามัย ตามลำดับ 2) ผลการเปรียบเทียบคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชนจำแนกตามเพศไม่แตกต่างกัน จำแนกตามอายุแตกต่างกันและจำแนกตามสถานภาพสมรสของผู้ปกครองแตกต่างกัน และ 3) แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตเด็กและเยาวชน ด้านสุขภาพอนามัย ควรจัดกิจกรรมส่งเสริมการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เชิญชวน ประชาสัมพันธ์ความรู้ข้อดีการออกกำลังกาย หรือทำกิจกรรมต่างๆ ให้เด็กและเยาวชนตระหนักถึงผลดีการออกกำลังกาย จัดพื้นที่สำหรับออกกำลังกายในชุมชน และปรับปรุงพื้นที่ อยู่เสมอ ด้านการศึกษา ควรส่งเสริมการเรียนรู้อย่างมีประสิทธิภาพ สร้างโอกาสให้เด็กและเยาวชนได้รับความเสมอภาคเท่าเทียมในการรับทุนการศึกษา หาแหล่งทุนใหม่ๆ และประชาสัมพันธ์ ให้ทราบ และให้คำปรึกษาแนะนำ และด้านสังคม ควรจัดกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อมให้เด็ก และเยาวชนได้ร่วมทำกิจกรรม ประชาสัมพันธ์ให้ความรู้ ปลูกจิตสำนึกให้ตระหนักเรื่องสิ่งแวดล้อม มอบรางวัลเพื่อเชิดชูเกียรติ

การศึกษาการใช้หลักธรรมภิบาลในการบริหารงานงบประมาณ ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี

ชวนคิด มะเสนะ — 2024-08-26

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับการใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับการใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี จำแนกตามตำแหน่ง ระดับการศึกษา และประสบการณ์ทำงาน 3) เพื่อศึกษาแนวทาง การใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี ตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย คือ ผู้บริหารสถานศึกษา และครูผู้สอน ในโรงเรียนประถมศึกษา จำนวน 375 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย คือ แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.97 สถิตที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการทดสอบค่าเอฟ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี โดยภาพรวม พบว่า อยู่ในระดับมาก 2) การเปรียบเทียบระดับการใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี จำแนกตามตำแหน่ง พบว่า มีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนจำแนกตามระดับการศึกษา และประสบการณ์ทำงาน โดยภาพรวม พบว่า มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน 3) แนวทางการใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานงบประมาณในโรงเรียนประถมศึกษา พบว่า โรงเรียนควรมีการดำเนินการในแต่ละด้านดังนี้ หลักนิติธรรม ควรมีการอบรมและศึกษาคู่มือการปฏิบัติงานด้านการเงิน บัญชีและพัสดุให้เข้าใจ หลักคุณธรรม ควรมีการจัดสรรงบประมาณตามจุดเน้น ภารกิจและความสำคัญของโรงเรียน หลักความโปร่งใส โรงเรียน ควรมีการนำเสนอผลการดำเนินงานของสถานศึกษาให้คณะกรรมการสถานศึกษาทราบและเผยแพร่ผ่านเว็บไซต์ หลักการมีส่วนร่วม ควรส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้เกี่ยวข้อง มีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายเกี่ยวกับการบริหารงานงบประมาณ หลักความรับผิดชอบ ควรกำหนดภาระหน้าที่และคำสั่งแต่งตั้งคณะกรรมการด้านงบประมาณที่ชัดเจน หลักความคุ้มค่า ควรมีคณะกรรมการติดตามประเมินผลและรายงานผลการใช้จ่ายงบประมาณตามโครงการต่าง ๆ

แนวทางการพัฒนาการบริหารองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2

ชรินทร์ทิพย์ ธาดานิธิภิญโญ — 2024-08-26

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพความคาดหวังการบริหารองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา และเสนอแนวทางการพัฒนาการบริหารองค์กร แห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2 โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 142 คน และครูผู้สอน จำนวน 142 คน และผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ ผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการคำนวณค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความต้องการจำเป็น (PNI_modified) และวิเคราะห์เนื้อหาจากการสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2 สภาพปัจจุบัน ภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านการจัดระบบการบริหารองค์กร มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านกระบวนการกลุ่ม ส่วนสภาพความคาดหวัง ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านการจัดระบบการบริหารองค์กร มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือ ด้านการกระจายภาระงาน ผลการวิเคราะห์ความต้องการจำเป็น 3 ลำดับแรก คือ ด้านการกระจายภาระงาน (PNI_modified = 0.594) ด้านการวินิจฉัยสั่งการ (PNI_modified = 0.428) และด้านการประสานงาน (PNI_modified = 0.343) ตามลำดับ 2) แนวทาง การพัฒนาการบริหารองค์กรแห่งการเรียนรู้ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2 พบว่า สิ่งที่ควรพัฒนามากที่สุด คือ ด้านการกระจายภาระงาน โดยใช้แนวทางการบริหารแบบมีส่วนร่วม สอดคล้องตามความสามารถของบุคลากร เพื่อให้สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ กำหนดภาระงานตามบทบาทและหน้าที่ของแต่ละกลุ่มงานทั้ง 4 ฝ่าย ได้แก่ ฝ่ายบริหารวิชาการ ฝ่ายบริหารงบประมาณ ฝ่ายบริหารงานบุคคล และฝ่ายบริหารทั่วไป ใช้วิจารณญาณและการวิเคราะห์ศักยภาพและความสามารถในการทำงานของผู้ใต้บังคับบัญชา แต่ละคน เพื่อให้งานที่มอบหมายนั้นตรงกับความสามารถของผู้ที่ได้รับมอบหมาย รองลงมา คือ ด้านการวินิจฉัยสั่งการ โดยมอบหมายงานอย่างเป็นระบบ เป็นลายลักษณ์อักษรชัดเจน ใช้ข้อมูล และสารสนเทศที่ทันสมัยในการบริหารองค์กร และใช้หลักการ PDCA ในระบบงานของสถานศึกษาทั้ง 4 ฝ่าย เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์และเป้าหมายขององค์กรที่ได้กำหนดไว้อย่างมีประสิทธิภาพ และด้านการประสานงาน โดยเน้นการสร้างเครือข่าย นำเทคโนโลยีมาช่วยเป็นการเชื่อมโยงของกลุ่มคนหรือกลุ่มองค์กร เพื่อทำให้มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร สร้างบุคลากรที่มีทักษะในการประสานงาน ใช้ระบบการสื่อสารที่ชัดเจน เข้าใจได้ง่าย จัดให้บุคลากรในองค์กรทำงานสัมพันธ์และสอดคล้องกัน เพื่อให้เป้าหมายขององค์กรบรรลุตามที่กำหนดไว้

การพัฒนาการจัดบริการสาธารณะในเขตเทศบาลตำบลพุทไธสง อำเภอพุทไธสง จังหวัดบุรีรัมย์

นุชจรี ยศภูมิมี — 2024-08-27

การวิจัย มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับสภาพการจัดบริการสาธารณะ ของประชาชน ในเขตเทศบาลตำบลพุทไธสง 2) แนวทางการพัฒนาการจัดบริการสาธารณะที่เหมาะสมกับความต้องการของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลพุทไธสง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ประชาชนในเขตเทศบาลตำบลพุทไธสง ที่มีอายุ 18 – 90 ปี ได้กลุ่มตัวอย่างตามสูตรของทาโร ยามาเน่ (Taro Yamane) จำนวน 378 คน เครื่องมือที่ใช้ใน การเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมี 2 ลักษณะ คือแบบตรวจรายการและมาตราส่วนประมาณค่าวิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ คำนวณค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน นำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติแบบ เชิงพรรณนา นำข้อมูลจาก ผลการวิเคราะห์แบบสอบถาม ในด้านแต่ละด้านที่ค่าเฉลี่ยต่ำสุด ด้านละ 1 ข้อ มาสร้างแบบสอบถาม และสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 10 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง

ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการจัดบริการสาธารณะ ของประชาชนในเขตเทศบาลตำบล พุทไธสง โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและโลจิสติกส์ รองลงมาได้แก่ ด้านการพัฒนาคนและสังคมด้านการเสริมสร้างพัฒนาเศรษฐกิจ และด้านการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม และการป้องกันและบรรเทาสาธารณะภัย และด้านการบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิภาพและโปร่งใส ตามลำดับ 2) แนวทางการพัฒนาการจัดบริการสาธารณะในเขตเทศบาล ตำบลพุทไธสง โดยรวมระดับ การบริการอยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดได้แก่ ด้านการพัฒนาทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อมและการป้องกันและบรรเทาสาธารณะภัย รองลงมาได้แก่ ด้านการพัฒนาคน และสังคม ด้านการเสริมสร้างพัฒนาเศรษฐกิจ และด้านการบริหารจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ และโปร่งใส และด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและโลจิสติกส์มี ตามลำดับ

การศึกษาส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อพืชหลังนา (แตงโม) กรณีศึกษาผู้บริโภคในจังหวัดอุบลราชธานี

ศรัญภัทร ธนูผาย — 2024-08-27

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมของผู้บริโภคในการเลือกซื้อแตงโม ในจังหวัดอุบลราชธานี 2) เพื่อศึกษาส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อแตงโมของผู้บริโภคในจังหวัดอุบลราชธานี 3) เพื่อศึกษาส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อพืชหลังนา (แตงโม) โดยรวบรวมข้อมูลจากผู้บริโภคที่ซื้อพืชหลังนา (แตงโม) จำนวน 400 ราย โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลและทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ผู้บริโภคส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 52.5 โดยมีอายุอยู่ในช่วง 21-30 ปี ร้อยละ 63.50 มีสถานภาพโสด ร้อยละ 85.8 เป็นนักเรียน/นักศึกษา ร้อยละ 53.00 มีรายได้ไม่เกิน 10,000 บาท ร้อยละ 55.50 และมีจำนวนสมาชิก 5- 7 คน ร้อยละ 68.80 ซึ่งพฤติกรรมการซื้อแตงโมของผู้บริโภค ซื้อในช่วงเย็น ร้อยละ 44.30 การซื้อ 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ ร้อยละ 80.80 ค่าใช้จ่ายในการซื้อต่ำกว่า 50 บาท ร้อยละ 43.00 ตัดสินใจตนเอง ร้อยละ 76.50 ตลาดสด ร้อยละ 62.50 ซึ่งส่วนใหญ่ซื้อมาบริโภคเอง ร้อยละ 91.80 โดยในภาพรวมส่วนประสมทางการตลาดอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.35 กระบวนการตัดสินใจซื้อแตงโมอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ย 4.21 ส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อแตงโม พบว่ามีตัวแปรอิสระ 3 ตัวแปร ที่สามารถพยากรณ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.01) ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการขาย ซึ่งสามารถพยากรณ์ส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อแตงโม (R2) ได้ร้อยละ 78.40 ตัวแปรทั้ง 3 ตัวแปร มีค่าเป็นบวก แสดงว่าเมื่อผู้บริโภคมีด้านผลิตภัณฑ์ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาดมากขึ้นจะมีผลให้ส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อพืชหลังนา (แตงโม) ผู้บริโภคในจังหวัดอุบลราชธานี มากขึ้นเช่นกัน

การศึกษาพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตย ประชาชนลาว

Vongpaseut Phothisalath — 2024-08-27

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (2) เปรียบเทียบพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ จำแนกตามเพศ และสถานภาพการอยู่อาศัย (3) ศึกษาข้อแสนอแนะเกี่ยวกับพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปาก จำนวน 148 คน โดยการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จของ Krejcie and Morgan เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นแบบสอบถามทั้งฉบับเท่ากับ .92 สถิติที่ใช้ประกอบด้วย ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบ (t-test และ การทดสอบ f-test และทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยวิธีของ Scheffe' ผลการวิจัยพบว่า

พฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยรวมอยู่ในระดับมาก
เปรียบเทียบพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคม ในวิทยาลัยครูปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จำแนกตามเพศ โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 จำแนกตามสถานภาพการอยู่อาศัย โดยภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน

3. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับพฤติกรรมทางจริยธรรมของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์สังคมในวิทยาลัยครูปากเซ แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีดังนี้ (1) วิทยาลัยควรส่งเสริม ดูแลนักศึกษาในเรื่องความรับผิดชอบในงานที่ได้รับมอบหมาย เช่น การทำการบ้าน การสนใจการเรียนให้มากขึ้น ให้โรงเรียนปลูกฝังเรื่องการพูดจาให้สุภาพ และไม่พูดนินทาผู้อื่นให้มากขึ้น (2) ให้นักศึกษามีกิจกรรมและให้นักศึกษามีจิตสาธารณะมากขึ้น (3) ให้คุณครูดูแลเรื่องการแกล้งเพื่อนที่อ่อนแอกว่า และสอนเรื่องการไม่เอาเปรียบผู้อื่นให้มากขึ้น (4) ให้วิทยาลัยดูแลเรื่องความมีระเบียบ วินัยในการอยู่ร่วมกันให้มากขึ้น เช่น การเข้าแถว การรอคิว (5) ให้วิทยาลัยสร้างนิสัยในการประหยัดให้มากขึ้น ทั้งการประหยัดพลังงาน ประหยัดเงิน (6) ให้วิทยาลัยจัดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับศาสนาให้มากขึ้น เช่น พานักศึกษาไปทำบุญที่วัด มีเทศน์ที่วิทยาลัยเดือนละครั้ง (7) ให้วิทยาลัยรณรงค์เรื่องการรักษาความสะอาดให้มากขึ้น ควรมีกิจกรรมที่สร้างความสามัคคี มีน้ำใจกันในหมู่เพื่อนให้มากขึ้น

ทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม

เบญจรัตน์ ปฐมสุริยะพร — 2024-08-28

การวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม 2) เพื่อศึกษาระดับการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหารกับการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม และ 4) เพื่อศึกษาทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม ประชากรที่ศึกษา คือ สถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม จำนวน 29 แห่ง กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มจากประชากร โดยใช้ตารางการประมาณขนาดกลุ่มตัวอย่างของเครจซี่ และมอร์แกน (Krejcie & Morgan) ได้กลุ่มตัวอย่างจำนวนทั้งสิ้น 28 แห่ง ผู้ให้ข้อมูลประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษากลุ่มบริหารงานบุคคลหรือหัวหน้าฝ่ายบุคคล และครูผู้สอน รวมทั้งสิ้น 308 คน ด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (simple random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม แบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการวิเคราะห์ข้อมูลระดับทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม โดยภาพรวมและทุกด้านอยู่ในระดับมาก 2) ผลการวิเคราะห์ระดับการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 3) ทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหารกับการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันและมีความสัมพันธ์ทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ซึ่งมีค่าสหสัมพันธ์ระหว่าง .906 ถึง .956 และ 4) ทักษะการมอบหมายงานของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานบุคคลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม ได้แก่ ด้านการพิจารณาบุคลากร ด้านการสร้างแรงจูงใจ ด้านเทคนิคการมอบหมายงาน ด้านการกำหนดขอบเขตภาระงาน และด้านการติดตามการทำงาน มีค่าสหสัมพันธ์พหุคูณของตัวแปรเท่ากับ .984 ค่าอำนาจการพยากรณ์ร้อยละ 96.80 ค่าความคลาดเคลื่อนที่เกิดขึ้นจากการพยากรณ์เท่ากับ .128 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สามารถสร้างสมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบและคะแนนมาตรฐาน คือ

= 0.646 + 0.407X₂ + 0.107X₆ + 0.160X₃ + 0.151X₁ + 0.249X₄

= 0.363Z₂ + 0.112Z₆ + 0.162Z₃ + 0.159Z₁ + 0.234Z₄

ผลกระทบจากปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ต่อประเทศไทย

วาสนา อ้นป้อม — 2024-08-28

การวิจัยเรื่อง ผลกระทบจากปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ต่อประเทศไทย มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ 2)เพื่อศึกษาผลกระทบของประเทศไทยต่อปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้และ 3)เพื่อศึกษาแนวทางแก้ไขปัญหาที่มาจากผลกระทบข้อพิพาทในทะจีนใต้ต่อประเทศไทย โดยการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการเก็บแบบสัมภาษณ์ จำนวน 17 คน ได้แก่ นักวิชาการ 4 คน กรมการค้าระหว่างประเทศ 3 คน นักการเมือง 4 คน ทหารเรือ 4 คน และ นักการทูต 2 คน ผลการวิจัยพบว่า

1) สภาพปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ในการอ้างสิทธิและอำนาจอธิปไตยเหนือพื้นที่ต่างๆในทะเลจีนใต้ 3 ประเด็น คือ ประเด็นที่ 1 การอ้างสิทธิและอำนาจอธิปไตยเหนือพื้นที่ต่างๆในทะเลจีนใต้ประเทศจีนและไต้หวันอ้างสิทธิ์โดยยึดจากเส้นประ 9 เส้น โดยไม่ได้ระบุหลักฐานประวัติศาสตร์หรือกฎหมายที่ไม่ชัดเจน และการอ้างสิทธิและอำนาจอธิปไตยเหนือพื้นที่ต่างๆในทะเลจีนใต้ประเทศฟิลิปปินส์ มาเลเซีย เวียดนาม ตามหลักกฎหมายทางทะเล ค.ศ. 1982 และการกำหนดเขตเศรษฐกิจจำเพาะ ประเด็นที่ 2 ผลประโยชน์แห่งชาติและทรัพยากรธรรมชาติในทะเลจีนใต้ พบว่า การอ้างสิทธิและอำนาจอธิปไตยเหนือพื้นที่ในทะเลจีนใต้ นโยบายต่างประเทศที่มีผลต่อข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ของประเทศที่เกี่ยวข้องในพื้นที่นั้นมีความสำคัญมาก ประเด็นที่ 3 ยุทธศาสตร์และเส้นทางเดินเรือ พบว่า ทะเลจีนใต้เป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญในการตั้งฐานทัพและการเคลื่อนกำลังทางยุทธศาสตร์ของชาติมหาอำนาจโดยเฉพาะสหรัฐอเมริกาและทะเลจีนใต้เป็นเส้นทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญที่สุดที่เชื่อมโยงระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกกับมหาสมุทรอินเดียในการขนส่งหรือการเดินเรือที่สั้นที่สุดนี้

2) ผลกระทบของประเทศไทยต่อปัญหาข้อพิพาทในทะเลจีนใต้ 2 ประเด็น พบว่าประเด็นที่ 1 ด้านเศรษฐกิจ พบว่า การค้าและเส้นการค้าทางทะเลระหว่างประเทศ การทำความตกลงทางการค้าแบบทวิภาคีและพหุภาคีเป็นกลไกที่ใช้ในการเจรจาต่อรอง และกรอบความร่วมมือภายใต้ ASEAN Plus Three Cooperation (ATP) และการประชุมว่าด้วยเรื่องขนส่งของอาเซียน ประเด็นที่ 2 การทูตการจัดการความขัดแย้งโดยสันติวิธีและการเจรจาแบบพหุภาคีระดับอาเซียน การทหารการขยายความร่วมมือด้านความมั่นคงกับกองทัพและหน่วยงานด้านความมั่นคงของประเทศเพื่อนบ้าน

3) แนวทางแก้ไขปัญหาที่มาจากผลกระทบข้อพิพาทในทะจีนใต้ต่อประเทศไทย พบว่า ใช้การเจรจาและสรุป Code of Conduct in the South China Sea และปฎิบัติตนตามเอกสารปฏิญญาว่าด้วยการปฏิบัติของภาคีฝ่ายต่าง ๆ ในทะเลจีนใต้ และยอมรับในกฏบัตรสหประชาชาติหลักกฎหมายทางทะเล 1982 และสนธิสัญญา TAC ว่าคู่พิพาททุกประเทศ

สมรรถนะของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนม

กนิษฐา แสงผา — 2024-08-28

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนม 2) เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนมจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ประชากร คือ บุคลากรสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนม จำนวน 299 คน และได้กำหนดกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา โดยคำนวณจากสูตรของ Yamane ได้จำนวน 172 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ใช้สถิติ t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว

ผลการวิจัย พบว่า

1) ระดับสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนมโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( =3.87)

2) เปรียบเทียบสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนมจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ระดับการศึกษา อายุการทำงาน ตำแหน่งสายงาน มีสมรรถนะหลักในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครพนม แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการธุรการ สำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4

มยุรี ยังแก้ว — 2024-08-28

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ของข้าราชการธุรการสำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 2) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการธุรการสำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ของข้าราชการธุรการสำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 เป็นการศึกษา เชิงปริมาณ (Quantitative Research) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ ข้าราชการธุรการสำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 จำนวน 153 คน โดยการใช้สูตรคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างของทาโร ยามาเน่ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการธุรการ สำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.24) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านเวลา มากที่สุด ( = 4.30) รองลงมา คือ ด้านปริมาณงาน ( = 4.25) ส่วนด้านค่าใช้จ่าย ได้ค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด ( = 4.20) 2) ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.07) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านความสำเร็จในการปฏิบัติงาน มากที่สุด ( = 4.28) รองลงมาคือ ด้านความสัมพันธ์ กับเพื่อนร่วมงาน ( = 4.18) ส่วนด้านความก้าวหน้าในหน้าที่งาน ได้ค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด ( = 3.91) 3) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน ได้แก่ ด้านการได้รับการยอมรับนับถือ ด้านสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงาน และด้านความสำเร็จในการปฏิบัติงาน มีนัยสำคัญ ทางสถิติ ตัวแปรอิสระทั้ง 3 ตัว สามารถพยากรณ์ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของข้าราชการธุรการสำนักงานอัยการจังหวัด ในสังกัดสำนักงานอัยการภาค 4 ได้ร้อยละ 52.40 (R² = 0.524) อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ เท่ากับ 0.740 (R = 0.740)

สามารถเขียนสมการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ในรูปคะแนนดิบและคะแนนมาตรฐาน ได้ดังนี้

Ŷ = 1.541 + .227 (X1) + .225 (X2) + .212 (X3)

Ẑ = .320 (Z1) + .311 (Z2) + .220 (Z3)

แนวทางในการปฏิบัติงาน ควรมีแผนการปฏิบัติงานในการจัดสรรทรัพยากร เพื่อลดความซ้ำซ้อนของงาน การใช้ทรัพยากรในการปฏิบัติงานอย่างคุ้มค่าเหมาะสมกับลักษณะงาน และใช้งบประมาณให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อองค์กร

ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างของบุคลากร องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม

ชณันรุจน์ เลิศอัครพัทธ์ — 2024-08-28

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลกับกลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดนครพนม ทั้งหมด 104 แห่ง ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 337 คน โดยคำนวณจากสูตรของทาโร ยามาเน่ และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา สถิติเชิงอนุมานโดยหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง

ผลการวิจัย พบว่า ระดับการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างอยู่ในระดับมาก ( = 3.92) และระดับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานอยู่ในระดับมาก ( = 4.19) และปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม พบว่า มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงหรือการผันแปรทั้งหมด 3 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านสภาพแวดล้อมและสิ่งอำนวยความสะดวก 2) ด้านขั้นตอนและระยะเวลาดำเนินการในการปฏิบัติงาน 3) ด้านแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน สามารถพยากรณ์ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานด้านการจัดซื้อจัดจ้างของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดนครพนม ได้ร้อยละ 31.40 (R² = 0.314) อย่างมีนับสำคัญที่ระดับ 0.05 มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ เท่ากับ 0.560 (R = 0.560)

โดยแสดงสมการถอดถอยในรูปคะแนนดิบ และคะแนนมาตรฐาน ดังนี้

Ŷ = 2.862 + 0.196(X₁) + 0.262(X₂) - 0.152(X₃)

Ẑ = 0.330(X1) + 0.346(X2) - 0.213(X3)

การเชื่อมโยงกลุ่มอาชีพและตลาดงานที่เหมาะสมเพื่อส่งเสริมโอกาสในการส่งต่อภูมิปัญญาโดยผู้สูงอายุสู่เครือข่ายพหุวัฒนธรรม

ศรัญญา นาเหนือ — 2024-08-29

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการเชื่อมโยงกลุ่มอาชีพและตลาดงานที่เหมาะสมเพื่อส่งเสริมโอกาสในการส่งต่อภูมิปัญญาโดยผู้สูงอายุสู่เครือข่ายพหุวัฒนธรรม ชุมชนบ้านตะเคียน ต.ตะเคียน อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ เป็นการวิจัยเป็นแบบผสมผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการเก็บแบบสัมภาษณ์และสนทนากลุ่มกับกลุ่มเป้าหมายที่เลือกแบบเจาะจง จำนวน 10 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาและวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลจากแบบสอบถามกับตัวแทนผู้สูงอายุในชุมชนเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 30 คน การวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ สถิติที่ใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย พบว่า การเชื่อมโยงกลุ่มอาชีพและตลาดงานที่เหมาะสมเพื่อส่งเสริมโอกาสในการส่งต่อภูมิปัญญาชุมชนโดยผู้สูงอายุสู่เครือข่ายพหุวัฒนธรรมในชุมชนบ้านตะเคียน ผู้สูงอายุในชุมชนใช้วัฒนธรรมเดียวกันที่ประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์เขมร ลาว กูย ในการดำเนินชีวิตความเป็นอยู่ มีอาชีพทำงานด้านเกษตรกรรมเป็นหลัก การสร้างงานจะเกิดจากกิจกรรมในชุมชนโดยเฉพาะกิจกรรมทางศาสนา และการทำกิจกรรมร่วมกันผ่านช่องทางในการเรียนของโรงเรียนผู้สูงอายุเพื่อสุขภาวะ วัดสันติวิเวก ต. ตะเคียน อ.กาบเชิง จ.สุรินทร์ ด้านโอกาสในการเชื่อมโยงกลุ่มอาชีพและตลาดงานที่เกิดจากภูมิปัญญาชุมชนโดยผู้สูงอายุ จากศักยภาพของคนในวัยแรงงานไปจนถึงวัยผู้สูงอายุ โดยการสำรวจตัวเองและประเมินได้มีระดับความคิดเห็นใน 4 ด้าน ได้แก่ ด้านสุขภาพกาย ด้านจิตใจ ด้านสังคมสิ่งแวดล้อม และด้านเศรษฐกิจ ในภาพรวมนั้นอยู่ในระดับปานกลาง โดยโอกาสในด้านสังคมสิ่งแวดล้อมมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด ( =3.76) โอกาสด้านสุขภาพกาย ( =3.56) และโอกาสด้านจิตใจ ( =3.52) แสดงให้เห็นว่าการเข้าสังคมหรือรวมกลุ่มเพื่อทำกิจกรรมในชุมชนอยู่เสมอและมีสภาพความเป็นอยู่อย่างเหมาะสม สำหรับผู้สูงอายุที่มีศักยภาพที่พร้อมทั้งด้านร่างกายและจิตใจ กลับมีความพึงพอใจในการดำเนินชีวิตแบบมีความสุข สงบ และค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง ได้แก่ ด้านเศรษฐกิจ ( =3.10) พบว่า มีความต้องการที่จะร่วมมือในการพัฒนาอาชีพเพื่อสร้างรายได้ให้กับตนเอง ใช้จ่ายตามความจำเป็น มีความสามารถหรือฝีมือในการสร้างรายได้ให้ตนเอง การออม อยู่ในระดับปานกลาง และความสามารถในการถ่ายทอดความรู้ภูมิปัญญาในด้านอาชีพแก่ชุมชนเพื่อให้เกิดการสร้างงานในชุมชนอยู่ในระดับน้อย

การสืบทอดศิลปะการแสดงซอของบัวซอน ถนอมบุญ

ศราวุฒิ โอฆะพนม — 2024-08-29

วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือ เพื่อศึกษาการสืบทอดการแสดงซอของบัวซอน ถนอมบุญ โดยรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร สัมภาษณ์ สังเกตการณ์ และสอบถามบุคคลที่เกี่ยวข้อง ใช้แนวคิดเรื่องการสืบทอดวัฒนธรรมเป็นกรอบคิดในการศึกษา โดยมองเรื่องบุคคล พื้นที่ และเวลา ในการสืบทอดศิลปะการแสดงซอ

ผลการศึกษาพบว่า การสืบทอดศิลปะการแสดงซอของ บัวซอน ถนอมบุญกระทำผ่านแนวคิดการสืบทอดทางวัฒนธรรม ผ่านการแสดง การสร้างสรรค์บทประพันธ์ซอ การสอนและการบรรยายในสถาบันการศึกษา รวมทั้งการเผยแพร่ผลงานการแสดงผ่านสื่อประเภทต่าง ๆ บัวซอนถนอมบุญ ได้รับความรู้ศิลปะการแสดงซอในหลายช่วงวัย เริ่มต้นจากวัยเด็กที่เรียนรู้และฝึกฝนการแสดงซอจากแม่ครูคำปัน จากนั้นได้เข้าสู่อาชีพช่างซอ และมีผลงานการแสดงซอ ผ่านสื่อและการอัดแผ่นเสียง ต่อมาบัวซอน ถนอมบุญ ได้หยุดพักการแสดงซอเพื่อสั่งสมความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมะ หลังจากนั้นได้กลับมาสู่วงการซอ อีกครั้ง เมื่ออายุ 45 ปีและเริ่มมีบทบาทใหม่ในฐานะแม่ครูซอที่มีชื่อเสียง การสืบทอดศิลปะการแสดงซอของบัวซอน ถนอมบุญปรากฎในหลายบทบาท คือ บทบาทในฐานะเป็นช่างซอที่มีทักษะความสามารถด้านการขับซอจนได้รับการยกย่องเป็นครูภูมิปัญญาไทยและศิลปินแห่งชาติ และกลายเป็นแรงบันดาลใจด้านการขับซอแก่คนรุ่นใหม่ บทบาทในฐานะต้นแบบครูภูมิปัญญาด้านการขับซอล้านนาทั้งด้านการประพันธ์บทซอและด้านการแสดงการขับซอล้านนา รวมถึงบทบาทการถ่ายทอดและเผยแพร่ข้อมูลความรู้เกี่ยวกับศิลปะการแสดงซอผ่านพื้นที่สื่อ เช่น ผามซอที่มีผู้คนมาชมการแสดงของแม่ครูบัวซอน สื่ออนาล็อกทั้งรายการวิทยุโทรทัศน์และการอัดแผ่นเสียง และสื่อดิจิทัลที่มีการเผยแพร่การแสดงซอผ่านสื่อออนไลน์ ผลการศึกษาก่อให้เกิดความรู้เกี่ยวกับการสืบทอดศิลปะการแสดงซอซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการสืบทอดศิลปะการแสดงของล้านนาแขนงอื่น เพื่อเป็นการรักษาและเผยแพร่วัฒนธรรมของล้านนาให้ยั่งยืน

พฤติกรรมการเลียนแบบทางวัฒนธรรมและการรับวัฒนธรรมสมัยนิยมจากเกาหลีของนักศึกษาไทย

รัศมี อ่อนปรีดา — 2024-08-30

การวิจัยมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับการยอมรับวัฒนธรรมเกาหลีของนักศึกษาไทย เพื่อศึกษาพฤติกรรมและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของนักศึกษาไทยด้านพฤติกรรมส่วนตัวดำเนินการโดยวิธีวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลจากกลุ่มประชากรที่เป็นนักศึกษาจำนวน 385 คน กลุ่มตัวอย่างไม่ทราบจำนวนประชากรที่แน่นอน จึงได้ใช้วิธีการคำนวณโดย ใช้สูตร W.G. Cochran (1953) ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ที่ความคลาดเคลื่อน ± 5% เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม ค่าดัชนีความสอดคล้อง (Index of Item Objective Congruence :IOC) อยู่ระหว่าง 0.7–1.00 มีค่าความเชื่อมั่น (Reliability) เท่ากับ 0.87 สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่าระดับการยอมรับวัฒนธรรมเกาหลีของนักศึกษาไทย ส่วนใหญ่รับวัฒนธรรมเกาหลีผ่าน ละครเกาหลี มีความถี่ในการรับชม/รับฟัง มากกว่า 6 วัน/สัปดาห์ ระยะเวลา การรับชม/รับฟัง มากกว่า 3 - 4 ชั่วโมง /ครั้ง ติดตามภาพยนต์ ละคร และเพลง เป็นระยะเวลา 3 – 4 ปี รับชม ภาพยนตร์, ละคร (ซีรีย์), เพลงเกาหลีจากช่องทาง แอพพลิเคชั่น และชื่นชอบประเภทสืบสวนและโรแมนติก ติดตามเพราะชื่นชอบนักแสดงนํา จึงสรุปได้ว่านักศึกษาไทยยอมรับวัฒนธรรมสมัยนิยมเกาหลีจากการชมภาพยนต์และซีรีย์ (ละครเกาหลี) ร่วมกับชื่นชอบในตัวนักแสดงนำจึงเกิดการยอมรับการใช้ชีวิตปกติตามแบบภาพยนต์และนักแสดงเปลี่ยนวิถีวัฒนธรรมเดิม ๆ ไปรับวัฒนธรรมใหม่ๆ ตามสมัยนิยม ไม่ใช่การเปลี่ยนวัฒนธรรมหลักในการดำรงชีวิต ฉะนั้นผู้ปกครองและครูอาจารย์ควรทำความเข้าใจและยอมรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น

บทบาทสำนักข่าวออนไลน์ที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในกรุงเทพมหานคร

กัญญวรรณ ปิ่นเงิน — 2024-08-30

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเขตกรุงเทพมหานคร จำแนกตามลักษณะประชากรศาสตร์ เพื่อเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเขตกรุงเทพมหานคร จำแนกตามพฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารทางการเมืองจากสำนักข่าวออนไลน์ และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบทบาทสำนักข่าวออนไลน์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเขตกรุงเทพมหานคร เป็นวิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่อาศัยในกรุงเทพมหานครและติดตามข่าวสารของสำนักข่าวออนไลน์ จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบผสม (Mixed-method Sampling) เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ (Percentage) ค่าความถี่ (Frequency) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) สถิติทดสอบที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวน (ANOWA) และ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson Correlation)

ผลการวิจัย พบว่า 1) ลักษณะทางประชากรศาสตร์ ได้แก่ เพศและอาชีพแตกต่างกันจะมีการมีส่วนร่วมทางการเมืองแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นอายุและการศึกษาไม่แตกต่าง 2) พฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารทางการเมืองจากสำนักข่าวออนไลน์ ได้แก่ ความถี่และระยะเวลาแตกต่างกันจะมีการมีส่วนร่วมทางการเมืองแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) บทบาทสำนักข่าวออนไลน์มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนเขตกรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ กรณีศึกษา : ผ้าไหมมัดหมี่ตำบลบ้านเขว้า อำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิ

พรชนัน ทุลขุนทด — 2024-08-31

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ กรณีศึกษา:ผ้าไหมมัดหมี่ตำบลบ้านเขว้า อำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิ และศึกษาการมีส่วนร่วมสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ กรณีศึกษา:ผ้าไหมมัดหมี่ตำบลบ้านเขว้า อำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิ ดำเนินการโดยวิธีวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 370 คน ด้วยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multiple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้คือ แบบสอบถาม ค่าดัชนีความสอดคล้อง (Index of Item Objective Congruence :IOC) อยู่ระหว่าง 0.9 -1.00 มีค่าความเชื่อมั่น (Reliability) เท่ากับ 0.95 สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวน (Analysis of Variance) และวิธีการวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นพหุคูณ (Multiple Linear Regression Analysis)

ผลการวิจัยพบว่า ภูมิปัญญาท้องถิ่น ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ กรณีศึกษา:ผ้าไหมมัดหมี่ตำบลบ้านเขว้า อำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิพบว่า ประเภทของลวดลายมีค่าเฉลี่ยสูงสุด และการออกแบบลวดลายมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด การมีส่วนร่วมการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่น ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ้าไหมมัดหมี่ กรณีศึกษา:ผ้าไหมมัดหมี่ตำบลบ้านเขว้า อำเภอบ้านเขว้า จังหวัดชัยภูมิพบว่า ผู้นำมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือ การส่งเสริมกิจกรรมของชุมชน การสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่น การปลุกจิตสำนึกของคนในชุมชน และการจัดการความรู้มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ปัจจัยทั้งหมดร่วมกันพยากรณ์ R2 = 0.761 คิดเป็นร้อยละ 76.10

โมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในกรุงเทพมหานคร

พันยา เขียวบุญจันทร์ — 2024-08-31

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อพัฒนาโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ในกรุงเทพมหานคร (2) เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ในกรุงเทพมหานคร ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากนักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางมาท่องเที่ยวยังแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จำนวน 400 คน ใช้วิธีการสุมแบบแบ่งชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าความเบ้ ค่าความโด่ง การวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง (Structural Equations Modeling : SEM) โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ เพื่อประเมินความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ การวิเคราะห์เส้นทาง และการทดสอบสมมติฐาน

ผลการวิจัย พบว่า โมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ในกรุงเทพมหานคร ตามทฤษฎีสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าสถิติ ดังนี้ c² = 93.90, df = 47, c²/df = 1.99, p-value = 0.0723, GFI = 0.972, CFI = 0.99, RMR = 0.011 และ RMSEA = 0.044 ตามลำดับ ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า (1) อัตลักษณ์ของวัฒนธรรมมีอิทธิพลทางตรงต่อการบูรณาการความร่วมมือ ศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยว และการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (2) การบูรณาการความร่วมมือมีอิทธิพลทางตรงต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (3) ศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวมีอิทธิพลทางตรงต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (4) อัตลักษณ์ของวัฒนธรรมมีอิทธิพลทางอ้อมต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม โดยมีการบูรณาการความร่วมมือและศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยว เป็นตัวแปรส่งผ่าน